Adopted by 5sos?!

27.

19 juli

- Pov Luke -

'Goedemorgen.' Ik loop de keuken in waar iedereen zit, en word meteen aangestaard. Niemand reageert dus loop ik naar de koelkast en pak wat yoghurt.

Ik loop naar de woonkamer en plof op de bank. Al snel hoor ik voetstappen mijn kant opkomen en later zit Michael naast mij op de bank.

'Allison had ons verteld dat je gisteren naar haar had gesnauwd. Kijk, we snappen dat je Kylie mist maar houd je in bedwang. Je hebt Ashton ook al geslagen.'

'Serieus Michael? Ik moet me in bedwang houden? Hallo het is wel mijn vriendin! Jij ziet Crystal elke dag, ik heb Kylie al langer dan een maand niet meer gezien. Ashton ziet Evi ook elke dag! Weet je niet hoe moeilijk dit voor me is?'

'Natuurlijk wel! Maar dat is nog geen excuus om iedereen hier af te snauwen.'

'Echt waar jullie snappen ook niks he! Het is verdomme mijn vriendin! Ze zit al een maand aan de andere kant van de wereld, hoe kan ik dan normaal doen?'

Hij rolt zijn ogen en loopt weer de keuken in, waardoor ik hem verbaasd na staar. Hij loopt gewoon weg. Misschien moet ik dat dan ook maar doen, ik wil naar Kylie.

Ik besluit haar te bellen, het is immers haar verjaardag. Na ongeveer drie keer overgaan neemt ze op en zie ik haar gezicht verschijnen.

'Babe! Gefeliciteerd!' 'Bedankt Lukey, hoe is het daar? Al beter of nog steeds niet?' Ik schud mijn hoofd en ik zie dat ze een pruillip maakt.

'Ik wil naar je toe Luke.' 'Ik ook naar jou, maar morgenavond krijgen we het verlossende woord. Dan bel ik je meteen, ook al slaap je misschien.'

'Doen we. Ik ben echt benieuwd, maar het moet vast lukken. Jullie zijn geweldig en als het niet lukt word ik heel boos.'

.

Na het bellen met Kylie loopt iedereen de woonkamer in, en kijken ze mij aan. Ik rol mijn ogen en kijk ze afwachtend aan, want ze staan hier maar.

'Luke, we willen even met je praten.' Ik knik en iedereen, op Allison na, ploft op de bank. 'Ik ga wel even naar boven.'

Michael knikt kort en vervolgens loopt Allison naar boven. Ik rol mijn ogen en wacht totdat de jongens beginnen te spreken.

'We willen op vakantie gaan, om je even alles te laten vergeten. Maar we weten niet waarheen.'

Ik kijk ze ongelovig aan en bijt op mijn lip. 'Om alles te vergeten? Inclusief Kylie zeker! Dat is jullie plan of niet?'

De jongens bijten op hun lip waardoor ik ruw opsta.

'Ja dus! Ik zou haar nooit, maar dan ook nooit vergeten! Ze is verdomme mijn vriendin en jullie denken dat ik haar zomaar kan vergeten? Ze komt gewoon terug!'

'Luke, de kans is klein. Ze woont nu een maand bij haar echte familie en het wordt ook moeilijk om van hen afscheid te nemen. We hebben een goede band met haar, inderdaad. Maar dat is dan ook alles.'

'Jullie liegen! Ze is net zo goed familie voor jullie, niet alleen voor hen! Jullie kramen gewoon onzin uit.'

Ik wil weglopen maar word ruw bij mijn, goede, arm gegrepen door Michael. 'Misschien moet je haar gewoon vergeten, Luke.'

'Jullie doen nu net alsof ze dood is! Nou newsflash, dat is ze niet. Ze leeft, ze is mijn vriendin en ze komt hier terug. Ze komt gewoon weer bij ons wonen zoals eerst.'

Ik loop naar boven en kom onderweg Allison tegen. 'Alles oké?' 'Nee.' snauw ik en loop mijn kamer in.

