Meçhul ~HemHâl ~

36.bölüm*Kardeşiz*

"Gerçek dost üzüntülü anında nasılsın diyen değil, neredesin diyendir..." diye bir söz vardı.

Bazen uzaklıklar girerse araya
Yanında olduğumu bil.
Yaslanacak omuz olamasam da
Bir adım ötende olduğumu bil.
Hakiki dost..
Iyisi ile kötüsü ile seni doğru yola teşvik edendir..
İnsanın hep iyikileridir.
"Bu bölümü @nurtenahin7 ' ye ithaf ediyorum. Bir iyiki'm

.........

Nisan

Telefonu kapatalı yaklaşık on dakika olmuştu. Ama hala kendimde değildim. Bu kızın kesin bir sıkıntısı vardı. Bende heyecandan kendi şeylerimi anlatarak ona fırsat bırakmamıştım. Ah şaşkınım ben.
Ne olmuştu neden böyleydi acaba daha fazla dayanamayarak 'süt' kişiden arama butonuna tıkladım ve beklemeye başladım. En sonunda açılan telefon ve Halil'in nefes nefese kalması beni daha çok telaşlandırdı. Kendimi toparlayarak konuştum.

"Selamun Aleykum kardeşim"

"Aleykum selam müsait değilim nisan sonra arayacağım" diyerek yüzüme kapattı. Daha çok sinir olmaya başlayacağım sırada Asaf aradı. Yüzümde bir gülümseme ile telefonu açtım.

"Efendim" dedim sakin ve mutlu olmaya çalışarak

"Selamun Aleykum"

"Aleykum selam canım"

"Hayatım ne yapıyorsun"

"Oturuyorum" diyerek omuzlarımı düşürdüm.

"Sanki bir hal varmış gibi üzerinde" deyince derin bir nefes alarak anlatmaya başladım. "Ya aygül aradı. Tabi ben mutlulukla konuştum ona pek fırsat kalmadı sonra da onun sesi çok üzgün geldi nedenini sordum ama söylemedi. Ağlıyor gibiydi bilmiyorum ya kardeşimin sıkıntısında yanında olmam lazımken ben kendi derdime düşüp onu boşladım. Çok üzgünüm. Sonra halili aradım onun da sesi nefes nefeseydi sonra dedi yüzüme kapattı"

"Anladım canım da sen üzülme birde ben arayayım halili sana dönerim tamam mı?"

"Tamam" diyerek kapattım.

Kavin ile Semiha dışarıya çıktığı için evde tek başımaydım. Beklemekten başka çarem yoktu. Bende beklerken temizlik yapmaya başladım. Öncelikle ortada olan bütün eşyaları yerlerine yerleştirdim. Daha sonra her yeri süpürerek vileda kovasına suyu doldurdum. İçine deterjan koyarak aşağıya indim. Çalan telefonumun sesi ile odama geçerek telefonu açtım. Bu arada halil bana söyleniyordu.

"Selamun aleykum süt'üm nasılsın"

"Aleykum selam kardeşim lakin iyiyim diyemeyeceğim"

"Hayır olsun inşallah"

"Nisan senin bu arkadaşın böyle olduğu sürece benden şer eksik olmaz"

"Ne oldu ya sen bir anlatsana"

"Kavgadan çıktım şu an dudağım ile ilgileniyorum"

"Kimle kavga ettin"

"Arkadaşının sevgilisi ile"

"Halil ya ne diyorsun? Ne sevgilisi"

"Aa seninde haberin yok. Ne tevafuk ki bende döverken öğrendim."

"Ya sen neden dövüyorsun hem kimmiş bu çocuk"

"Bu çocuk tam bir -"

"Şşşt. Düzgün anlat" dediğimde uzunca bir sessizlık oldu sonra konuşmaya başladı.

"Aygül ile aynı sınıfta dibinden ayrılmıyor. Okuldan sonra takip ediyor gelirken de aynı şekildeydi. Aygül herzaman sert davranıyordu. Bende çocuğu kaç kere uyardım. Ama bugün aygül ona güldü. Ya güldü deli oldum çocukta elini tutunca kendime hakim olamadım.Bak gerçekten konuş şu arkadaşın ile katil olacağım"