LAÇİN 'DEN
Kendimi berbat hissediyorum.Bir haftadır işe gitmiyorum. Giray'a kendimi iyi hissetmediğimi söyledim. Yorgun ve hasta gibi hissediyorum. Ama bedenen değil ruhen. Belkide artık işe gitmem gerekirdi. Gamze 'nin odasına girdim. Küpesini takarken aynadan bana baktı
-Hala giyinmediğine göre bugünde gelmiyorsun demektir. Ne zamana kadar devam edeceksin?
-Bilmiyorum Gamze.
-Giray 'ın da bir sabrı var Laçin. Hep kaçamazsın. Düşün bunu ben çıkıyorum.
Gamze yanımdan geçti ve aşağı indi. kapının kapanma sesini duydum. Gamze haklı kaçmaya devam edemem odama gidip hazırlandım ve arabaya bindim. Bugün hava gerçekten çok güzeldi.
/ Laçin'in giydikleri /
Tam şirketin yakınlarına geldiğimde ana caddeye girmeden ara yola girdim bu yol her zaman geldiğim kestirme yoldu. Bu dar sokaktan ilerken köşeyi döndüğümde birden arabama sert hızla birşey çarptı yada ben ona çarptım. Ayağım frendeydi kafamla direksiyon arasında üç santim kadar mesafe vardı. Herneyse şuan bir şeye çarpmıştım. Kafamı kaldırdım. Hiçbirşey yoktu. sanırım birine çarpmıştım .İlk defa böyle birşey yaşıyordum .Oturduğum yerde ayaklarım titriyordu. Korkarak arabadan indim yerde oturan ve dirseğine bakan adamın omzuna dokundum.
-İyi misiniz?
Kafasını kaldırıp baktı. Bir kez daha şoka girdim.
-Anıl
-Laçin bu ne şimdi intikam mı alıyorsun?
Yere Anıl 'ın hizasına oturdum.
-Ya gerçekten görmedim. Köşeyi dönünce karşıma çıktın. Çokta yavaştım. Nasıl oldu anlamadım.
Ayağı kalmaya çalıştı ama kalkamadı. Kolundan tutup yardım etmeye çalıştım. Dirseği kanıyordu. Ağzından da gelen kanları görünce elim ayağım tutmaz oldu.
-Lütfen hastaneye gidelim.
Anıl'ı arabaya bindirdim.Bu güzel havada nasıl böyle bir kaza yaparım. Hemde bana çarpan adama çarptım. Onu onun istediği hastaneye götürdüm. Yolda ve hastanede özür dilemekten başka birşey yapamadım.
Doktor ayak bileğini incittiğini ve bir hafta yere basamayacağını söyledi. Hemşire pansuman için kazağını makasla kestiğinde kaslı kolunun arkasının tamamen morardığını gördüm. Bu manzarayı izlemeye içim el vermedi. Müsade isteyip koridora çıktım. Anıl'ın ceketi elimdeydi. ceketine sarılıp ağlamaya başladım.Bana çarptığı zaman kibar ve nazik davrandı ben şikayetçi olmamam için yaptığını düşündüm. Ertesi gün evime bile gelmişti ama ben garip bir şekilde ondan şüphelendim ve onu tersledim. Gerçekten çok kötü bir insanım. Onu şuan çok iyi anlıyordum. Benim için korkmuş olmalıydı.
Morarmış kolunu hatırladım. Benim yüzümden ne hale gelmişti. Koltuktan birine oturdum ve ağlamama engel olamadım. Elimdeki ceketi bile kan olmuştu. Keşke bugün hiç evden çıkmasaydım. Lanet olsun. Artık kendimden başka diğer insanlarada zarar veriyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Güneşim Ol
Genç Kurgu... -Kesin manyaksın? Beni niye buraya getirdin. -Oradan uzaklaştırmak için tabi ki. -Etkili oldu mu bari? -Sence? -Ben gidiyorum. -Burada bizden başka kimse yok. Bu kıyafetinle yolda yardım isteyebileceğini sanmıyorum. Sinirle göğsüme vurdu...