மொட்டு மெல்ல
இதழ்கள் குவித்து
மலர காத்திருக்கு,
எண்ணமெல்லாம்
வெளிச்சம் வேண்டி
வானம் பார்த்திருக்கு,பூக்காமலே மலர்தான்
சாகுமோ !
காரணமின்றியே உயிர்தான்
பிறக்குமா !துணிஞ்சு நடப்போம் ,
திமிரு வளர்ப்போம் ,
நெஞ்சம் சுமக்கும்
சோகம் யாவும்
அலரி ஓடும்
அழக ரசிப்போம் !சின்ன நிலவே ,
சீனி கரும்பே,
ஒதுங்கி ஓடாதே !
போனதெல்லாம்
தல குனிஞ்சு திருப்பும்
கவலை கொள்ளாதே !ஊர் அலைஞ்சு
கலை கானவே
மனம் தினம் ஏங்குதோ !
புறம் மதிக்கவே
அகம் புதைத்ததை
மனம் வாட்டுதோ !பணம் தேடியே
தினங்கள் ஓடுதோ !இதுதான் மானுடம்
இரையே இங்கு ஆருடம்
சில்லரை கூட சிணுங்கி பேசும் !வலிகள் கோர்த்து
வளையம் செய்வோம்
விரல்கள் குவித்து
அணிகள் அணிவோம் !வாழ்க்கை என்றும்
வாழ அழைக்கும்
கையை பிடித்து
பாடல் இசைக்கும் !உண்மை உயிர் என்றும்
உயரம் சேரும் !