Neden ? (Shizaya)

31*Pariste Akşam Yemeği*

Izaya, Shinrayla Fransa'nın sokaklarında kalacak otel ararken hayatlarının devamının planını çıkarıyorlardı. İkiside gerçeklerden kaçabildiğini sanırken peşlerinden gelen iki siluetten haberleri yoktu.

"Içimdeki huzursuzluğun sebebini anlayamıyorum. Sanki canım yanacakmış gibi bir tedirginlik var içimde. Bu hissin sebebi Shizu-chan mı ? Onun için hissettiğim tarifsiz hissin açıklamasını yapamıyorum.
Aşk diyemezdim ya da demek istemezdim. Ona aşık olmamalıydım." Izaya aklımdakileri bir köşeye iterek hızlandı. Shinraysa Izayaya yetişmekte zorlanmış ve koşmaya başlamıştı. Bir yandan da endişeyle telefonuna bakıyordu.

Birbirlerine benzeyen sokaklarda ilerlerken çevrelerini dikkatle inceliyorlardı.
Renk renk sevimli binalar, her köşede görebileceğiniz küçük cafeler sizi bambaşka biyere gelmiş hissi yaratabilirdi. Kalbiniz uçurum olsa bile bu sokaklar içinizdeki uçurumun yanında küçük çiçeklerin filizlenmesini sağlayabilirdi.
Kelimelerin kalbinizde sıkışıp heyecanla patlayabileceği biyer.
Izaya ve Shinra, orayı gördükten sonra insanların neden Paris'e aşıklar şehri dediğini anlamışlardı. Şimdilik...

"Siz insanlara değil Paris'e aşık oluyordunuz. Şehrin ışıklarında kendinizi buluyor sonrada ayrılmak istemiyordunuz."

Shinra ve Izaya'nın tuttuğu taksi, Paristeki güvenli bir o kadarda şehre yakın otelin önünde durmuştu.
Ikiside buraya gelerek doğru karar verdiklerini düşünüyordu.
Izaya çantasını alıp otele yürümüş ve hızla resepsiyonun yanına gelmişti.
Onlarla konuşup kalacakları odayı ayarladığı sırada Shinra Izaya'nın yanına gelmişti. Ikiside çantasını alıp kalacakları odaya çıkmıştı.

Iki kişilik odada iki tane tek kişilik yatak, yanlarındaysa beyaz dolapları vardı. Odanın geneli beyaz yer yerse sarı detaylara yer verilmişti. Odanın köşesinde küçük bir balkon vardı.
Balkonda iki sandalye ile masa bulunmaktaydı. Izaya odayı beğendiğini belli edercesine gülümseyip yataklardan birine oturmuştu. Doktorda diğer yatağa geçmiş ve telefonuna bakmaya başlamıştı. Izaya internetteki işlerini bitirince Shinraya dönmüştü.

I-"Artık plan yapmamızın vakti geldi Shinra."

Sh-"Evet ne yapacağız, ben acıklamaya başladım.😫"

I-"Nedense şaşırmadım. Olsun şimdi konu bu değil. Biz yattan kaçtık daha doğrusu kaptana bildirdik ve kimseye söylemeden gittik. Bu durumda az bi ihtimal güvenlik için yaptığım bişey var"

Sh-"Ne yaptın yoksa Shizuoyu mu öldürdün ?! "

Izaya Shinraya sinirle baktıktan sonra konuşmaya devam etmişti.

I-"Saçmalama, sadece üstüne izleme cihazı yerleştirdim."

Sh-"Nee 😱"

I-"Bu güvenlik amaçlı böylece bizi bulamazlar."

Sh-"Mantıklı ama Kadota gelmez zaten sevgilisi var."

Shinra yere bakmaya başlamış ve düşüncelerinin beynine, kalbine ulaşmasını engelleyememişti.
Bir anı düşünmeye başlarsanız o anın içine girmişsinizdir. Eğer hep düşünürseniz artık ordan bir daha çıkamazsınız. Shinra tam anlamıyla bu yüzden acı çekiyordu. Kadotayı sevgilisi olan o kızla gördüğü anla hatırlayacaktı. Izaya onun omznunu sıkıp destek olmaya çalışsada işe yaramadığını biliyordu.

