Adopted by 5sos?!

23.

3 juni (Jayden^)

- Pov Kylie -

Die ochtend word ik wakker in een totaal vreemd bed en dan herinner ik het me weer. Ik ben bij een andere familie.

Ik stap uit het bed en loop voorzichtig naar beneden. Ik vind dit zo ongemakkelijk. Ik weet inmiddels ook de naam van de vrouw en de man, Chrystal en Micheal. Net alsof dat helpt.

Ik loop naar de keuken en zie Jayden al aan de tafel zitten. 'Hey.' 'Hey! Lekker geslapen?' Ik knik en ga aan de tafel zitten.

'Onthoud het plan, oké?' Ik knik nogmaals en haal een hand door mijn haar. Chrystal komt ook de keuken inlopen en groet ons.

'Kylie, wil je ook wat eten?' 'Nee bedankt, ik heb geen honger.' 'Je moet echt wat eten, ontbijt is belangrijk.'

'Ik zei ik heb geen honger.' sis ik. Ze knikt kort en Jayden glimlacht kleintjes. Ik ontgrendel mijn telefoon en zie gelijk heel veel appjes van de jongens.

- The fam -

Lukey 💕: Ik mis je. Hoe is het daar?

Ash: Kylie je moet echt terugkomen.

Cal-pal: Kylie dit is echt niet leuk, Luke komt niet meer uit zijn bed. We missen je ontzettend.

Mikey: Kylie!!!! Kom alsjeblieft terug nuuuuuuuuuuu!

U: Geloof mij ik mis jullie ook. Het maakt het niet beter dat de ouders Micheal en Chrystal heten maar dat terzijde. Het is niet heel erg hier en de zoon is wel oké, maar bij jullie is het zoveel leuker. Ik wil terug.

Lukey 💕: Serieus? Micheal en Chrystal?

Mikey: origineel

U: ja. maar Jayden (de zoon dus) en ik hebben een plan bedacht. Ik hoop dat het werkt maar ik betwijfel het.

Ash: Oeh vertel.

U: ik moet me misdragen zodat ze zat van me worden.

Mikey: Oeh slim. Succes! We houden van je.

U: ik ook van jullie

Ik leg mijn telefoon weer weg en zie dat Micheal nu ook aan de tafel zit. 'Kylie, vertel eens. Wat deed je thuis zoal?'

'Uh, ik ben singer-songwriter en schrijf dus veel nummers, ik speel gitaar, piano en drums. En we deden gewoon heel veel dingen met zijn vijven, zoals zwemmen of voetballen.'

'Dus je schrijft nummers. Heb je ook een platencontract?' 'Ja, in Sydney.' Ze knikken kort en Jayden die naast mij zit grinnikt zacht.

'En school?' 'Ik ga niet naar school, ik heb een platencontract en verdien daar nu al geld mee. Op school werd ik gepest dus hebben de jongens besloten om het zo te laten.'

Ze kijken elkaar kort aan en Micheal zucht even. 'Je bent even oud als Jayden, dus we sturen je gewoon naar school en dan in dezelfde klas.'

'Wat?' 'Ja, je moet toch leren voor een goede baan later, anders kan je net zo goed meteen onder een brug gaan wonen.'

Ik rol mijn ogen en kijk ze nijdig aan. 'Wat is dat voor argument? Ik ga niet naar school en met mij gaat het geweldig.'

Zij rollen ook hun ogen en ik kijk Jayden kort aan. 'Je gaat naar school, punt uit.' Ik sta ruw op en loop richting mijn kamer.

'Kylie kom nu hier!' 'Rot op!' Ik loop de trap op en hoor stappen achter mij. 'Kylie?' 'Echt oprotten nu Jayden ik meen het.'

'Kylie ik wil alleen maar met je praten.' 'Ja maar ik niet met jou.' Ik gooi de deur dicht voor zijn neus en plof op bed.

'Kylie-' 'Jayden probeer maar niets. Ik wil gewoon even alleen zijn oké?' 'Je kan altijd met me praten.'

'Jayden.' 'Ja?' 'Ik heb een knuffel nodig.' De deur wordt geopend en Jayden staat daar met zijn armen open. Ik loop op hem af en hij slaat stevig zijn armen om mij heen.

'Je mist ze he?' Ik knik en barst in tranen uit. Ik mis ze zo erg. Ik wil ze gewoon weer kunnen knuffelen en dit klinkt overdreven maar het is echt familie voor me geworden.

'Je komt bij ze terug. Dat beloof ik je.' Ik glimlach kleintjes en veeg mijn tranen weg. 'Bedankt Jayden.'

'Geen dank. Ik denk dat het plan wel gaat lukken, je moet doorzetten.' Ik knik en hij loopt mijn kamer uit.

Ik plof op mijn bed en pak mijn telefoon erbij. Wederom is er weer geappt in de familie app waardoor ik glimlach.

Lukey 💕: BABEEEEEE KOM ONLINE WE MOETEN JE WAT VERTELLEN

Cal-Pal: NUUUUUUUUU

U: WAT IS ER?

Lukey 💕: nou.........., WIJ GAAN NAAR DE MCDONALDS

U: Ik dacht hier komt het maar nee.

Lukey 💕: LAAT MIJ EVEN UITPRATEN. WE GAAN NAAR DE MCDONALDS IN LONDEN, VIJF MINUTEN BIJ JOU VANDAAN. KOM ONS JOINEN.

U: Oeh ik ga het vragen, mag Jayden mee? Mijn 'broer'?

Cal-pal: tuurlijk. Ga het nu vragen.

Ik doe mijn telefoon in mijn broekzak en loop naar Jayden zijn kamer. Ik klop op de deur en loop naar binnen naar bevestiging.

'Hey, wil je mee naar de McDonalds? De jongens zijn daar. We kunnen gewoon zeggen dat we een milkshake gaan halen.'

'Doen we, kom. Zij betalen ook al weten ze het zelf nog niet.' Ik schiet in de lach en we lopen samen de trap af.

'Mam? Mogen Kylie en ik een milkshake halen?' 'Tuurlijk! Heb je zelf geld?' 'Ja! Tot zo!'

We lopen snel de deur uit en ik begin meteen te juichen. Ik ga de jongens weer even zien. Hierna vertrekken ze waarschijnlijk weer naar huis en dat is best zwaar.

Al snel zijn we aangekomen bij de McDonalds en loop ik naar binnen. Al snel valt mijn blik op Luke en de rest en ren ik erheen met Jayden achter mij aan.

'Babe!' Ik spring in Luke zijn armen en druk mijn lippen op die van hem. Het is helemaal leeg hier dus gelukkig is het niet zo awkward.

Luke zet mij weer op de grond dus knuffel ik ook meteen Michael, Ashton en Calum. 'Jongens, dit is Jayden. Hij helpt mij om weg te komen maar het werkt niet echt.'

'Goed bezig, het lukt misschien nog wel. Wat willen jullie hebben?' 'Ik wil een milkshake, jij Jayden?'

'Milkshake klinkt goed.' Luke knikt en hij loopt weer weg. Ik ga naast Ashton zitten en wordt meteen gesandwiched door Luke.

'Dus, gaan jullie bijna naar huis?' Iedereen wordt stil en Michael knikt. 'Hierna vertrekken we.'

Ik knik sloom en ineens zuchten de jongens alle vier tegelijk. 'Wat is er?' 'Uh, Kylie. We moeten je wat vertellen.'

'Wat is er?' 'Kylie, misschien kan dit aankomen als schok maar degene bij wie je nu woont zijn je oom en tante.'

'Wat?!'