Chapter 1: First Encounter

2.8K 47 0
                                    

By the way, I'm Jhayz Del Rosario, 5'7, makinis, maputi, matangos ang ilong, may salamin ang mata (near sighted),medyo mapayat (normal lang ang payat, yung may laman di tulad ng iba). At higit sa lahat, friendly. Medyo may kaya dahil si Mama nasa ibang bansa, and my father died when I was grade 1. May business kami dito sa pilipinas at ang untie ko ang nagmamanage. Kailangan ni mama magpaibang bansa dahil mas malaki pa ang opportunity at trabaho ang naghihintay sa kanya sa Africa. Naintindihan ko naman iyon kaya naging maayos naman kami sa pagaalaga ng untie ko. We had 4 siblings in the family. And the eldest stop her study in her college. Every 2 years ang uwi ni mama. Kaya nung nag-graduate ako ng elementary and moving-up ng junior high ay hindi sya naka-attend. But I understand. After all, we are still happy because my mother keep on supporting us for our study.

(This was happen to me during my Junior High school...)

I was in my classroom waiting for my next teacher. Nakatulala. Nang inaya ako ng pinsan ko na pumunta ng canteen. Nawala ang pagkatulala ko.

"Ah, couz ayoko muna pumunta ng canteen. Tutal di pa naman ako masyadong gutom. Kayo nalang muna nila Marz, and Angel. Feeling ko kasi masama ang pakiramdam ko eh. Punta nalang muna ako ng clinic. Bye." Excuses ko sa kanila. Dahil feeling ko anytime babagsak na ang katawan ko dahil sobrang sakit ng buong katawan ko.

Nagtungo na ako ng School clinic. Humingi ako ng gamot at naisipan ko munang magpahinga doon. Pinayagan naman ako ng school nurse doon at sabi niya na sya nalang daw ang magpapaalam sa akin sa mga teacher na hindi ko mapapasukan ngayon. Hinubad ko na yung I.D. ko and inilagay sa desk dahil yun ang utos ng school nurse namin, para i-log sa logbook yung name ko.

Nakapagpahinga naman ako. Ilang oras din akong nakatulog sa Clinic. And I was shock when I look at my watch and its already lunch break. Nagising akong walang tao sa loob ng clinic. Kaya nagleave nalang ako ng note kung anong oras ako umalis para malagay sa logbook ang time ng check - out ko ng clinic. Medyo matamlay parin ako, pero ok narin ang pakiramdam ko dahil sa gamot na ininom ko.

Naglalakad ako sa ground floor ng school. Medyo nahilo ako at muntik na akong bumagsak. Buti nalang at may sumalo sakin. WAIT?! Did I say may sumalo sakin? XD

"Ah... S-Sorry. And thank you by the way." Nagbow naman ako ng slight. Ewan ko ba kung bakit nakasanayan ko na na magbow.

"Walang ano man." Medyo cold na response nya sakin. Ok? Anyare sa kanya? Bakit parang ang harsh ng pagresponse nya?

Aishh! Anyway, nagpatuloy na ako sa paglalakad. Nilingon ko sya and nakita kong lumingon din sya with his normal face.

I was in the door of our room and all of my classmates seems look so busy chatting with each other. I turn my face right, because someone caught my attention. Narinig ko na nagsusumbong sya sa teacher nya na nawawala daw yung I.D. nya. And that person is the one who catch me in almost fall to the ground. And biglang nagsalubong ang kilay ko. I don't know the reason. Kaya pumasok nalang ako.

Our Complicated Heart RelationshipTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon