Meçhul ~HemHâl ~

3. bölüm * Kim ki bu*

Okuduğum kağıdı Yaprak görmeden hemen kitabın içine koyarak sakladım. Bunu kim koymuştu o duayı kim duymuş olabilirdi ki nasıl koymuştu tüm gün sınıftan bile çıkmamıştım. Aygül desem neden böyle bir şey yapsın hem hiç Aygül'ün yazısına benzemiyordu. Yaprak yerinde huzursuzca kıpırdanınca kafamı kaldırdım.

Sıkılmış bir hali vardı. Yaprak'ı seviyordum. Bana göre daha tesettürlüydü. Ama bazen ne zaman ne konuşacağını bilmezdi o yüzden ona asla sır vermezdim. Zaten abime olan düşkünlüğü sinirimi arttırıyordu."Muhabbetine de doyum olmuyor" dedi. Şakacı seni!

"Yaa öyle sahlep için teşekkürler" dedim üstün körü bir an önce gitsin de şu yazıyı inceleyeyim diyordum ama yok. "Önemli değil ee anlatsana" diye devam edince daha fazla dayanamadım."Neyi anlatayım ki bak sınavlarım var çalışmam lazım " dedim kitaplarımı göstererek o ise daha fazla dayanamadı."Ben gideyim sen çalış bari" diye yerinden kalktı.

"Oh şükür" diye fısıldadım.

"Bir sey mi dedin canım?" Diye sordu kapıdan çıkarken zordan çıkar gibi bir hali vardı resmen."Yok yok sana demedim dersle alakalı" dedim. Hadi Yaprak lütfen git. "He tamam kolay gelsin" diyerek uzaklaştı.

Telefonumu elime alarak hemen Aygül' e mesaj attım. Şu an telefondan konuşmazdık yerin kulağı vardı mazallah!"Selamun Aleykum" dedim hemen ardından
"Acilll!!!!" yazarak gönderdim. Hemen cevap gelmişti. Canım arkadaşım eli kanda olsa yetiştirdi."Aleykum selam" geldi ardından hemen diğer mesaj geldi."Ee"

"Sana bir sey soracağım" yazıp gönderdim.

"Sor" dediğinde hızla mesaj yerine girerek tuşladım. "Bana hiç kağıda 'amin' yazdın mı?"

"Yoo nasıl kağıt, sadece amin mi yazıyor?"ardından bir mesaj daha geldi. "Af olaya gel" dedi.

"Evet kafayı yiyeceğim" dedim sıkıntıyla nefesimi verdim elimde ki telefonu sallarken tekrar gelen mesaj sesi ile kilidini açtım. "Müsait misin?" Diye sordu.

"Hiç olmadığım kadar" dedim yüzümde gülümseme ile hemen gelmeliydi de kimden olduğunu bulmalıydık. "Aç kapıyı geldim" yazısını okuyunca hemen kapıya koşturdum. Kapıyı açarak içeriye aldım. Pardüsesini asarak benim odama geçtik. Yaprak'ı kapıdan gördüğünde Aygül hiç oralı olmadan benim odama geçti."O mu geldi" diye sorduğunda konuştum. Aygül, Yaprak'ı hiç sevmezdi.

"Evet canım" dedim.

"Bilseydim gelmezdim" dediğinde gözümü devirerek koltuğa oturdum.
"Hadi ama aygül geç otur şu an konumuz yapraktan bin kat daha önemli"

"Ay evett nerede kağıt" dediğinde kitabımı çıkararak anlatmaya başladım.

"Bak şimdi senin beynin yanmıştı bugün hatırlamaman normal şimdi ben Asaf'a soru sordum ya önüme döndüm kendi kendime incelerken dua ettim ama içimden sandığım dua dışımdan yapmıştım. Zaten sonra sen kafanı kaldırıp bana bakmıştın ama bu nereden nasıl geldi bilmiyorum."

