11 januari
- Pov Kylie -
Eenmaal terug bij het hotel loopt Ashton de hotelkamer in, die hij meteen op slot doet. Ik loop naar de lounge waar de anderen ook zijn.
'Hey!' 'Hey Kylie, waar is Ashton?' 'In onze kamer, waarom zitten jullie hier?' 'Nou, we hebben dus een huisje hier en daar willen we graag heen. Dat proberen we te regelen.'
Ik knik en loop dan weer naar de hotelkamer. Hij zit nog steeds op slot, dus begin ik te kloppen. Geen reactie.
'Ashton? Ashton!' Ik beuk tegen de deur aan maar dat helpt niet. Misschien dat ik mijn pasje er gewoon tegen aan kan houden.
En inderdaad, dat helpt. De deur schiet open en ik ren meteen naar de badkamer. Ashton zit tegen de badkuip aan en er druipt bloed op de vloer.
'Ash.' Mijn stem trilt en hij kijkt met betraande ogen omhoog. 'Het spijt me Kylie, ik kon het niet meer.'
Ik ga naast hem op de grond zitten en sluit hem in mijn armen. 'Het is niet erg. Wil je mij vertellen waarom je het deed?'
'Dat kan ik niet, dat gaat alles verpesten.' Ik knik en wrijf over zijn rug heen. 'Het spijt me zo.'
'Het is niet erg Ashton, je beloofde voor mij te stoppen. Als het dan soms tegenzit onthoud dan, dat ik van je houd, oké? Want dat doe ik. Ik hou van je Ashton.'
'Je houd van, mij?' 'Ja, van jou. Ik hou van jou.' 'Ik ook van jou Kylie. Echt waar.' Ik druk een kus op zijn wang en vervolgens op de snee die zojuist is gestopt met bloeden.
'Ik kon er echt niet meer zonder, Kylie. Ik ben zo stom.' 'Helemaal niet, geloof mij Ash. Ashton, kijk mij aan.'
Hij kijkt mij met betraande ogen aan en ik pak zijn kin vast. 'Ik hou van je, oké? Echt Ashton, ik houd zoveel van je.'
'Echt?' 'Echt waar. Ik hou zoveel van je Ashton.' Hij leunt zachtjes voorover en als onze lippen elkaar bijna raken vliegt de badkamerdeur open.
'Hey, we kunnen gaan. Komen jullie?' Ik knik en help Ashton omhoog. Dit was ongemakkelijk.
'We moeten inpakken.' Ik knik en pak mijn kleding weer uit de kast. Ik gooi het in de koffer en pak dan alles uit de badkamer.
Dan rits ik mijn koffer dicht en zet die bij de deur. 'Heb je hulp nodig?' Hij knikt en ik pak zijn spullen uit de badkamer.
'Waar moeten ze in de koffer?' 'In de binnenste rits.' Ik knik en doe zijn spullen daarin. Hij ritst zin koffer dicht en zet die ook bij de deur.
'Nou, zullen we gaan?' Ik knik en we lopen met zijn tweeën naar de lounge. De rest staat daar ook en we lopen meteen door naar de taxi.
Ik stap in naast Calum en Luke en kijk uit het raam. Ik heb het, zoals altijd, weer eens verpest bij Ashton.
En ik vind hem leuk, niet een of andere Nathan uit het weeshuis. Ashton denkt nu natuurlijk dat ik blij was dat die deur openvloog, maar dat ben ik echt niet.
Ik kan niet wachten totdat we bij dat huisje zijn en ik kan mij afzonderen. Ik heb Ashton pijn gedaan doordat ik dat zei, dat weet ik zeker.
Het is mijn schuld dat hij zichzelf pijn heeft gedaan. Ik verdien deze jongens helemaal niet, ze zijn te goed voor mij.
'We zijn er.' Ik knik en stap uit, pak mijn koffer en loop naar de voordeur. Ik pak de sleutel die Luke mij heeft gegeven en open de deur.
Ik loop naar binnen en kijk rond. Het is precies hetzelfde als in Sydney, dus loop ik meteen naar mijn kamer en begin alles uit te pakken.
Als ik dat heb gedaan plof ik op mijn bed en druk mijn hoofd in het kussen. Tranen stromen over mijn wangen en ik hoor een kort klopje op de deur.
