Kuba:
-Eee... Nie.
Usłyszałem odpowiedź udawanym, damskim głosem.
-Krystian! Nie rób sobie jaj!
Krystian parskał śmiechem, Olo też był rozbawiony moją próbą umówienia się z Natalią.
Całe szczęście to tylko próba, a Natalia tego nie słyszy.
-No... Wątpię żeby umówiła się po tym całym: ''eeeee''!
Zacytował mnie Paweł, Olgierd spadł z krzesła ze śmiechu. Warknąłem coś w stylu:
-I to mają być prawdziwi przyjaciele...
-No już się nie pusz.-Otarł łzy rozbawienia, Krystian.
-Właśnie!-Zawtórował mu Paweł.
-Nie zwracaj na nich uwagi.-Podszedł do mnie Olo.
-Posłuchaj: jeśli Natalia to ta jedyna, to to spotkanie wyjdzie samo z siebie. Zobaczysz.
Poklepał mnie po ramieniu.
-O rany... Która to..? 23?! Muszę spadać!
Wybiegł Krystian.
-Ta ja też.
-I ją.
-Nara chłopaki. Dzięki Olo.
Pożegnałem się. Położyłem się do łóżka i zacząłem zastanawiać nad tym co powiedział mi Mazur. Nowak jest ładna, mądra, dowcipna,wysportowana i dobra. A ja? Ja taki nie jestem. Raczej nie mam u niej szans...
I z tą pesymistyczną myślą zasnąłem.
Miejcie dziś jeszcze next :))
CZYTASZ
Kuba Roguz-My Story...
FanficJest to opowieść o Kubie, ale spokojnie, będzie Natalka i miłość ;) liczę na komenty oraz że się spodoba :)))
