Adopted by 5sos?!

39.

'Maak je maar geen zorgen. Luke woont namelijk geen eens meer bij ons.'

2 augustus

- Pov Kylie -

'Wat?!' Ik kijk Calum verbaasd aan en hij knikt. 'Hij woont nu samen met Arzaylea. Je ziet hem waarschijnlijk alleen nog als we op tour gaan.'

'Waarom? Alleen omdat híj het heeft uitgemaakt? Wat voor slappeling is dat nou weer?'

Calum haalt zijn schouders op en knikt. 'Ik denk het.' Ik zucht en hij tilt mij op zijn schoot.

'Het komt goed Kylie. We gaan op tour over een weekje, voor een halfjaar. We hebben een maandje pauze en dan gaan we naar huis, dus dan heb je geen last van hem.'

Ik knik en Calum slaat zijn armen stevig om mij heen. Hij heeft nog steeds geen shirt aan, dus dit is soort van ongemakkelijk.

Ik voel zijn sixpack tegen mijn buik aandrukken, waardoor ik begin te blozen. 'Wat is er?'

'Calum Thomas Hood je weet heel goed wat er gaande is. Jij, drukt expres met je buik tegen die van mij aan.'

'Nee hoor hoe kom je erbij?' Ik grinnik en klim van zijn schoot af, om vervolgens Boomer aan te zien komen.

'Hey Boom.' Ik til hem op mijn schoot en hij begint meteen aan mijn gezicht te likken. 'Boomer leert het van de beste.'

'En wie is de beste dan?' 'Ik!' Ik rol mijn ogen en schiet in de lach. 'Sukkel.' Hij lijkt nep geschokt maar schiet al snel in de lach.

'Kom, dan gaan we naar beneden.' Calum staat op, maar ik druk hem weer op bed. 'Ik had het niet tegen jou, jij gaat eerst een shirt aantrekken.'

Hij pruilt zijn lip, en loopt mijn kamer uit. Ik grinnik en loop met Boomer in mijn armen naar beneden. Ashton en Michael kijken mij grijnzend aan, maar ik negeer ze.

Ik zet Boomer op de grond en kijk op de klok. Half zes. Ik haal mijn schouders op en pak wat pasta, pesto en kip uit de koelkast of kastjes.

Ik begin te koken, en hoor verbaasde geluiden uit de woonkamer komen.

'Wat ruikt hier zo lekker?' 'Ik ben aan het koken! Moeten jullie ook eens proberen!' Ze grinniken en ik gooi de pasta in het kokende water.

Ik zet een timer en bak de kip nog beter aan voordat ik de pesto erbij doe. Het is een super simpel recept, maar zo lekker.

.

Na het eten ruimen de jongens de tafel af, niet geheel vrijwillig natuurlijk. Ik loop naar mijn kamer en pak mijn liedboekje uit de kast.

De meeste nummers zijn goed, maar ik twijfel gewoon heel veel. Ik ben bang dat het album gewoon niks wordt.

Zou ik gewoon de jongens vragen? Ja. Dat ga ik doen. Ik loop weer naar beneden en zie dat ze net de woonkamer in lopen.

'Jongens?' Ze kijken mij afwachtend aan en ik plof naast ze op de bank.

'Ik heb dus wat nummers geschreven, en ik zou graag jullie mening willen horen want ik wil een album uitbrengen. Willen jullie ze even doorlezen?'