✔ Miniaturki [KSIĘGA PIERWSZA]

[54] Kuga Kyōsuke x Reader

[EDIT: 01.05.2018]

Zupełnie nie miałam pomysłu na tę miniaturkę i pewnie to widać ;-; Nie mam pojęcia dlaczego. Po prostu patrzyłam na tego faceta i nic nie przychodziło mi do głowy.

[Zamawiający/a: xxBlackWings ]

[Uniwersum: Prince of Stride]

[Typ: Angst]

Słońce zaczynało zachodzić, kiedy dotarli do domu [T/i]. Szli powoli, trzymając się za ręce. Kuga co chwila zerkał w stronę dziewczyny, jakby chciał nacieszyć się jej widokiem, zanim ona wejdzie do swojego mieszkania.

– Cieszę się, że mogliśmy się spotkać. Było naprawdę super. – [T/i] uśmiechnęła się ciepło. Stanęła na palcach i delikatne cmoknęła Kugę w policzek. – Do zobaczenia w szkole.

– [T/i], zaczekaj chwilę – zawołał Kuga, zanim [T/i] miała szansę przejść przez furtkę, która prowadziła do jej ogrodu.

– Tak?

Dziewczyna wytrzeszczyła oczy ze zdumienia, gdy Kuga pochylił się nad nią i pocałował ją czule. Pieszczota trwała dłuższą chwilę, a kiedy się od siebie oderwali, oboje mieli na twarzach rosnące rumieńce.

– Dobranoc.

– Dobranoc, Kuga.

◈ ◈ ◈

[T/i] przygryzała długopis, marszcząc brwi z frustracji. Od kilkunastu minut ślęczała nad zadaniem z matematyki, którego za nic nie umiała go rozwiązać. W dodatku w treści polecenia zapisano kilka kanji, których za żadne skarby nie umiała odczytać. [T/i] zacisnęła powieki i zatrzasnęła podręcznik.

– Okej, dość tego dobrego. Zajmę się tym później, jak będę miała ochotę ogarnąć, co tam w ogóle jest napisane. – Dziewczyna odrzuciła książkę na łóżko i pochyliła się, żeby wyciągnąć z szuflady przenośną konsolę, gdy do jej pokoju wpadła zapłakana matka z telefonem w ręku. – Mamo, co się stało?! – Zmartwiona i przestraszona zachowaniem rodzicielki [T/i] zerwała się z krzesła i podbiegła do niej.

– Twoja... – zaczęła kobieta, ale przerwał jej szloch, który gwałtownie wstrząsnął jej całym ciałem. – Twoja babcia...

– Co z nią?

◈ ◈ ◈

Od: [T/i]-chan

Do: Kuga <3

Kuga, mam ci coś ważnego do powiedzenia, możemy się spotkać?

Od: Kuga <3

Do: [T/i]-chan

Co się stało?

Od: [T/i]-chan

Do: Kuga <3

Przepraszam, nie chcę o tym rozmawiać przez SMS-y, źle bym się z tym czuła.

Od: Kuga <3

Do: [T/i]-chan

Brzmi poważnie... Oczywiście, że możemy się spotkać, tylko powiedz kiedy.

◈ ◈ ◈

Kuga i [T/i] siedzieli obok siebie na parkowej ławce. Milczeli, ignorując wesoło rozmawiających przechodniów. Kuga czekał, aż [T/i] powie mu, dlaczego chciała się spotkać. Za to [T/i] czekała, aż to Kuga coś powie – nie umiała zebrać się nad odwagę, żeby zacząć.