Ik trek mijn shirt uit en trek snel een voetbalbroekje aan. Het is warm buiten dus hardlopen zonder shirt kan prima. (a/n hot as fuck)

Ik pak mijn oordopjes en doe mijn hardloopschoenen aan. Ik zet mijn afspeellijst op en loop via beneden naar buiten, waar het aardig rustig is.

.

Bezweet kom ik terug in huis en zie dat het al vijf uur is. Ik ruik de geur van pizza waardoor ik glimlach. Ik houd van pizza.

Ik loop de keuken in en leg mijn oordopjes weg. 'Ik ben terug.' 'Waar was je heen in de eerste instantie?'

'Hardlopen.' Iedereen knikt en Allison komt de keuken inlopen. Ze kijkt even naar mijn buik en ik zweer dat ik haar ogen zag vergroten.

'Lucas, trek een shirt aan.' 'Ja papa Ashton. Noem me geen Lucas dank u.' Hij grinnikt en ik loop naar boven om een shirt te pakken.

Als ik een shirt aanheb loop ik weer naar beneden en ga aan de tafel zitten. Ik pak een pizzadoos van de stapel en begin te eten.

'Uh jongens, ik ben vegetarisch.' 'Daar hebben we aan gedacht, de onderste is zonder vlees en andere dierlijke producten.'

Allison glimlacht kleintjes en pakt de onderste doos als de anderen ook een doos hebben gepakt. We beginnen te eten in stilte, want de sfeer is nu nogal ongemakkelijk.

'Oké jongens ik ben klaar met deze stilte. Sorry, dat ik zo boos werd, dat ik jou geslagen heb, maar hopelijk snappen jullie dat ik Kylie gewoon ongelooflijk mis.'

'Natuurlijk, en het was ook dom van ons om te zeggen dat ze niks voor ons betekent, want dat doet ze wel. We wilden denk ik gewoon vergeten dat ze waarschijnlijk daar blijft wonen.'

Ik knik en zucht hard. 'Ik haat dit hele gedoe. Waarom kan Kylie niet gewoon terugkomen zonder deze test.'

De jongens halen hun schouders op en ineens kijkt Allison ons verbaasd aan.

'Wacht, dus ik ben niet geadopteerd door jullie?' Nu is het onze beurt om haar verbaasd aan te kijken.

'Wat?!' Ineens schiet ze in de lach en schud haar hoofd.

'Rustig maar, het was een grapje. Ik ben overmorgen weer thuis.' Ik zucht opgelucht en eet weer verder.

Na het eten ruim ik alles op, met één hand, want dat kan niet anders. 'Moet ik even helpen?'

Allison staat in de deuropening en ik knik dankbaar. 'Graag.' Ze ruimt alle pizzadozen op en zet de glazen in de vaatwasser.

Ik ruim de sausjes op en maak de tafel schoon. Al snel is alles opgeruimd, dit gaat zoveel sneller.

Ik bedank haar en samen lopen we naar de woonkamer, waar de jongens breaking bad aan het kijken zijn.

'Oh dit is mijn favoriete serie! Welke aflevering zijn jullie?' 'De eerste nog maar.'

Allison rolt haar ogen en ploft op de bank. Ik ga aan de andere kant zitten en ineens staat Michael op.

'Ik heb chips nodig.' 'Je hebt net gegeten!' 'Alsnog!' Ik hoor Allison lachen en al snel lacht iedereen mee.

Twee seconden later loopt Michael de woonkamer in met een zak chips en wat te drinken.

.

Nadat we één heel seizoen hebben gekeken zet Michael de televisie uit, en staat op.

'Ik ga slapen, welterusten.' 'Wij ook.' Ik sta ook op en loop zonder nog wat te zeggen naar boven waar ik in bed ga liggen.

Ik pak mijn telefoon en stuur Kylie nog een berichtje voor ik in slaap val.

U: Ik hou van je

Babygirl 💕: Ik ook van jou.