OH MY TEACHER¹ • Jeon Jungkook

Yirmi Birinci Bölüm" O BENİM AĞABEYİM"

İthaf edemiyorum olmuyor bayağı uğraştım olmadı o yüzden yazacağım.

@star1_army ye özel bölüm askldas

.

.

.

.

21.BÖLÜM SEASON 2

Kafasını yastığa gömdüğünde öylece kala kalmıştım. 

Yıllar önceki Jungkook, bana mı benziyordu?

Neyimi benzetmişti?

Yüzüm? 

Yaşım? 

Yoksa...

Yoksa, ona mesaj attığımı öğrenmiş miydi? O da mı öğretmenine mesajlar atmıştı?

Hayır, hayır.

Eminim ki o benim yaşımdayken yakışıklı bir genç adamdı.

Benim gibi ezik değildi, ağabeyinden her dayak yediğinde yatağının köşesine sinip ağlamıyordur.

Mesela o hiç kardeşine bilinçli olarak vurmamıştır, canını yakmamıştır. Hep iyi bir melek gibi etrafında dolaşmıştır. Arkadaşları tarafından en sevilen kişi olmuştur, zekasıyla herkesi şaşırtıp güldürmüştür.

O, benim gibi olamayacak kadar mükemmeldi.

Benim gibi korkak değildi, olamazdı da.

Benim gibi canı yandığında susmuyordur.

Ben de susmak istemiyordum, en azından şu andan itibaren susmak istemiyordum.

Gözlerimden akıp giden yaşları elimin tersiyle sildim. Ayağa kalktım ve kapının kenarında duran masayı kucaklayıp yatağın hemen yanına, komidinin önüne koydum. Su dolu kabı üstüne koydum ve bezi değiştirip durdum tüm gece.

Annem olmadığından başımın çaresine bakmayı biliyordum. Babam mı? Eve geldiğinde ilgilendiği tek şey evde olup olmadığımdı. Vücut sağlığım onu ilgilendirmiyordu. Eğer sorunum varsa ondan para isterdim, o da verirdi. Böylece kendimin babası ve annesi olmuştum.

En sonunda yorgun düşen bedenim masada yığılıp kalmış, geceyi iki büklüm yatarak geçirmiştim.

Gün ışımaya başlamış, güneş ışınları gözlerime nüfuz ederek beni uyandırmayı başlamıştı. Gözlerimi ovuşturarak yattığım masada doğrulmaya çalıştım fakat sırtım tutulmuştu.

Gözlerimi Jungkook'a çevirdiğimde göz göze geldik. Yattığı yatakta alnındaki bezin neredeyse kapatmış olduğu kısık gözleri zar zor beni görebiliyordu. Yattığı için daha net görüyordu fakat oturur vaziyette beni görmesi imkansızdı.

"Uyanmışsın."

Dedim ve ayağa kalktım.

"Neden başımda bekliyordun?"

Teşekkür etmesi gereken yerde ne diyordu böyle?

Kaba adam.

"Önemli değil, Bay Jeon."

"Tüm gece başımda mı bekledin? Ah, çok rahatsız edici."

Rahatsız edici?

Ben mi?

Ah...

"İsterseniz gideyim?"

Dedim kızar gibi. Tüm gece gram uyuyamamıştım ve bu kaba adam asabımı bozuyordu.