Meçhul ~HemHâl ~

40.bölüm *Benim gelinim *

Herkesin var mıdır gelinlik hayali?
Çocukluktan beri sayıklar mıyız bizde.
"Premses bir gelin" olacağım diye.
Beyaz atlı prens uzaktan göründü mü hayallere başlarız yine :))

·Beyaz atlı olmasalar olur diyenler·

·Olmaz at önemli diyenler·

·Kendisi olsunda diyenler·

:)))

Nisan

Heyecan, adrenalinin tavan olduğu bir gün bugün. Bugün bütün kızların hayalini kurduğu anlardan birisi o da gelinlik bakmak. Biz çok az kala yapıyorduk her şeyi ama sorun değildi bence. Şimdi de evden kızların zoru ile biran önce çıkmıştım. Asaf bekle seni alacağım dediği için köşeye geçmiş Asaf'ı bekliyordum. Semiha ile Ali'de tatlıya bağlandı çok şükür. Duyduğuma göre Halil'de adım atmak istiyormuş mübarek sanki kutsal topraklara adım atacak yıllardır atamadı. Neyse karışmak istemiyorum. Asaf'ın geldiğini belirten korna sesi ile yerimden kalktım. Arabaya geçerek ona baktım.

"Hoş geldin" dediğinde gülümseyerek cevap verdim."Hoş buldum"

"Ali kızları alıp gelecek" dediğinde

"Niye onlar da bizimle gelmedi ki"

"Bilmiyorum anlamadım bende" dedi. Bende bir şey sormadan yolu izlemeye başladım. Bu yolumuz baya uzundu. Istanbul fatih'ten bakacaktık. Orada bana göre bir şey bulacağımızı düşünerek Asaf o tarafa doğru yöneldi. Yol boyunca sayılı konuştuk diyebiliriz bir ara yolu gözlerken bana doğru bakarken devam etti.

"Hala inanamıyorum biz evleniyoruz" dedi. Ona gülerek cevap verdim.
"Daha 14 günüm var "

"Istemiyor gibisin" derken sesi sitemli çıkmıştı. Ara ara yoldan bana çevirdiği gözleri ile anlatıyordu her şeyi. Uzun süre onu izleyerek cevap verdim. "Korkuyorum" dedim titrek bir sesle bana bakarak hızla arabayı kenara çekti. Bana doğru dönerek baktı ardından ellerimi tutarak konuştu.

"Neyden?"dedi ilk baş sonra gözlerini kaçırarak devam etti. "Ben yani biz yani şey" dediğinde istemeden güldüm ve konuşmaya başladım yoksa konu çok daha farklı yerlere gidecekti.

"İlerde sevgimiz değişir diye her seni gördüğümde kalbim böyle atmaz diye bir gün bana böyle bakan gözler bakmaz diye" diyerek ellerini daha çok sardım. Yüzüm gözüm hüzün olmuştu. Kalbimin atışı kulaklarımı delerken. Gözlerimin derinliklerinde kendini kaybedercesine daldı ve aksetmeye başladı.

"Rabbim bizi birbirimiz ile imtihan etmesin ama birgün sana böyle bakmaktan vazgeçerse bu gözler sanki başka bir şeyi görmez. Sen benden geçmediğin sürece ben senden gidemem"

"Ben senden gitsem ben benden de giderim."

"Gitmeyelim kimseden o vakit korkma dildarım, nefesime nefesini veren Allah'a hamd olsun"

"Şükürler olsun" dediğimde alnıma gelen buse ile gözlerim istemsizce kapanmıştı. Ardından yola devam ettik.

Pencereden dışarıyı izlerken bir yandan da camda ki gelinliklere bakıyordum. Asaf artık sabrının son noktasında tısladı.

"Ya nisan arabadan gelinlik mi bakılır biz ne cins insanız inelim hadi"

"Hayır ya devam et sen ben şimdi bulacağım" diyerek seslendim. Bu arada da vitrinlere bakmayı ihmal etmiyordum. İkinci katta gördüğüm şaheser ile bağırdım.

"Dur buldum cidden buldum" diyerek ellerimi çırparak arabadan indim. Asaf beş dakika sonra yanıma gelince öndeki modellere bakarak konuştu.

"Hangisini beğendin?"dedi gözleri ile ararken. "Söylemem tabiki" dediğimde kafasını yukarıya kaldıracağı sırada ellerim ile gözünü kapatmaya çalıştım.