Adopted by 5sos?!

3.

9 januari

- Pov Kylie -

Die volgende ochtend word ik wakker, maar niet in het weeshuis. Dan besef ik dat ik geadopteerd ben, waardoor er weer een glimlach op mijn gezicht groeit.

Ik stap uit bed en loop meteen door naar mijn kledingkast. Ik haal er een zwarte trui en donkerblauwe broek uit, die ik meteen aantrek.

Ik doe mijn haar voor nu in een rommelige knot en loop zo stil mogelijk naar beneden. Ik loop meteen door naar de keuken en zie dat alleen Calum al wakker is.

'Hey Calum.' 'Oh uh hey. Wil je, wil je wat te eten?' 'Ik pak het zelf wel, bedankt.' Ik glimlach naar hem om hem gerust te stellen, want ik merk nu al dat hij het ongemakkelijk vindt.

Ik loop naar de koelkast en pak er yoghurt en fruit uit. Uit de la pak ik een kom en muesli en maak mijn ontbijt.

Ik ga tegenover hem zitten en pak dan mijn mobiel uit het tasje dat op het aanrecht stond. 'Calum, wil jij helpen om mijn telefoon in te stellen?'

Hij knikt en gaat naast mij zitten. Ik haal de telefoon uit het doosje en geef die aan Calum. Samen stellen we wat basisdingen in, en maak ik Instagram en Twitter aan.

'Welke achtergrond wil je?' 'Uh. Een selfie van ons?' Hij knikt en pakt de telefoon vast. Beide glimlachen we breed naar de camera en uiteindelijk is het mijn achtergrond.

'Welke achternaam krijg ik eigenlijk?' 'Zullen we anders loten? Dat is het meest eerlijke.' Ik knik en hij pakt vier briefjes.

Hij schrijft op elk briefje één achternaam en die doet hij in een potje. 'Nu nog wachten totdat de rest wakker is.'

Ik knik en we lopen met zijn tweeën naar de woonkamer, waar de rest blijkbaar al zit. 'Hey.' 'Hey Kylie!'

'Jongens, we gaan loten welke achternaam Kylie krijgt. Ik heb onze achternamen op een briefje geschreven en dan moet ze grabbelen.'

Ik knik ter bevestiging en ik zie dat Ashton op zijn lip bijt. 'Haal mijn achternaam eruit.' 'Wat? Waarom?'

'Ik wil niet dat ze mijn achternaam krijgt, haal hem eruit.' Ik kijk hem verbaasd aan en hij knikt ter bevestiging.

'Dat meen je toch niet of wel?' Hij grist het potje uit mijn handen en haalt er snel zijn naam uit.

Tranen schieten in mijn ogen en ik zak op de bank. Ashton loopt weg en ik blijf verbluft achter.

'Laat ik maar een naam kiezen dan.' Iedereen knikt, nog steeds verbaasd over wat Ashton zei.

Ik grabbel en trek er een papiertje uit, die zo klein is opgevouwen dat je er niks door heen ziet.

Ik vouw hem open en meteen krijg ik een glimlach op mijn gezicht. 'Mijn nieuwe naam is Kylie Hemmings!'

'Yes bitches!' Ik grinnik en knuffel Luke. 'Ik ga met Ashton praten.' Calum staat op en loopt naar buiten.

Ik ga weer op de bank zitten maar al snel sta ik op als ik Calum en Ashton tegen elkaar hoor schreeuwen.

'Ik heb nooit iemand willen adopteren en dat weet je! En al helemaal niet zo'n meisje!' 'Wat bedoel je met zo'n meisje?'

'Zo'n verwaand kind! Ze komt uit het weeshuis, maar kijk naar haar. Gisteren heeft ze zoveel kleding gekregen, een iPhone en een MacBook en ze heeft ons geen eens bedankt!'

'Dat heeft ze wel! Maar geloof wat je wil Ashton, echt waar. Dit had ik niet van jou verwacht, ik had wel verwacht dat jij een vaderfiguur voor haar zou zijn, maar nu doe je zo!'

'We hadden haar nooit moeten adopteren en dat weet je zelf ook.'