"Ne dedin dua olarak"

"Rabbim seni benim nasibim eylesin gibi bir şeydi" dedim ve kağıdı çıkartarak ona gösterdiğimde "Sonuç bu" diyerek kağıdı verdim.
"Amin ♥" yazıyordu."Yok canısı ben yazmadım hiç dikkatimi çeken bir şey de olmadı."
Diyerek devam etti. "Ama önemli değil at gitsin ya dersine yoğunlaş ne kadar kaldı sınava"

"Tamam ya takılmadım o kadar da insan merak ediyor işte" dedim. Takılmamış mıydım? Doğru meraktan tırnaklarımı dişleyecek kadar umursamadım."Haklısın." dediğinde kitabı kapatarak yan tarafıma bıraktım. Kağıdı içine koymayı ihmal etmedim ve test kitabımı elime alarak konuştum.
"Gelmişken ders çalışalım"

"Evet ya hem yalan söylememiş olurum" dedi kitaba bakarken yaklaşık iki saat ders çalıştıktan sonra çalan telefonum ile kendimize geldik. Yerimden doğrularak telefonumu aldım. Abim arıyordu hemen açarak kulağıma götürdüm.

"Dışarıya gelsene" dedi sadece bende üzerime ceketimi geçirerek dışarıya çıktım. Arabaya baktığımda binanın yan tarafındaydı. Terlikle sokağa çıkmıştım ama neyse yanına geldiğimde elinde ki poşetleri bana uzatarak konuştu."Anneme verirsin beni akşama beklemesin" dedi.
"Neden gelmiyorsun?" dediğimde nefesini dışarıya vererek konuştu.
"Yaprak gelmiş yanımdan ayrılmıyor" Gerçekten o kadar bayıyordu ki abim kaçacak yer arıyordu. Biz kardeşiz abicim diye her seferinde söylediği cümleleri yarıda bırakıyor yaprak her seferinde canım diye karşılık veriyordu."Şu senin ki" dedim onu sınır etmeye çalışarak ve başarılı oldum. "Saçma saçma konuşma lütfen" dedi kızarak

"Peki, abi sustum."

"Ben diğer evdeyim ona göre haberiniz olsun" diyerek önüne döndü."Hadi gir eve göreyim gideceğim" dedi bende hızla eve giderek kapıyı çaldım. Kapıyı açan Yaprak'a cevap vermeden elimde ki poşetleri tutuşturdum ve odama geçtim.

Aygül ile ders çalışıyorken annem içeriye geçerek yemeğe çağırdı. Bizde dersten kalkarak masayı hazırlamaya başladık. Yaprak ile annemin konuşmalarını duyunca Aygül ile birbirimize bakarak gözlerimizi devirdik."Ay kızım sen elleme" dedi annem.

"Yok teyzem ben yaparım hem Ömer de çok sever" dedi.

"Ay ne kadar çok Ömer' i düşünüyorsun keşke senin gibi" dediğinde annemi dürterek tuzu istedim. Kaş göz ile susturmuştum daha da tepesine çıkacaktı.

"Abim gelmeyecek canım" dedim.
Yaprak'ın yüzü düştü ama belli etmemeye çalıştı."Aa neden kızım" dedi annem şaşırarak"Bir sorun yok anne işi varmış" dedim.

Allah'ım sen günah yazma diye içimden ettiğim duaya amin dedim.

"He olsun çok çalışıyor oğlum ondandır" dedi. Neden bu kadın yaprak için böyle yapıyordu anlamıyordum."Bilemiyorum artık!" Diyerek çalan kapıya gittim. Arkamı döndüğümde yaprak'ta kapıya çıkmıştı. Tabi kesin abim sandı.

"Babam geldi" diye seslendim. Babam odasına geçti bende sofranın son eksilerini tamamladım. Ardından babamın gelmesi ile herkes yerini aldı."Afiyet olsun" demesi ile başlamıştık. Babam da yaprak ile anlaşamazdı ama annem ile anlamışlardı bir kere. Yemeğimizin bitmesi ile Aygül ile namazlarımızı kılarak elime kitap aldım."Nisan ben daha fazla geç olmadan gideyim canım" dedi."Kalsaydın" dediğimde başka sefere inşallah diyerek kapıya yöneldi.Aygül'ü geçirdikten sonra yatsı namazını kılarak kendimi yatağa bıraktım. Hala aklımdan çıkmıyordu.

"AMİN"

Başka ne olabilirdi ki kesin birisi ettiğim duayı gördü ve öyle yazdı ama kim?

Bölüm sonu ♥
Oy ve yorumlarınızı bekliyorum..
♥

(Düzenlenmiş ve ekleme yapılmıştır)