Adopted by 5sos?!

8.

12 januari

- Pov Kylie -

Die volgende ochtend word ik wakker door geschreeuw van beneden. Het zijn overduidelijk Michael en Ashton.

Ik kan ze niet verstaan dus besluit ik om er geen aandacht aan te besteden en mij aan te kleden.

Ik trek een zwarte trui met een kort broekje aan gepaard met mijn sneakers. Ik doe mijn haar in een staart en loop naar beneden.

'Goedemorgen.' 'Hey.' Ik rol mijn ogen en pak snel wat te eten voordat ik weer naar mijn kamer loop.

Ik heb geen zin om bij Ashton te zitten, hij praat niet tegen mij en ik ga mijn excuses niet aanbieden, want ik ben niet degene die het heeft gedaan.

Ik hoor zachtjes geklop op de deur en dan wordt hij geopend. 'Mag ik bij je komen zitten?' 'Natuurlijk, Cal.'

Ik ontgrendel mijn laptop en Calum zakt naast mij op het bed. 'Film kijken?' Hij knikt zwakjes  en ik kijk hem bezorgd aan.

'Wat is er Cal?'

'Nou, Ashton is nu echt chagrijnig. Het lijkt net alsof hij er helemaal geen spijt van heeft. Daar heeft Michael hem wat van gezegd en laten we het zo zeggen, Ashton heeft dat niet goed op zich genomen.'

'Ja sorry hoor maar het is zijn eigen schuld. Dan moet hij de consequenties ook maar onder ogen zien.'

Calum knikt instemmend en ik zet de film aan. 'Hoe laat gaan we weg?' 'We gaan rond 11 uur naar ze toe, dus we kunnen net deze film afkijken.'

.

'Calum, Kylie komen jullie?' Ik sluit mijn computer af en ren samen met Calum naar beneden.

'Laten we gaan.' Ik knik en stap achterin de auto naast Luke en Michael. Ik doe mijn oordopjes in en staar uit het raam.

'Hoe ver is het rijden?' 'Ongeveer vijf minuten, echt niet lang.' Ik knik en staar weer uit het raam.

Ik ben nog steeds boos op Ashton, want hij heeft nog steeds niet zijn excuus aangeboden. Ik ga het ook niet doen, want het is niet mijn fout.

'Kylie doe je oordopjes eens uit.' Ik rol mijn ogen en zet het geluid nog wat harder. Ashton hoeft mij dus echt niet te vertellen wat ik moet doen.

'Kylie oordopjes uit, we zijn er.' Ik rol nogmaals mijn ogen maar doe ze dan toch uit om gezeur te voorkomen.

We lopen via de achterdeur naar binnen en meteen klinkt er geschreeuw vanuit de kamer. 'Jongens!'

Niall komt binnenrennen en meteen stopt hij als hij mij ziet. 'Wie is dat?' 'Ik ben Kylie, het geadopteerde wezen van die mensen daar.'

'Hey! Wacht. Geadopteerd? Jongens!' Ik grinnik en we lopen hoofdschuddend naar de woonkamer.

De jongens feliciteren Zayn en ik volg, ook al weten ze nog niet wie ik ben. Behalve Niall dan. 'Wie ben jij en wat doe je hier?'

'Ik ben Kylie, ik ben geadopteerd door de jongens.' Ik kijk opzij naar Liam en heb het gevoel dat ik ga flauwvallen. Hij is nog knapper in het echt.