DELIVERANCE BOOK 1: Battle in Chimera [Revamped]

CHAPTER THIRT-FIVE: THE VALOR REUNION

CHAPTER THIRTY-FIVE

The Valor Reunion

***

Zaylee

Killing bogeys after bogeys was something that I’m not used to. Sa tuwing pinapadala kami sa misyon, tig-iisang lang ang kinakalaban namin at hindi isang hukbo. Kaya ganun na lamang kalaki ang butas ng ilong ko, matapos pabagsakin ang mga halimaw na ito. Nagseselos nga ako kay Veana kasi kahit ilang bogey na ang napatay niya, prinsesa pa rin siyang tingnan — with all the elegance and grace.

“The Akhazels!” sigaw ni Veana na siyang kumuha sa atensiyon ko. She’s staring at something in the sky na agad kong tiningnan. Three large boulders of rocks were thrown towards the white beacon of light — where the Akhazels were.

Someone should stop that boulders, or the ritual will be ruined. Luckily, Akibara was just few meters away from me. Kaya agad ko siyang tinawag, “Aki, dalhin mo ako sa mga Akhazels!” malakas kong sigaw sa kanya. Buti nalang at narinig niya.

Akibara nodded at saka hinampas ang tungkod niya, kasabay ang pagliwanag ng paningin ko. The bright white light eventually faded hanggang sa makita ko nalang ang sarili ko na nakatayo sa harap ng isang haligi na gawa sa puting liwanag. Pero mas kumuha sa pansin ko ang tatlong paparating naglalakihang bitak ng bato.

I pointed my right hand palm on the boulders, habang hawak naman ng kaliwa ko ang spellbook ko. “Advance Protection Magic,” The book glowed after I uttered the words. “Tririebar!” bulalas ko. Three layers of thick force field conjured before me, hoping to stop the attack.

Nang tumama ang mga bato dito, ramdam ko ang pagyanig nito dahil sa impact. Another one struck, and delivered another tremor on my barrier, but I was surprised na nasira ang outer layer ng barrier ko. I hissed upon realizing that it won’t last long if another sets of boulder will be thrown at us. The last boulder hit, sending a disturbing cracks on the middle layer.

“Advance Support Magic: Ehal Enfec!” muling bulalas ko, kasunod ang pagkawala ng bitak sa ikalawang barrier ko at ang paglitaw muli ng nasirang outer layer. I never thought na magagamit ko itong barrier healing magic.

Akala ko tapos na, pero dismayado akong napatingin sa langit ng may paparating na naman na tatlo pang malalaking bato. “Again?” reklamo ko at saka muling pinigilan ang mga bato.

***

Veana

Daan-daang walang buhay na bogey ang nakahandusay sa kapatagan ng Divine Helm, matapos ang kalahating oras ng digmaan. Hindi pa rin nakakarating ang mga kasamahan nina Mathew, at pagod na pagod na kami. Hindi pa kami nangangalahati sa hukbo ni Deros, at kakalabanin ko pa siya. Mukhang kailangan ko na siyang harapan, habang may lakas pa ako.

“Akibara, let’s go!” tawag ko sa matanda na agad napalingon sa akin. Despite of his age, his hearing was still working well. Impressive. “Mathew, aatake na kami.” Pagpapa-alam ko sa lalaking bitbit ng isang A.I. robot.

Mathew nodded at saka ako nag-anyong bolang liwanag. Akibara did, too, at tinungo ang parehong destinasyon na patutunguhan ko, ang kapatid kong si Deros Alor. Nang makalapit kami, agad kaming bumalik sa anyong tao.

Deros greeted us with his mischievous and sinister smile, habang isang galit at seryosong mukha naman ang ibinato sa kanya. Wala pa rin pinagbago sa mukha niya, he’s still wore the face of the Deros I knew — except his eyes, that were now tinted in blazing red. Though, he grew a little taller than me, pero hindi ako nasiyahan, knowing that what was in front of us was just a mask of something evil inside.