OH MY TEACHER¹ • Jeon Jungkook

Kırk Sekizinci Bölüm "HEM DE DUDAKTAN"

ŞARKI: PENTAGON- SHINE

47.BÖLÜM SONU

"Dikkatli git!"

Diye arkasından bağırdığımda ise el sallayıp arabasına binmişti.

Evin anahtarını köşedeki saksının altındaki çanağın içinden almıştım. Kapıyı açıp içeri girmiştim ki, ayaklarımın dibinde gördüğüm bir kağıt parçasıyla kaşlarımı çattım.

Kırmızı zarf, hiç olmadığı kadar tanıdık geliyordu gözlerime.

Daha sonra dank eden gerçekle kaşlarım daha da çatıldı.

Bu zarf Geunjoon'un gönderdiği zarf ile aynı zarftı.

Tek sorun ise Geunjoon'un ölmüş olmasıydı.

48.BÖLÜM

Önümdeki zarfı masanın üzerine bıraktım. Ellerimi başımın altına aldığımda fark ettiğim ilk şey: başımı tutamıyor oluşumdu. Kafam vücudumun bir parçası değilmiş gibi ağırlık yapıyordu, belki de su çekmiş bir sünger gibi tüm dertleri kafama taktığım için böyleydi.

Fakat bu dert diğerlerine benzemiyordu.

Gözlerime mi yoksa ellerimin arasındaki bir kağıt parçasına mı inanmalıydım?

Öldüğünü, soğuk bedeninin ellerimin arasındaki hissini daha dün gibi anımsarken gelen ne idiği belirsiz bir zarf yüzünden ikilemde bırakıyordu.

Emin olduğum tek şey Geunjoon'un ölmüş olduğuydu.

Morarmaya yüz tutmuş teni ve her zaman sıcak olan ellerine tezat buz gibi bedenini ölsem unutmazdım.

Başımı sıkıntıyla sağa sola sallarken beynimde yankılanan sesle tüylerim diken diken olmuştu.

"Seni koruduğumun farkında değilsin!"

Hemen ardından tavan arasında onu dikizlerken kulak misafiri olduğum konuşma gelmişti aklıma.

"Sen böyle devam ettikçe kimse anlamayacak. Jinsook konusuna gelirsek, artık sinirlerimi bozmaya başladı. Biliyorsun, beni ihbar edersen yanımda gelirsin. Beni hafife alma. "

Beni ihbar edersen yanımda gelirsin, bu sözler kulağıma daha öncesinden basit cümleler gibi gelmesine karşın şuan anlamlanıyordu.

Geunjoon tek değildi, tahmin ettiğim gibi bunca şeyi tek başına tezgahlayacak kadar zeki değildi.

O bir maşaydı.

Gerçek katilin dediklerini harfiyen yerine getiren basit bir maşaydı, bana defalarca söylediği söz tekrardan kulaklarımı çınlattı.

"Seni koruduğumun farkında değilsin!"

Beni neyden ve kimden koruyordun Geunjoon? Lanet olası, neden kendini kullandırttın? 

Geunjoon kolay kolay kimseye boyun eğen birisi değildi, kendi öz babasına bile yeri geldiğinde karşı çıkardı. Kendi hakimiyetini kurana dek diretir, tuttuğunu koparan bir yapıya sahip olduğunu her anında hissettirirdi. Doğal bir afet gibi geçtiği yerleri yakar yıkardı.

Bu sefer de yakıp yıkmıştı.

Vicdanım onun ölmesiyle az da olsa yara alsa da beynim kurtulduğum bu beladan ötürü bayram havasındaydı. Yıllarca o soğuk duvarlarının arından bana göz ucuyla bakan ağabeyimi tekrardan hafızamda yokladım.