Szkoła braku życia | GOT7 i BTS

49

spada777: HALP

spada777: Hobi jęczy przez sen...

better_JB: A co, pewnie z nim śpisz

spada777: brawo, zgadłeś

Monstur: What the f...lower

VAlienV: Słodko

spada777: Nie słodko, ja tu się duszę

Ji_minie: Czemu się dusisz?

spada777: raz, bo próbuje się nie śmiać jak on mi stęka do ucha, a dwa to jestem ściśnięta gorzej niż jajka BamBama w jego rurkach

Paulixxu: Kurwa

Paulixxu: Obudziłam „swoją załogę"

junior94: No ja już skreśliłem nazwisko Bhuwakul z listy osób płodnych

Paulixxu: ...I kapitana też...

spada777: POMOCY

spada777: czemu on tak chrapie

Paulixxu: A może on wcale nie śpi...( ͡° ͜ʖ ͡°)

spada777: nie rozmawiam z tobą

spada777: nara, spróbuję to wytrzymać

better_JB: Życzę powodzenia

***

Proszę... Hoseok Jung, przestań, ja nie mogę spać (nie żebym mogła nawet bez tego, ale to wcale nie pomaga w zasypianiu). Jutro śpię obok Yoongiego, może on nie odwala takich chorych rzeczy jak on... Może... PROSZĘ NIECH TAK BĘDZIE!!!

Dobra Zuzia, skup się, dasz radę zasnąć, nawet jak obok ucha stęka ci twój idol-koreańczyk, jednocześnie ściskając cię jak tubkę z resztą pasty. NIE DAM RADY. TO ZBYT TRUDNE! Żeby on chociaż mnie puścił, to bym mogła oddychać normalnie, a tak to się dodatkowo męczę... Nie jestem pluszowym misiem. Znaczy, wymiary mam podobne, ale ja żyję, ja mogę umrzeć jak mnie się za mocno ściśnie! To nie żarty, a ja już czuję, że jestem na granicy śmierci. I to nie pierwszy raz, właściwie to chyba 7 w ciągu mojego krótkiego życia. Pierwszy raz był już przed moimi urodzinami, zaplątałam się w pępowinę, niedoszła ze mnie samobójczyni, widać, że takie rzeczy się dziedziczy. Kolejne były w przedszkolu, gdzie raz prawie wywaliłam na siebie 3 metrową szafę z zabawkami, a drugi, gdy spadłam z huśtawki w moim pokoju i miałam mocne wstrząśnienie mózgu. Ale czekajcie to nie wszystko, w podstawówce zostałam uratowana przez Niemkę przed spadnięciem z klifu, niestety złamałam jej nogę. Potem, w zimę wywaliłam się na zamarźniętej kałuży i znowu miałam mocne wstrząśnienie mózgu. W gimnazjum o mało nie zginęłam w wypadku samochodowym, a jeszcze wcześniej prawie wypadłam z okna na 2. piętrze przy jego zamykaniu. To moje życie w skrócie.

Dobra, to całe myślenie o tej porze jest trochę wyczerpujące i czy tego chciałam czy nie, jakimś cudem udało mi się zasnąć.