'Mag ik binnenkomen?' 'Kom maar Luke.' Het bed zakt naast mij in en ik ga rechtop zitten. Meteen kruip ik in Luke zijn armen en begin nog harder te huilen.
'Wat is er?' 'Ik heb het verpest Luke. Met Ashton.' 'Hoe bedoel je?'
'Nou kijk, ik vind hem leuk. Hij volgens mij, mij ook. Toen heb ik in de McDonalds gezegd dat ik verliefd ben op Nathan uit het weeshuis, terwijl ik helemaal niet verliefd op hem ben, maar op Ashton. Ik vind Ashton leuk.'
'Hij vindt jou inderdaad leuk. Je hebt het echt niet verpest, Kylie. Hij houdt van je, dat gaat echt niet weg. Hij is nu alleen echt heel verdrietig, omdat hij dus denkt dat je Nathan leuk vind.'
'Hopelijk.' Hij drukt een kus op mijn voorhoofd en ik ga dan weer liggen. 'Ik laat je wel even alleen, maar maak het alsjeblieft weer goed met Ashton.'
Ik knik en ga weer op mijn buik liggen. Het kussen wordt nat van mijn tranen dus ik besluit YouTube te gaan kijken, misschien dat dat helpt.
.
'Kylie kom je eten?' Ik sluit mijn computer af en loop stilletjes naar beneden. Ik heb sinds vanmiddag boven gezeten.
'We eten spaghetti.' Ik knik en schep een klein beetje op. Ik voel de ogen van Ashton op mij branden waardoor ik amper durf te bewegen.
Als ik het eten op heb schuif ik mijn stoel naar achteren en ren naar boven. Calum en Michael schreeuwen mij na waardoor ik de deur hard dichtgooi.
Ik doe de deur op slot en pak een grote trui en trainingsbroek die ik in de badkamer leg. Ik pak ook nog ondergoed en stap dan onder de douche.
Ik zing hard mee met de muziek die ik op heb en spoel mijn net gewassen haar uit. Ik was mijn lichaam en stap vervolgens weg onder de douche.
Ik droog mijn lichaam af en trek de kleren aan die ik had neergelegd. Ik doe mijn haar in een vlecht en plof weer op bed.
.
'Luke?!' Ik ren de woonkamer in en meteen zijn vier paar ogen op mij gericht. 'Als we terug zijn in Sydney, mogen Matt, Nathan, Jennifer en Layla dan een weekend komen slapen?'
'Jawel-' 'Nathan niet.' Ik kijk Ashton ongelovig aan en hij knikt nog even ter bevestiging. 'Nathan mag niet komen, je zit dan zeker alleen maar met die gast te kleffen.'
'Ash! Waarom mag hij niet komen? Doe gewoon even normaal! Hij is nog steeds een vriend hoor!'
'Ik wil niet dat hij een stap in ons huis zet, klaar.' Ik kijk hem verbaasd aan en heb echt de neiging om hem te slaan, maar houd mij in.
'Je bent ongelooflijk! Niet te geloven dat je zo tegen mij doet, ik had je echt anders ingeschat.'
'Ja nou, ik zie jou niet graag als een of andere hoer met iemand in bed liggen straks.' Het wordt doodstil, alleen het geluid van mijn zware adem is te horen.
Dan haal ik uit naar zijn gezicht waardoor een pets de kamer vult. 'Hoe durf je mij hoer te noemen?!'
Hij reageert niet waardoor ik nog bozer word en zijn kraag vastpak. 'Hoe durf jij mij hoer te noemen?'
'H-het was niet mijn bedoeling.' Ik zucht en rol mijn ogen. 'Weet je wat Ashton? Laat maar. Ik haat je.'
A/N: Hey guys! Oké dit is best erg. Kylie haat Ashton, oh nee toch. Het komt vast goed.
Q: Lievelingskleur?
Heel simpel: zwart. Liefde naar zwart. X
JE LEEST
Adopted by 5sos?!
FanfictionKylie, een meisje van 14 jaar, wordt geadopteerd door de bekende band 5 Seconds of summer. Er is alleen één probleem: Kylie vertrouwt Ashton niet. Hoe dit afloopt? Dit boek is van mij, de ideeën zijn van mij, alleen overnemen met overleg. ( Luke is...