God Of Wolf : ZEI by CallmeAngge(INCOMPLETED)

Chapter Thirty-Three

Napakagaan ng kanya pakiramdam habang masuyo niya yakap ang dalaga sa kanya mga bisig.

Magkatabi sila nakahiga sa kanya higaan sa tree house. Mahigpit ito nakaakap sa kanya.

Marahan naman niya hinahaplos ang mabango nito buhok.

"Zei...?"

Bahagya siya umisod para makita niya ang mukha nito nakasubsob sa kanya dibdib.

Lihim siya napangisi nang maalala ang itsura niya kanina. Wala ni anong saplot habang magkayakap sila ng dalaga.

"Nakangisi ka?" pukaw nito sa kanya.

He chuckled. Masuyo niya hinalikan ang noo nito.

"Patawad,may naalala lang ako.." nakangisi niya saad.

Bigla ito namula sa sinabi niya mukha batid nito ang nasa isip niya.

Agad na napatalikod kasi ito kanina ng mahimasmasan mula sa mahabang pag-iyak at makita na wala siya ni anong saplot sa katawan.

"Nakakahiya...pangako wala naman ako nakita eh.." iwas ang tingin nito saad.

He chuckled. Inangat niya ang maamo nito mukha. Namumugto ang mga mata nito.

Pinatakan niya ng halik ang magkabila mata nito.

Napakasarap sa pakiramdam na mabilis siya tinanggap ng dalaga.

Sadya talaga napakaunawain ng pag-ibig.

"Patawad napaiyak kita.."

Bahagya ito ngumiti sa kanya.

"Para tuloy akong bata na ngumangawa kanina.." napapahiya saad nito.

Bahagya siya natawa at hinapit ito ng yakap. Dinampian niya ng halik ang ibabaw ng ulo nito.

"Salamat,Adeline..napakalaki bagay sakin na matanggap mo ako..hindi iyun madali gawin ng isang tulad mo...nang isang tao na hindi naman nila pinananiwalaan na nabubuhay ang isang tulad kong Lobo.."usal niya sa ibabaw ng ulo nito.

Nag-angat ng katawan ang dalaga at pinagtapat ang kanila mga mukha. Hinaplos nito ang kanya mukha.

"Makapangyarihan ang pag-ibig na sa kahit ano pa man bagay,Zei...madali mo matatanggap ang isang bagay kung wagas ang iyong pag-ibig para sa taong iyun..o sa isang lobo tulad mo...ganun kita kamahal,Zei.." madamdamin nito saad.

Ipinikit niya ng mariin ang mga mata. Ninanamnam ang mga salita sinabi ng dalaga.

Mahigpit niya hinawakan ang kamay nito na masuyo humahaplos sa kanya mukha. Dinala niya iyun sa kanya bibig at pinatakan ng halik.

"Ikaw ang aking pag-ibig,Adeline. Ikaw lamang ang iibigin ng puso kong ito hanggang sa kabila mundo.." matiim niya saad.

Nangislap ang mga mata nito sa luha.

Alam niya na batid nito na kailangan niya bumalik sa tunay niya mundo.

"A-ako din...ikaw lang ang mamahalin ko hanggang sa huli ng aking hininga.." garagal na nito saad.

Hinablot niya ang batok ng dalaga at mariin na siniil ito ng halik.

Wala siya maipapangako kundi ang mahalin din ito ng walang hanggan.