I'm in Love with a DJ [Completed]

Chapter Thirteen

Chapter Thirteen

“Masakit pa ba?” tanong ni Mike kay Nina habang minamassage yung paa niya yan kasi sa sobrang arte maglakad natapilok tuloy.

“No Mike, it really hurts talaga, ouchy!”

My G! ang arte arte talaga niya ewan ko ba kung anong nagustuhan ni Sam dito eh siguro sa itsura pwede pa pero sa ugali? Parang hindi eh. No wonder kaya sila nagkahiwalay ni Sam. Tapos ngayon si Mike na friend naman namin yung nilalandi niya. Mas ok pa dati nung hindi niya kami pinapansin eh.

“Matagal pa ba’yan? Baka ma-late tayo ng dating dun eh may last flag pa tayong hahanapin , ayoko ng parusa” Dahil mabait pa rin naman ako ayokong ipahalata na naiinis na ang kaloob-looban ko kaya magalang pa rin ako sa pagsasalita.

“Can’t you see Maxine? I’m in pain right now if you want then mauna ka na, hanapin mo yung flag mag-isa! Total wala ka namang alam eh, your mind is useless” then she smirked.

See? Alam ko namang masakit ang matapilok pero hindi ako ganyan ka-arte I will do my best for this teassure hunting because of a goal and that is to win not to loose kaya kahit iika-ika ako maglakad pipilitin kong maglakad para na rin sa grupo. Ayoko ng away kaya hindi na ko nagsasalita pero namumuro na siya.

“Fine!” yan na lang nasabi ko.

Aalis na sana ako ng biglang nagsalita si Mike.

“No don’t go by your own Maxine, we are team kaya dapat sabay-sabay nating malagpasan to, Nina I’ll give you a ride”

Buti naman at nagsalita na siya kanina pa siya walang imik eh. Puro na lang si Nina ang iniisip niya. Kung iniisip niyong nagseselos ako NO! hindi po yun, dahil naaartehan lang talaga ako kay Nina, she’s insulting me kanina niya pa pinaparamdam kaya hindi niyo ako masisisi kung bakit ganito ako sa kanya.

“Thanks Mike, what a perfect guy that suites me” suites your face! Psh!

After 15 minutes na paglalakad finally may natanaw akong green flag sa may puno ulit.  Then binababa na ni Mike si Nina. Pagkakuha ko nung flag sa taas ng puno may nangyari. Napapikit na lang ako.

W-wait? Anong nangyari? Bakit walang nahulog sa akin? Unti-unti kong minulat yung mata ko at nakita ko si Mike na nag-cover sa akin at nakayakap papala siya sa akin.

Nagkatitigan kami siguro mga 30 seconds. Yung mga mata niya, yung mga labi niya, matangos na ilong at pilik matang mahahaba. Ngayon ko lang siya nakita ng malapitan at sa 30 seconds na magkayakap kami ay namemorize ko kaagad ang bawat sulok ng mukha niya ganun na ata talaga pag matalino >.< .

Naramdaman kong bumilis ang tibok ng puso ko? Bakit ganito? Ano ba tong nararamdaman ko? No, hindi pwede. We’re friends and that is enough.

Kumalas ako bigla sa pagkakayakap ni Mike at ganun din si Mike. Ano ka  ba Maxine? He’s just protecting you from danger. Then bumalik nanaman yung ugali ni Mike. Siguro ako lang ang nakakaramdam nito.

“Ok ka lang ba Maxine? Gusto mo bang magpakamatay? Di ka manlang umilag eh” sesermonan pa ba ako ni Mike ngayon? Tsss wala na talagang pinagbago.

“Malay ko bang may kung ano diyan”

“Hays, I thought na mahuhulugan na si Maxine but I think …..it would be better… by the way are you ok Mike?” sukluban na ata talaga sa kasamaan tong si Nina eh. Narinig ko yung bulong niya, kainis.

“Ok lang ako ^_^”

Napansin ko yung nahulog eh parang mga gamit. Ewan dahil naka-sako siya. Agad naman naming tinignan yung mga nasa loob. And guess what? Isang tent, blanket and canned goods. Ano namang gagawin namin dito? Kinuha ko yung sulat at binasa ko ito.