Anguish // Yoonkook ✔

32- Neden bu kadar değiştin?

Jungkook elindeki içki bardağından bir yudum alarak başını oturduğu koltukta arkaya atmıştı ve adem elması gözler önüne serilmişti.

Her şeyin bir anda Min Hee yüzünden alt üst olması onu delirtiyordu. İçinden onu öldürmek geliyordu...

Gözlerini kapatırken birkaç gündür gözünün önüne gelmeyen görüntüler, artık tekrar gelecek mi diye tereddüt ediyordu.

Suga'nın gitmesi, onun için bir hastalığın başlangıcı olurdu. Ve bu hastalığın tek tedavisi ise ölüm...

Başını yasladığı yerden kaldırarak karşısındaki kapıya gözlerini diktiğinde bir süre öylece bakmıştı ve daha sonra da oturduğu yerden kalkarak içkisini tek dikişte bitirdikten sonra odadan çıktı.

Soğuk ve duygusuz bakışları ile Suga'nın odasına girdiğinde yatakta  uyuyan bedeni görmesi ile sinirle bağırmıştı.

"Kalk!"

Duyduğu bağırma sesi ile sıçrayarak uyanan Suga, uyku sersemliği ile karşısındaki bedene bakarken Jungkook sinirle yumruklarını sıkıyordu.

"Ne oldu?"

Suga kısık çıkan sesi ile konuştuğunda Jungkook histerik bir kahkaha atmıştı.

"Sana uyuyabileceğini söylediğimi hatırlamıyorum?"

"Bunu sana sormam mı gerekiyor?"

Jungkook yatağa yaklaşarak gözlerini  Suga'nın gözlerine dikmişti ve soğuk sesiyle konuştu.

"Artık soracaksın."

"Sormayacağım... Ve eninde sonunda buradan gideceğim Jungkook, sen istesen de istemesen de."

Jungkook kaşlarını çatmıştı.

"Sana bu sabah söylediğim şeyi hatırlamıyorsun sanırım?"

Suga gülmüştü.

"Hayır, hatırlıyorum. Ama biliyor musun? Umrumda bile değil."

Jungkook eli ile Suga'nın çenesini kavrarken koyu gözlerini sinirle bir saniye bile Suga'nın gözlerinden ayırmıyordu.

"Becerilerek ölmek mi istiyorsun? Neden bu kadar değiştin?"

"Değişmedim... Sadece sana karşı gerçek duygularımı söylüyorum."

"Benden nefret etmiyordun?"

"Etmiyorum..."

Jungkook başını iki yana sallarken geri çekilmişti ve kuruyan dudaklarını ıslatarak odadan çıktığında Suga sadece, öylece arkasından bakıyordu.

Sadece birkaç saniye sonra tekrar odaya giren ve kendisine doğru yaklaşan Jungkook ile ise gözlerinin üzerinde hissettiği kumaşın ardından tüm görüş açısı kararmıştı.

Biliyorum smut bekliyordunuz ama cidden hiç yazacak ilhamım yoktu. Bu bölümü bile yazarken zorlandım. Okullar açılıyor diye depresyona girdim sanırım aq

Belki bu bölümü yazmayıp birkaç gün sonra smut bir bölüm yazıp atabilirdim ama okullar açılmadan bir bölüm daha atayım dedim.

Neyse, seviliyorsunuz~ ❤

Ve sonraki bölüm kesin smut eheueheuehueehe