Maling Pag-ibig [Completed]

29

Brake's POV

"Babe, I need to go. I prepared your food already so eat before you go to school. See you later," then she kissed me on the lips.

Nakahiga pa din ako sa kama. Still thinking about Korrine. I wonder how is she.

"Are you sick babe?"

"Huh?" Wala sa sariling tanong ko.

"Hindi ka na naman nakikinig sa akin. Ano ba talagang iniisip mo? Tell me,"

"Babe, nothing."

"Stop lying Brake. I know you so well. Tell me bago pa ako mismo ang umalam." May halong pagbabanta sa tono ng pananalita niya.

Napabuntong hininga ako. She's my best friend kaya lahat alam niya na sakin. Pero iba na ang sitwasyon ngayon, hindi ko na maaaring sabihin sa kanya lahat ng iniisip ko.

"Ayenna, late ka na. Go to your work now. Masyadong maaga para mag-away tayo."

"Hindi naman tayo mag-aaway kung sasabihin mo sa akin kung bakit ka palaging wala sa sarili. Ganyan ka din nung lumabas tayo para kumain eh. Panay kwento ko pero hindi ka naman nakikinig!" She yelled at me. "And what? Ayenna? Damn it Brake!"

"Can you please calm down?!"

Naiinis na ako sa kanya. Hindi ko lang kaya sabayan ang topak niya. Masyado akong madaming iniisip.

"See?! Nagagawa mo na akong sigawan! You never did that to me Brake! Something is really bothering you. Is it Korrine huh?! Is it that crazy woman?!"

She started to throw punches to my chest.

"Ano na naman ang sinabi niya sayo para magkaganito ka? Sabi ko naman sayo layuan mo siya!"

I tried to calm down. Ayokong umiiyak si Ayenna sa harap ko. She's my best friend at nasasaktan ako kapag nasasaktan ko siya. Wala nga dapat siya sa posisyon na 'to kung hindi dahil sa akin. Kung tutuosin, she saved me.

"Shhh babe. I'm sorry. I'm really sorry. Stop crying,"

"Don't you love me?"

"What kind of question is that babe. Of course I do. I do love you,"

"Fine. Then let's get married. I don't care about my career." Nagulat ako sa sinabi niya. "Marry me now Brake."

"Babe."

"I want you to set the date for our wedding. You love me and I love you too. We're engaged and ako lang naman ang hinihintay mo diba? Fine. Magpakasal na tayo."

"Ayenna naman,"

Hindi ko inaasahan na mangyayari ito. Kahit kailan hindi ko naisip na pwedeng mangyari 'to. Naging kampante ako masyado na mas uunahin niya ang career kesa sa akin.

"You don't want?"

"Hindi sa ganon. Pero kasi, inaalala lang kita. Babe, madami ka pang pangarap diba? Kapag nagpakasal tayo, matatali ka na sa akin. I mean, magkakababy tayo. Ayaw mo pa diba?"

"Bakit pakiramdam ko, ikaw ang may ayaw?"

"No, hindi. Gusto ko. Gustong gusto. Pero.."

"That's it. Kung ayaw mo mag-set ng date, ako na ang gagawa."

Napasabunot ako sa buhok ko nang lumabas siya nang kwarto at iwan ako. Damn it! Damn it! Fuck! What did I do?!

For sure oras na ikasal kami, aalis na kami dito. Alam ko ang pinaplano niya. Damn it!

Mabilis akong nagpalit ng damit at pumasok. Gusto kong makita si Korrine at mayakap. Kung pwede ko lang sana sabihin sa kanya ang totoo, ginawa ko na. Pero alam ko na makakalala lang yun ng sitwasyon. And it was so selfish of me kung gagawin ko man 'yon.