Asa Lang sa Yo Dati, Eh Ngayon? ( Completed Gxg )

Chapter 32: she sez... She sez

Im trying to cope up...
So hard...

×××××××××××××××××××××××

ALYSSA'S POV:

    MABILIS akong lumakad palayo hanggang makarating ng cafeteria. Umupo muna ako sa isang sulok at humagap ng hangin. Para kasing naninikip ang dibdib ko.

    "Ly?" mahinang boses ang tumawag sa akin. Pag-angat ko ng mukha ay si Laura ang bumungad sa akin.

    "Lau? Bakit ka sumunod?"
    "Busy sila lahat do'n eh. Gusto ko sana magyosi pero nahuli kitang patakbo sa labas? Puwedeng tumabi?"
     "Yah sure."
     "Den and Myco pa rin ano?"
     "Hmmm…"
     "Noon pa man Ly alam ko na. Sa kilos mo. It takes one to know one. During college days, the way you look at her, nakakainggit. The jealousy in your eyes before? Still there now, obvious sobra. Hayaan mo na sila for now. Mamaya naman I'm sure kayo rin mag-eend ni Den ang magkasama."
    "Bakit ka naman magyoyosi? Bothered or bored?"
    "Both? You know I have something to confess kasi. Before it's too late."
    "Confess?"
    "Yes. The incident before. You know, the kiss. It was all planted by me. Sinadya kong kunan ang tuksuhang halik nina Myco at Denden. Binayaran ko ang classmate nating kasama ni Den para makita niyang hinahalikan kita. I want to destroy you both. Naiingit kasi ako, nagseselos. But I was young and impulsive, childish. I realized how wrong I was. I never had the chance to apologize kasi bigla ka na lang nawala. That time, nagdaldal ang classmate natin sa isa pa nating classmate pero nabayaran ko rin para tumahimik kaya maybe hindi na lumabas ba ang kamalditahan ko.
But the guilt taunted me. Nakipagfling ako sa iba, babae, lalaki pero lahat, hindi rin nauwi sa seryosohan. Wala na yatang magmamahal sa akin ng totoo."

   I felt Laura's heavy heart. I held her hand to console her. "Ano ka ba, okay na 'yon. Naintindihan ko naman lahat at napatawad na kita."

    "Pero nasira ko kayo ni Denden."
    "Perhaps, pero hindi ikaw ang major factor. Marami."

    "Kaya pinilit kong makapunta ngayon para makausap ka ng personal. Wala akong plan na manggulo ulit kasi alam kong tahimik na kayo, you know, we're adults now and grew matured so carry na. Payo ko lang Ly, huwag mo siyang sukuan. I've learned na she's married na raw at arranged. I've been there, I mean in that situation na pinipilit akong ipartner ng dad ko sa hindi ko gusto. Mahirap. So, I guess Den needs you even as a friend."

   "Di ka ba magstay sa Manila?"
   "I have just a three-day vacation here. News anchor ako sa province. Starting palang, training. Focus muna sa career. Bata pa naman tayo."
    "Wow that's nice to hear. Ako nga nakatengga pa eh." ( Trabaho ko nga yata munang sundan at umanino sa asawa ko.)

    "Okay namn na magpahinga ka muna. Di ka na ba maglalaro?"
    "May mga offer pero di muna doon ang focus ko eh."
    "Di ka pa ba babalik do'n?"
    "Ikaw?"

    " I have to go now. One hour lang in-allot ko sa sarili ko rito. Besides, I've done my mission, ang makausap ka. Nahihiya ako kay Den kaya ikaw na lang magpa-abot ng apology ko."

    "But I guess it's not the last time na magkita tayo?"
    "Who knows in time? Sa future ako na magcover ng shows mo o niyo ni Den? Malay natin? Small world after all diba?"
    "Yah…"
    "So pan'no? Mukhang Den needs you as a rescue. Baka naiinis na rin 'yon kay Myco."

   Tumayo na si Laura at sumunod ako. Nagbeso ako at hinagod niya ang likod ko.  "Sometimes Ly, the person we love is not meant for us to love us back. Keep strong."

     "I will. So goodluck and see you then?"
    "Yah, I ope so. Thanks sa biscuit, tumahimik si tummy hehe."
   "Thanks din. Kalimutan mo na ang nangyari noon."
   "Yeah, naalwahan na ako at baka after this, right things fall into place na for me. Wish me luck," sabi niya sabay yakap ulit kami. Umalis na si Laura at maya-maya'y bumalik na ako sa function room.