Epilogue

103 6 3
                                    

Thank you for making this far!

—————————

"Hypertrophic cardiomyopathy."

"This disease is usually inherited. It's caused by a change in some of the genes in heart muscle proteins. It is also can develop over time because of too much stress or aging. However, the caused of the disease isn't known," she explained.

"This disease affects women and men equally. It is a common cause of sudden cardiac arrest in young people or sometimes sudden stops of breathing."

"Symptoms can include chest pain, dizziness, shortness of breath, or fainting. People who has this disease can be sensitive in their skin, they may always look tired and feel cold."

I let the doctor talked in front of us while I'm just here wishing her to wake up and be with us.

Nakatulala lang ako doon habang abala sila sa kung ano.

Why? Why she didn't tell me? Why didn't she tell me that all this time.. she's dying inside.

"Dalawang araw bago siya umalis mag-isa ng walang paalam.. nag-iwan siya ng isang sulat sa akin. Nabasa niya 'yung final result ng papa niya kung bakit ito namatay sa ibang bansa. Alam na niya sa oras na pagkabasa niya na.."

Humikbi na nang husto ang si Tita Bel sa unahan. Nakita ko ang pag-alo ni Mama sa kanya pagkatapos ay binigyan ng maiinom.

"Na.. hindi na rin siya magtatagal kaya nag-desisyon siyang umalis sa poder ko, alam ko na mali ang ginawa kong ikulong ko siya sa apat na sulok ng kwarto niya kaya napanatag na rin ang loob ko nang mag-desisyon siyang maging malaya kahit sa huling pagkakataon. Kahit masakit na baka hindi na siya makabalik.." patuloy niya.

Sa likod ng salamin na suot ko ay nagtatago ang mga mata kong namumula na sa walang humpay na pagpipigil ng iyak sa makalipas na ilang araw.

Labing-limang araw..

Fifteen days with her alone is not enough.
After that fifteen days of being with her.. she left me.
After fifteen days of being with her, I realized one thing.

Nadine. The girl I've been with all my life is the girl I need for the rest of my life.

"Hoy James! Tulala ka na naman dyan! Sino ba tinitignan mo? Yung bestfriend mo?" tukso nila Gaizer sabay baling 'din sa gym kung nasaan nagwawalis si Nadine.

"Di ah! Ayun oh! Si Ev! Ang galing niya talaga sumayaw." ngisi ko.

Inirapan ako ni Hazel. Ngumisi lang si Gaizer pagkatapos ay umiling-iling.

Totoo naman. Si Ev talaga ang pinapanood ko kaya lang ay napapatingin ako kay Nadine dahil para siyang hindi babae, pagwawalis lang hindi pa marunong.

I smirked.

Binalingan kong muli ang dalawa.

Itong dalawang 'to bakit ba sila nandito? Lagi silang magkasama. Nasaan ba ang iba?

"James, 'wag ngayon may masakit sa'kin!" sigaw ni Nadine.

"Anong masakit ba? Hihilutin ko!" sigaw ko pabalik sa kanya sabay pihit muli sa pintuan ng kanyang kwarto.

Ilang araw na niya akong 'di pinapansin sa text at tawag. Ano bang problema ng panget ng 'to?

"Buksan mo na!"

"Anong hihilutin?! Meron ako ngayon! Masakit puson ko!"

Napatigil ako sandali sa sinabi niya.

"Ah.. ganun ba?" uminit ang pisngi ko.

Pinagtagpo Pero Hindi Itinadhana (JaDine Fanfiction) Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon