"swero!, swero!"
"paki first aidan itong bata dalian!"
hindi pa din kumakaripas ng taranta ang mga tao dito sa hospital.
kaya naman tumakbo ako sa emergency room at nakitulong sa ibang gawain.
ayos naman ang lalaki kaya pinabantayan ko muna siya sa isang usisera.
naka tsinelas short pan na pantulog at loose tshirt lang ako.
napapatingin ang iba saakin pero yung mga doctor na ang nagrecommendang gawin ko ang paglalagay ng swero at paunang lunas.
isa kasi sakanila doctor ay ang guro ko.
magaling ako sa pag hanap ng ugat kaya naman ako na ang gumagawa sa paglagay ng swero.
nakalipas din ang dalawang oras ay wala ng itinatakbong mga sugatang tao.
bale lima ang namatay at dalawang nagaagaw buhay at isang nakaligtas sa trahedya.
nakakaawang isipin dahil lima agad ang nawalan ng buhay.
limang pamilya ang magluluksa.
limang pamilya ang nawalan ng padre de pamilya.
limang pamilya ang nawalan ng mahal sa buhay.
napaiyak ako sa gilid ng pintuan pero hinawakan ako sa likod ni brent at tinapik ito.
kahit di ko alam ang mga nangyari kung bakit may bumagsak na isang eroplano sa tapat ng bahay namin, nakakatakot isiping, buti at di mismo sa bahay ko nahulog ang eroplano.
"magaling ka aj" tapik din ni mayor sa likod ko
nakakatarantang araw iyon saakin, malapit na kasi ang finals at yung mga nirereview ko pa din ang iniisip ko.
