Destined to Love You

Chapter 48

Kasalukuyan akong andito ngayon sa isang restaurant kung saan kakatagpuin ako ng bestfriend kong si Trina. After our meet up noong nakabalik na ako ay hindi na nasundan pa iyon dahil sa busy ako at busy din siya sa kanyang trabaho although she's been texting and calling me from time to time. Marco also told her not to do so much since Trina's pregnancy is also complicated.

I am truly happy for her personal life right now. I don't know when are they going to marry but I know that they are planning too. Maybe, they'll do it as soon as Trina gives birth to their child.

As for me, I can't really wait to see our little DJ or little Kathryn. Everyday, Daniel never fails to make me feel how important I am to him and how much he loves me and our future child. He's been a very good husband and tinutulungan pa rin niya ako sa pagpapatakbo ng negosyo namin ni Dad.

Katunayan ay nasa Cebu siya ngayon, he's going to close out our branch there. He's been away for almost a week now since siya na ang bahalang nag-asikaso sa pag-close out ng branches namin from every places. And last nga itong sa Cebu.

I terribly miss my husband kahit pa lagi kaming magkausap. Iba pa rin iyong nakikita at nakakasama ko. I don't know how to live without my husband anymore. Buti na lang, ay may ginagawa ako sa opisina at may nakakaukupa sa oras ko.

At isa pa'y kahit papaano'y pinayagan na rin ako ni DJ na sumama-sama sa tuwing nagpapa-therapy si Daddy. So far, may progress ng nakikita sa kanya. Dad has been very cooperative. I know sometimes nahihirapan siya kaya naman ay walang mintis ko siyang kinakausap kahit pa hindi siya sumasagot sa akin.

I want Daddy to know na kahit anong mangyari, andito ako sa kanya sa abot ng aking makakaya. I don't want him to feel that he is alone fighting his battle. I love him and I want him to get well soon dahil gusto ko pa siyang makasama at gusto ko ring makita pa niya ang mga magiging apo niya sa akin.

Mommy Karla and Daddy Dale never left our side too.Tinutulungan din nila kami sa lahat ng bagay. I can't help but feel ashamed kasi malaki ang utang na loob ng pamilya namin sa kanila pero ni minsan hindi ko kinakitaan ng regret yung mga pagtulong nila sa amin. And I am so thankful and lucky to be part of their family.

Mommy Karla couldn't hide her excitement sa paglabas ng magiging apo niya. She even prepared our child's own nursery room sa bahay namin since napagkasunduan namin ni DJ na doon tumira sa bahay namin because I want to be there all the time for my Daddy. I know it's very hard on his part to agree since usually namin kasi sa bahay ng lalaki dapat nakatira ang asawa pero iba kasi ang case ko.

Ayokong iwan sa Dad mag-isa sa bahay lalo na at ganito ang sitwasyon niya. Buti na lang napaka-understanding ng husband ko. To be fair din sa side niya, pwede rin kaming tumira sa bahay ng mga Ford at may nursery room din doon ang magiging anak namin. Ayoko namang maging unfair sa kanya at sa mga in-laws ko.

Sa ngayon, wala na talaga akong mahihiling pa. I have everything that every woman wishes to have. A wonderful family, a loving and caring husband and of course, I am so blessed to bear DJ and mine's fruit of love. The feeling is so overwhelming actually.

Sa lahat ng nangyaring hindi maganda, doble pa magandang kapalit. Kontento na ako sa buhay ko ngayon. Sana lang wala ng talagang masasamang mangyari o di kaya'y makaya namin ni DJ ang mga shortcomings na darating pa sa buhay namin.

"Hey sis!" napabaling ako sa gawi kung saan nagmula ang boses na tumawag sa akin.

My bestfriend Trina is smiling while walking towards me. Tumayo ako saka hinintay siyang makalapit sa akin. Unlike me, medyo noticeable na ang kanyang baby bump. She's having this blooming aura too na sa tingin ko'y bunga ng kanyang pregnancy.

Trina is very pretty pero mas pa ito ngayong nagbubuntis ito. Mukhang hiyang talaga ito sa pag-bubuntis at syempre sa pag-aalaga na rin ni Marco. Bakas ang sobrang kasiyahan sa mukha ng kaibigan ko.

"Trins.." nakangiti kong bati sa kanya saka tinanggap ko ang pagbeso niya sa akin.

"Sorry, I'm late. Kanina ka pa?" aniya nang nakaupo na kami pareho.

"Hindi naman. Kadarating ko rin lang."

"I want to eat na. Paano ba naman kasi yung mga kinain ko ata kanina sa breakfast eh naisuka kong lahat. I am still having this morning sickness.." nakanguso niyang sabi saka dinampot ang menu at tinignan iyon.

Sa totoo lang ay nagtataka rin ako kung bakit hanggang ngayon ay may morning sickness pa din siya. Ako kasi, I only had my morning sickness for almost a month and then nawala na. Instead I have a lot of cravings, especially yung cravings ko for my husband. Kalurks nga eh. Hindi ko alam kung bakit ganun na lang ang pagki-crave ko sa asawa ko lalong-lalo na yung intimate part.

"Then, order anything you want, Trins. My treat. And besides I haven't said thank you yet for helping me with everything." saad ko saka tinignan naman niya ako. "You know what I mean, bes.."

"You know that I'll do everyhting for you, Bes.." sagot na lang niya.

Makaraan ang ilang sandali ay umorder na rin kami ng pagkain namin. It's lunch time na pala. Nabusy kami agad ni Trina sa pagkukwentuhan na hindi ko man lang namalayan ang oras.

"Oh, I should call my husband first, Trins.."

I took my phone from my purse and dialed DJ's number pero out of reach ang phone niya.

Saan kaya siya? Naglunch na kaya ang asawa ko?

"You can't contact, DJ?" tanong ni Trina.

"No." umiling ako saka nag-dial ulit.

The subscriber's cannot be reached. Please try again later.

WTH? Asan ang asawa ko? At bakit  cannot be reached ang phone niya?

Soon enough, I became worried na hindi ko siya macontact. Bigla tuloy akong dinapuan ng kaba. This is the first time na hindi ko macontact si DJ sa phone niya. Lagi naman kasi niyang sinasagot agad ang tawag ko o dili kaya'y siya itong tatawag sa akin.

"Baka naman busy lang, Bes. You know that your husband is a busy man too. Baka nasa meeting." si Trina.

Tumango na lang ako saka ibinaba ang phone ko at isinilid iyon sa bag.

I suddenly lost my appetite pero ayoko namang magpakagutom dahil kailangan ring kumain ng baby ko.

But my mind was wondering about my husband's whereabouts. I just have this weird feeling and I don't like it.

Wala din naman kasi siyang sinabing may meeting siya ngayon. He even told me that he'll call as soon as makarating siya sa office niya. It's unlikely of him not to check on me at this very hour dahil hindi niya nakakaligtaang i-check kung kumain na ba ako or kung okay lang ba ako.

"Hey, stop worrying. Maybe DJ's into something important kaya hindi mo siya macontact and who knows, his phone might be dead..." ani Trina.

"Yeah..." nagkibit-balikat na lang ako.

Sana naman ganun nga ang nangyayari. Wala naman sigurong darating pang masama di ba?

****

A/N

Tsk tsk! Nasaan ka ba Daniel ha? Huwag mong pinag aalala ang buntis masama yun! hmmmpft! :)