CHAPTER EIGHTEEN
In the New World
***
Audrey
As the light started to fade, I slowly opened my eyes. I can feel the struck of the sun’s heat on my skin, as well as the mild breeze of the wind. I can also smell the fragrance of grasses and flowers along with this relaxing fresh atmosphere.
Nang tuluyan nang manumbalik ang paningin ko ay mangha akong nagulat sa nakita ko. Around me was a vast plane of green grasses and vibrant flowers being cradled by the wind. I stared at the sky at gulat ako nang malaman kong hindi ordinaryong araw pala ang nagbibigay liwanag dito. It had two rings surrounding it na para sa Saturn, looking like an atom. Kung gaano ka unusual ng araw, ganoon din ang kaordinaryo ang mga ulap.
But one thing caught my very eyes, a mountain ahead of us that was covered by dark clouds, striking lightning, and creepy ambiance. Nilalabas nito ang parehong ambiance na naramdaman ko when Mathew showed me his dream. Hindi ko makita ang kastilyo pero ramdam kong nandoon iyon, naghihintay ng bisita.
"Is that Valden?" tanong ni Elsa na napatingin din sa parehong direksiyon na tinitingnan ko. Valden was where the bogeys were born, siyempre with the help of Deros.
“Yes,” tugon ni Mathew. “Can someone guess where we are right now?” tanong niya dahilan para muli kong tingnan ang kinatatayuan namin.
I wandered my eyes throughout the scene, hanggang sa mag-sink in sa utak ko ang pangalan ng lugar.
“Planoria.” Sagot ni Wayne na siyang ikinainis ko. Ako dapat ang sasagot eh! Kainis!
“Very good, Wayne.” Puri sa kanya ni Mathew na ikinainggit ako. Ako dapat yung pinupuri ngayon eh! Argh!
"That means that the forest surrounding this plane ay ang Aqueldore.” hula ni Elsa na ikinatango ni Mathew.
“May natutunan nga kayo.” puna ni Mathew sabay labas ng isang ngiti. Siyempre, gwapo yung mentor namin eh.
"Is that the Tree of Happiness?" Eliott asked dahilan para tingnan namin siya. He was looking behind us at nang tingnan namin ito ay agad kumuha sa mga mata namin ang malaking puno na ilang milya ang layo mula sa amin. “Malaki nga siya. Even in this distance kitang-kita mo parin ito.” Dagdag na puna ni Eliott. We stared at the tree, where our dreams came from.
“Shall we?” paanyaya ni Zaylee na siyang nagpabaling sa atensiyon namin mula sa puno.
She started walking habang sumunod naman si Mathew. Upon knowing that these two were quite close, made me jealous. As if Mathew was interested in her. Mukhang naunahan ako.
“Okay ka lang?” tanong ni Elsa habang bitbit ang natutulog na si Torin. I raised my brows at her asking why she asked such question. “Nakasimangot ka kasi.” Pagpapatuloy niya na ikinangiti ko para alisin yung lungkot sa mukha ko.
“Okay lang,” tugon ko. “Anyare?” tanong ko habang hinihimas ang ulo ni Torin.
“Nahilo ata. Pagkadating namin dito, tulog na siya.” tugon ni Elsa na ikinatango ko.
“Saan ba tayo pupunta Mat?” sigaw na tanong ni Eliott.
"Sa Imeria Village, we’re spending the night there!" sigaw din na tugon ni Mathew na nasa unahan namin.
According to our mentor, Imeria Village was where the Imers lived. Kaya expected na makakakita kami ng fairies at mga maliliit na mga bahay nila.
After an hour of walking through the meadow, we reached a stream of clear water. Sa sobrang clear nito ay nagmistula itong christmas lights na patay-sindi dahil sa sikat ng araw. Napansin kong nilalagyan ni Mathew ang kanyang tumbler ng tubig sa batis. Si Torin naman masayang naglalaro kay Elsa nang magising ito.
BINABASA MO ANG
DELIVERANCE BOOK 1: Battle in Chimera [Revamped]
Ciencia FicciónBOOK 1 of the DELIVERANCE SERIES About the book [Battle in Chimera, 3rd Edition] Palaisipan pa rin sa apat - Audrey, Elsa, Wayne, at Eliott -, ang pagkawala ng mga magulang nila. Ang tanging alam nila ay namatay ang mga ito, sa 'di malaman-laman na...