Bad girl? Czy napewno? [ZAKOŃCZONE]

24.

Viven

Leżałam już około godziny, a Tinus jeszcze jest nieprzytomny.
Jestem w pół przytomna. Zmęczrnie coraz bardziej daje o sobie znać. Moje powieki stają się ciężkie. Po chwili znajduje się w krainie jednorożców i żelków.  Nie, to zdecydowanie nie jest kraina jednorożców ani lamorożców.

Jestem w jakimś małym pomieszczeniu, w którym jest tylko jakaś żarówka, która prawie wogóle nie daje światła.....

-Halo! Jest tu ktoś?!-krzyknęłam- Halo!
Nikt nie odpowiedział. Ja jednak się nie poddawałam........

....Krzyczałam, kopałam itd. Niestety nikt się nie odezwał....

..... Jestem w tym pomieszczeniu od kilku godzin. Przez ten czas zgłodniałam, a do tego zrobiło się strasznie zimno. Brrrr.....

.....minęło kilka dni, a ja już ledwo się ruszam. Nie mam siły na nic. Gdy próbuję wstać, kręci mi się w głowie.
Straciłam nadzieję na to, że ktoś mnie uratuje.......

....kolejny dzień spędzony w tym pomieszczeniu. Ehhh. Zostało mi czekać na śmierć........

....... to już czas. Skąd to wiem?
Przeczucie...........

.... Zamykam oczy. W jednej chwili pojawiają się wszystkie wspomnienie z mojego życia. Te miłe jak i złe......

...... Teraz widzę czarną postać, ma ona wielkie czarne skrzydła, a w ręku trzyma kosę.....

.......Czy to właśnie tak wygląda śmierć? Czyżby to koniec mojej męki? Mogę już w spokoju odejść z tego podłego świata? Czy mogę już o tym co mnie spotkało zapomnieć?
Odpowiedź jest prosta: "NIE".

....Ludzie mówią:
"Rany się zagoją, a blizny zostaną."
Ale co to ma wspólnego z pamięcią?
Otóż wyjaśniam. Blizny zawsze nam przypomną o tym złym okresie w życiu, o naszych słabościach. Tak samo jest z naszymi wspomnieniami.
Zawsze znajdzie się taka rzecz, albo osoba przez, którą przypomnimy sobie o wszystkich złych rzeczach. Wspomnienia właśnie tak działają, a ja mam tylko takie......

.......Teraz mogę stanąć oko w oko ze śmiercią. Nie moge się poddać. Nie dam jej tej satysfakcjii. Tym razem nie okarzę słabości.....

.....spoglądam na śmierć i co widzę? A raczej kogo?....

.....Widzę osobę, która zniszczyła mi życie......

......Marcusa Gunnarsena we własnej osobie....

Budze się z krzykiem. Co to był za chory sen?!! Nie umiem uspokoić oddechu.
-Nigdy więcej takich snów!-krzyczę.
-P...proszę nie krzycz tak. Głowa mnie boli.- usłyszałam szept Tinusa.
-Tinus ty żyjesz? Jak się czujesz?
-Jak widzisz jestem cały i zdrowy- spojrzałam na niego wzrokiem typu "Serio?!"- no może nie cały.
-Powiedz mi. Co ci zrobił Marcus?
-Pobił mnie do nieprzytomności, jak zdążyłaś wcześniej zauważyć. Ale mówił coś o zemście. Chyba chce cię wykorzystać w celu zemsty- nie no normalnie zajebiście!
-J..jak to?- no i właśnie w tym momencie do pokoju "zabaw" wszedł Marcus i powiedział.
-No to czas na zabawę......

Do następnego❤