When A Gangster Falls Inlove

Chapter 25

Dio's POV

Nagising ako at puting kisame ang bumungad sa'kin, tatayo pa sana ako ngunit nakita ko si Mommy at pinigilan ako nito.

"Anak, hindi ka pa magaling, magpahinga ka muna," pero hinawi ko lang siya at nagpumilit tumayo.

"Where is Michelle?" tanong ko pero tinitigan nya lang ako at hindi sinagot.

"WHERE THE FUCKING HELL IS MICHELLE?" sigaw ko sa kanila.

"Nasa ICU siya. Pero anak, nando'n naman magulang njya, dito ka na lang at magpahinga," hawak pa niya sa balikat ko, hinawakan ko naman kamay niya.

"I'll be okay, Mom. I just really need to check Michelle, especially I'm her husband, kaya dapat nando'n ako," kahit kita kong nag aalala si Mommy, tumango pa rin siya. Nginitian ko naman siya para hindi siya lalong mag alala.

I immediately go to ICU room at nakita ko roon ang Mommy niya na umiiyak sa balikat ng Daddy niya at ang dalawang kapatid nya na nakatayo.

"Tita, sorry po," napatingin naman silang lahat sa akin, nagmamadaling lumapit sa'kin ang Mommy niya at pinaghahampas ako.

"It's all your fault Dio, nilagay mo sa panganib ang buhay ng anak namin," iyak nang iyak pa rin na sabi niya. Tinanggap ko ang sakit ng hampas ng nanay nya dahil alam kong ako talaga ang may kasalan. 

"Tita, I'm so sorry," pagulit ko sa sinabi ko habang patuloy pa rin ang pag hampas nya sa'kin kahit pinipigilan na siya ng kapatid ni Michelle. Halos humagulgol na siya sa pag iyak. Sabagay, hindi ko naman sila masisisi dahil ako talaga ang may kasalanan kung bakit nangyayari ito kay Michelle.

Lumabas ang Doctor at mga Nurse sa ICU room na nagkakagulo at mga nagmamadali, agad naman lumapit ang Mommy ni Michelle do'n. Halos mag slow-mo na ang paligid ko at nag eecho ang sinasabi ng Doctor kaya 'di ko maintindihan. Humakbang ako ng isa para makalapit ngunit sumakit ang ulo ko, unti unti na ring nanlalabo ang paningin ko. 

"Shit" i muttered and i found myself lying on the floor. 

"Sir--" 

"Nurse, check his vital signs," patuloy pa rin nag-eecho ang mga boses nila at palabo nang palabo ang paningin ko. Pero naaninag ko si Michelle, her smiling at me. Aabutin ko sana siya but everything went black.

Naalimpungatan ako dahil may naririnig akong boses pero hindi ko dinilat ang mata ko at pinakinggan sila. 

"Hon, paano natin ito sasabihin kay Dio?" 

"We're not going to tell it to Dio" 

"Pero, Hon--" 

"Ysabel, kilala mo si Dio. Once na malaman nya, baka maulit nanaman ang nangyari kahapon" 

"Do you think makakabuti sa kanya na ilihim natin ang kalagayan ni Michelle? Maybe he didn't know today but he'll found out soon" 

"I'll found out soon? About Michelle? What is it Mom? Dad?" sabat ko sa kanila at dinilat ang mata ko, dahan dahan din akong tumayo. 

Medyo umayos na ang pakiramdam ko ngayon kumpara kahapon. I didn't realized na halos isang araw pala akong tulog.

In Dad's face, halatang gulat siya dahil hindi nya siguro inaasahan na gising ako, while Mom looks worried.

"Anak, kumusta na pakiramdam mo? May masakit ba sayo?" Mom asked and she keeps checking my face pero inalis ko 'yon agad.