İKİ ATEŞ ARASINDA (Tamamlandı)

77.BÖLÜM

Multimedya - LİDYALAR

Playlist - Meg Myers/ Desire

Oy ve yorum unutmayın demekten dilimde tüy bitti ama gene diyeceğim. İyi okumalar herkese :)

...

Beni sarsarak uyandırdığında vücudum ateş çıkaracak kadar ısınmıştı. Etraf hala geceydi. Ama normal olmayan bir şey vardı. Çağan'ın göğsünün üzerine yaslanmıştım. Belki halimden utanabilirdim, bana böyle kötü bakmıyor olsaydı. Mavi gözlerinde alevler parlıyordu. Burnu yüzüme değecek kadar yakınken, sinirle dili dolandı. "Beni çıldırtmak için mi yapıyorsun?"

Anlamsızca ondan uzaklaşmaya çalıştım ama ensemden yakaladı. "Uyumuyordun değil mi! Roldü her şey."

Bana bağırmaya başladığında, tuttuğu bedenimi sarstı. "Bana uyumadım de! Onun adını inlemediğini söyle."

Kopan ödüm içime içime akarken yatağın kıyısına doğru çekildim. Dizlerimin üzerinde doğrulmayı başardığımda yataktan inebilmiştim. Korku ve şok hislerime vurulmuş ağır bir darbeydi. Yatağın dibine çöküp el yordamıyla uzandığım bardağını yakaladım. Üzerime döke döke dudaklarıma yanaştırdığım su içime ağır ağır aktı. Aniden sıçratılan uykumdan hala ayılamamıştım, kollarıma kadar titriyordu.

Başımdaki ses "Rüyanda onun adını sayıklıyordun." diye bana suçumu açıkladı. "Aras'ın adını!"

Şaşkınlığım boğazımı sıyıran nefesimdeydi. Konuşamayacağımı bildiğinden, daha çok üstüme geldi. "Günlerdir duymadığım sesin, en sonunda bunu söyledi."

Yanıma çöktüğünde, kaçacak hiç bir yerim yoktu. Bacaklarımı karnıma çekip yüzümü sakladım.

"Tamam."dedi ve "Olmuyorsa olmuyor." diye sesini kıstı birden pes etmiş gibi. "Senin gibi bir kıza aşık olduğum için ne günah işledim bilmiyorum."

Ardından hiç iyi şeyler gelmeyeceğini zaten anlamıştım.

"O piçle ne yaptığını unutacağım, olmamış gibi davranıp görmezden geleceğim. Ama..."

Ama sı onun olduğu kadar benimde boğazıma takılmıştı. "Kiminle istersen onunla ol ama..."

Kendini de paramparça ediyordu. Elleri saçlarımda süzüldü. "Yeter ki kendine gel, ayağa kalk."

Hala uyuyor olduğumdan şüphe ederek bakışlarımı dizlerimin üzerinden kaldırdım. Ona dosdoğru baktığımda, kalbim sızladı. Mavi gözleri eskisi gibi değildi. "Lidya." dediğinde sesi daha az duyulabilirdi. Gözlerimin önündeki siyah perdenin arkasına çekilmişti.

...

Kendimi yatağımda bile güvende hissetmiyordum. Aklımdaki tek şey Çağan iken gerçekten Aras'ın adını söylemiş miydim? Yatağıma tekrar yerleştiğimi hatırlamıyordum. Üstümü sıkıca örtmüştü ve yanımda yoktu. Sönmek üzere olan mumlar buğulanan gözlerimde silikleşti. Kendim yerine onun için üzüldüğüm anda, kalbim sıkıştı. Eğer uyuyan güzel yüzünde, kıvrılan dudakları bir başkasının adını ansaydı...

Ona anlayış göstermeye ve yumuşamaya başlamamalıydım ama bu kadar büyük bir hamle yapacağını hiç düşünmemiştim. Saatler sonunda odama girdiğinde, elindeki telefonunu gösterdi. "Biriyle konuşacaksın." diye yaklaştı bitkince.

Neden bu kadar üzgün ve mutsuz duruyordu? Yanıma yaklaşırken her adımında kovmamdan korkarak durdu. Hiç bir şey yapmadan durduğumda, telefonu kulağıma doğru bıraktı. Tutmak için elini çekmesini bekledim.