Sonunda çareyi Doktoru yataktan kaldırmakta ve sisli düşüncelerinden uzaklaştırmak için bişeyler yemeye götürmekte bulmuştu.

I-"Hadi kalk gidiyoruz."

Sh-"Nereye "

I-"Acıktım diyen sendin seni harika bir yere götüreceğim biraz önce internette buldum🙂"

Sh-"Tamam"

Shinra oflayarak yataktan kalkmış ve hazırlanmaya başlamıştı. Bu sırada Izaya balkona geçmiş ve Shizuodan çaldığı sigara pakedini çıkarıp boş sandalyeye oturmuştu.

I-"Neden bu sigarayı bu kadar çok seviyorsun sarışın adam. Sana eski sevgilin Akinayı mı hatırlatıyor. Bana hatırlattığı tek şey yüzümü paramparça eden yumruklar vücudumdan yere damlayan kan damlaları. Acıya rağmen patlamış dudağımın yukarıya doğru kıvrılması.
Sen mutlu bir aşk geçirirken ben acı çekiyordum. Hayatımda iki şey için yemin ettim. birisi bir daha sevmemeye ve diğeriyse seni öldürmeye... Anlaşılan ikisini de yapamayacağım"

Izaya karşısında durmuş bütün zerafetiye ayaklarının altında olan Paris'e baktı. Bu şehrin onu mutlu etmesi gerekmez miydi ? Gördüğü tek şeyin ışığı olmayan karanlık sokaklar olması siyah adama umut vermiyordu. Onun için umut bir şehirde değil yalandan ibaret olan hayatında ilk aşkına duyduğu saf duyguydu. Hem umuttu hem aşktı.
En korktuğu şeyin başına gelmesiydi.
En kötü şey beklediğin acıydı.
Izaya anılara sürülenmemesi gerektiğini bildiğinden yaşaran gözlerini silmiş avucunda sıkıyor olduğu sigara pakedini serbest bırakmış ve içinden birisini alıp yakmıştı. Shinra hazırlanıp yanına gelene kadar içmişti. Bu arada Shinra'nın telefonunu kurcalamış ve Kadota aradığındaysa açmamıştı.

Izaya ve Shinra otelden çıkmış lüks restoranta doğru yürürlerken Izaya elindeki telefondan Shizuo'nun yerini kontrol etmekteydi.

Sh-"Neredeymiş Shizuo ?"

I-"Biz taksiye binene kadar peşimizden geldiler. Yani yattan gittiğimizi görmüşlerdi. Bunu fark ettiğim zaman hemen taksi çağırdım zaten. Eğer biraz oyalansaydık bize yetişecekti canavar. Şimdide Pariste umalım da izimizi bulmamış olsun."

Sh-"Bunlar şimdi mi söylenir Izaya ?"

I-"Daha bitmedi sen hazırlanırken Kadota aradı."

Shinra küçük çaplı bir çığlık atmıştı.

I-"Merak etme açmadım. Sorun bu değil acele etmeliyiz akşam olmadan Restoranta varalım."

Izaya ve Shinra yürümeye devam ederken peşlerindeki iki siluet hala onları izliyordu. Onlar haberciydi sadece asıl olana, ölecek kişinin yerini söyleyenlerdi.

Lüks restoranta vardıkları zaman Izaya rezarvasyon saçmalığı olayını parayla halletmiş ve içeriye geçmişlerdi. Sakin görünen köşedeki masaya oturmuş keman sesiyle karışık mumdan ışıkların verdiği huzurla rahat etmişlerdi.
Siparişlerini verdikten sonra siyah adam karşılarındaki masaya oturan çiftle neye uğradığını şaşırmıştı.
Yemekleri gelene kadar onlara bakmamaya özellikle dikkat etmişti.
Shinra'nın çifte karşı arkası dönüktü.
Izaya ne kadar bakmasada Shinra'nın sonunda arkasını döneceğini biliyordu.

I-"Shinra sakın arkana bakma"

Sh-"Neden ?"

Shinra yediği soslu tavuktan kocaman bir ısırık alıp arkasını döndüğünde Celty ile Irlandalı sevgilisini göreceğini tahmin etmiyordu.

Doktor öksürmeye başlayınca Celty ile sevgilisi de onları fark etmişti.