Tranen stromen nu over mijn wangen, en inmiddels sta ik in de deuropening die naar buiten leidt. De jongens kijken mij nu geschrokken aan en Ashton mompelt iets.

Ik ren snel naar mijn kamer en hoor gestommel achter mij op de trap. Eenmaal op mijn kamer val ik huilend op mijn bed maar wordt al snel op iemands schoot getild.

'Het was nooit zijn bedoeling Kylie.' 'Wat niet, Luke? Dat ik het hoorde?' Het blijft een tijdje stil, het enige wat je hoort is mijn gesnik.

'Ja dus.' Ik zucht en draai mij om. Ik sla mijn armen om hem heen en hij trekt mij nog dichter tegen hem aan.

'Het komt goed Kylie, misschien draait hij wel weer bij. En anders trappen we hem eruit.' Ik schiet kort in de lach en hij veegt ook lachend mijn tranen weg.

'Ik ben er altijd voor je, dat weet je toch?' 'Dat weet ik, bedankt Luke. Ik ben blij dat ik jou achternaam heb.'

'Het is wel raar aangezien we broer en zus konden zijn, qua leeftijd. Maar voor adoptieouder maakt dat niet uit, gelukkig.'

Ik glimlach en knik instemmend. 'Gelukkig wel.' Ik klim van zijn schoot af en pak snel mijn MacBook, die ik nog steeds moet instellen.

'Wil je mij helpen?' Hij knikt en samen stellen we mijn nieuwe laptop in. Als hij is ingesteld zet ik het op mijn bureau.

'Zullen we weer naar beneden? Je hoeft niet tegen Ashton te praten als je niet wil. En je ging mij nog wat laten zien.'

Ik knik en pak zijn hand vast. Samen rennen we naar beneden en we rennen gelijk door naar de studio.

Ik neem plaats achter het drumstel en speel Critical Acclaim van Avenged Sevenfold, het is echt een lastig nummer.

Luke zijn mond zakt open maar ik focus mij er niet op. Ik kijk aandachtig naar het drumstel, want het zou jammer zijn als ik nu een fout maak.

Als ik weer opkijk zie ik dat iedereen met open mond staat toe te kijken, zelfs Ashton. 'Dat was geweldig Kylie!'

Ik glimlach zwakjes en Ashton loopt snel weg nadat ik hem een arrogante blik heb gegeven. Nu hoeft hij echt niet te zeggen dat ik goed speel en doen alsof hij mij aardig vindt.

'Je kan echt goed drummen.' 'Bedankt jongens.' Ik ga achter het drumstel vandaan en loop naar de keuken waar ik wat te drinken pak.

'Kylie? Over drie dagen is Zayn jarig, van one direction. Daar gaan we natuurlijk heen, dus dan weet je dat.'

Ik knik en frons dan ineens mijn wenkbrauwen. 'One direction zei je? Die ken ik wel! Liam is echt knap trouwens.'

Ze rollen alle drie hun ogen waardoor ik grinnik.

'Nee serieus! Ik bedoel kijk naar hem, die tatoeages, gewoon zijn gezicht alleen al. En dan nog niet te spreken over hoe mooi zijn stem is.'

'En hij is te oud voor jou.' 'Nu nog wel ja.' Ik wiebel met mijn wenkbrauwen waardoor de jongens in de lach schieten.

'Waar is Ashton eigenlijk?' 'Boven, denk ik.' Ik knik en zucht vervolgens. Hij moet het goedmaken met mij, ik niet met hem, toch?

A/N

En ja hoor! One direction is in the game! Natuurlijk kon ik, als grote one direction fan, het niet laten om ze hierin te verwerken. Het is niet dat dit nu een one direction fanfiction wordt, maar ze komen er zeker wel in voor.

Q: Wat vinden jullie van one direction?

Uh ja dat lijkt mij overduidelijk. Ze zijn geweldig, en ik ben echt al heel lang fan van ze. Sinds mijn 8ste, en ik ben nu 13. Zie je het voor je, een meisje van 8 die one direction sexual moments kijkt? Jep, thats me.

Ik was een leuke achtjarige.

X