வீடில்லை
காடில்லை
ஊனில்லை
ஊரில்லை
உறக்கமில்லை
உற்றார் உறவினர் இல்லை
நட்பில்லை
எந்த நாதியுமில்லை
வாளுமில்லை
வாழ வழியுமில்லை
நானும் இந்நாட்டு மன்னன் தான் !
மன்னன் சொல் கேட்பீரோ
என் நாட்டு வாழ் மக்களே !
பணம் பையில் இருப்பின்
ஊர் கொண்டாடும் - உனை
உயர் பண்பாடும்
பணம் பஞ்சாகிப் போனதென்றால்
உன் உயிர் திண்டாடும்
ஊர் சொல் போடும்
அது உன் வாயில் மண் போடும் !
பொருள் பற்று கொண்டே
வாழ்வர் யாரும் உடை உடுத்துய
மிருகம் !
பொருள் அற்று தமை
நிறுத்தி கொண்டோர்
புதிய வடிவில் தெய்வம் !
இருப்பதென்ன
போனதென்ன
இறக்கும் போது யாருக்கென்ன லாபம் !
இதை எண்ணி தினம்
வாழும் வாழ்கை வஞ்சமில்லா
வானம் !
நமையறிந்தா நாம் பிறந்தோம்
நமையறிந்தா நாம் இறப்போம்
இதில் நடப்பதெல்லாம்
நாமறிந்த செயலல்லவே !
அது நமக்கானதும் அல்லவே !
துன்பம் நிறந்தரமானது
அழிவதில்லை
இன்பம் இடைவெளியானது
முழுமையில்லை !
நடப்பது நடந்தே தீருமெனின்
அதில் கவலைகொள்ள
இடமேது
இல்லை அதை நீந்தி கடக்கும்
நிலையேது !
பளபளக்கும் பளிங்கு சொர்க்கம் என்று
காலடி வைத்தால் !
அங்கு பளபளக்கும்
பாம்பு கூட நரகமாக்கும்
பளிங்கின் முகத்தால் !
பாவம் கூட வளர்ச்சி தரும்
கனம் நேர்மை கூட வீழ்ச்சி தரும் !
மனிதன் வேறு
மிருகம் வேறு
என்றும் அல்லவே
மனிதனுல்லும் மிருகமுண்டு
மிருகத்துல்லும் நல்ல மனிதமுண்டு !
இருள் ஒன்று உள்ளதாலே
மானுட பிழைப்பு !
இதில்
தூக்கம் என்பதில்லையெனில்
யாவருக்கும் ஆறிலேயே சாவெனும் சிறப்பு !
படும் துயரை யார்கேற்பினும்
கேலி செய்வோர் என்றே
இங்கு இறைவனெல்லாம்
படைக்கப்பட்டோர் கல் வடிவில் நன்றே !
உண்மை மட்டும் பேசும் பொருளது
இவ்வுலகிளும் உண்டு
அவ்வுலக ஆச்சர்யம் நாமன்று
நம் முகம் காட்டும் நிலைக் கண்ணாடியே !
