Anguish // Yoonkook ✔

31- Her şeyi hatırladığımda bu cehennemden kurtulacağım

31. Bölüme hg

"Min Yoongi... Bu benim, değil mi?"

Jungkook duyduğu şey ile yutkunurken Namjoon ve Seokjin ikilisi ise şaşkınlıkla onları izliyordu.

"Nerden çıktı bu?"

Jungkook şaşkınlık ile sorduğunda Suga yattığı yatakta doğrulmuştu.

"Sadece soruma cevap istiyorum. Min Yoongi, benim ismim mi?"

"Hayır."

Jungkook'un cevabı ile Suga başını iki yana sallamaya başlamıştı.

"Yalan söylüyorsun Jungkook..."

Ayaktaki beden hızla yatağa oturarak karşısındaki yüzü avuçları arasına aldı.

"Hayır bebeğim, sen Suga'sın. Ve hep de öyle kalacaksın."

Hatırlamasına izin veremezdi. Ona bu kadar çok bağlanmışken, ilk defa birisine karşı bu kadar farklı hissederken gitmesine izin veremezdi.

"Artık burada kalmam için hiçbir sebep yok... Her şeyi hatırladığımda bu cehennemden kurtulacağım."

Suga'nın söylediği herbir kelime ile Jungkook'un içindeki sinir ve hırs daha fazla artıyordu. Cehennemi olduğu birisini sevmek istemek onu ömür boyu yanında hissetmek onu aciz bir insan yapıyordu. Ama bu kimin umrundaydı ki...

Gitmesine izin vermeyecekti.

"Namjoon..."

Jungkook soğuk sesi ile konuştuğunda Namjoon şaşkınlıkla bakışlarını Jungkook'a çevirmiş ve konuşmuştu.

"E-efendim Bay Jeon?"

Jungkook ellerini yüzünden çekse bile bakışlarını bir saniye bile Suga'nın gözlerinden ayırmıyordu.

"Evdeki tüm hizmetlileri gönder ve tüm kapıları kilitle... Birkaç ay dördümüz bu evde kalacağız."

Suga, gözleri büyürken bakışlarını Namjoon'a çevirmişti. Namjoon ise eğilerek Jungkook'u onaylamış ve odadan çıkmıştı.

Jungkook ise koyu gözlerini Suga'dan ayırmadan duygusuz sesi ile konuştu.

"Ben her saniye senin yanındayken... Ve seni her gece yürüyemeyecek hâle getirirken de gidebilecek misin acaba Suga?"

Odadaki Seokjin ise büyük gözleri ile ikiliyi izlemeye devam ediyordu.

Onu unutup sevişmezlerdi değil mi?