SAN 24

358 10 0
                                    

Chapter 24


Since Christmas break, wala kaming ginawa ng pamilya ko kung hindi maggala.

Last Monday, we went to Baguio. We spent two days and three nights there. Maganda roon. Maraming magagandang pwedeng puntahan. Malamig din ang klima na akala mo'y nasa ibang bansa ka.

Ngayon naman pasko, nagbabalak si Mama na yayain si Papa sa Tagaytay. And I hope, Papa would agree. Tutal, mas gusto ko pa maggala kaysa sa mamasko. Nakakahiya na kaya. Sa edad at laki kong ito, maggagala pa ako para lang manghingi ng aginaldo? Ayoko 'no!

Pumasok ako sa loob ng bahay para hanapin si Mama.

"Ma, hindi tayo pupuntang Tagaytay?" boring kong tanong. Busy naman siyang naghihiwa ng kung ano.

"Ha? Hindi ko pa natatanong sa Papa mo e," she answered.

I dragged one of the chair in the dining table and sat down. Pasalampak akong naupo roon. I put my elbow on the table while I rested my left arm on the backrest of this chair. Kumuha ako ng saging nang may nakita lamesa.

"Ma, sabi mo pupunta tayo sa Tagaytay ngayon?" muli kong tanong. Wala ng magawa.

"Hindi ko alam sa Papa mo. Itanong mo!" wika niya.

"Anla! Ikaw na, Ma!" I said sweetly and make a cute face. 

She stopped on what she's doing and turned her eyes to me.

"Ate!" she started. "May ginagawa ako. Itanong mo sa Papa mo kung aalis pa tayo. Dahil kung aalis pa tayo, anong oras na?" she said in a low voice and looked at her wristwatch to check the time. "Baka matraffic pa tayo?"

I scowled and rolled my eyes. Mabuti na lang at hindi iyon napansin ni Mama.

"Baka sabihin lang noon sa'kin, 'Wag na'." wika ko. Nakasimangot.

Nai-imagine ko na ang sasabihin ni Papa sa akin.

"E'di hindi na tayo aalis," sagot niya at ipinagpatuloy ang ginagawa.

I sighed because of what she said. Umalis akong kusina dahil wala naman akong gagawin doon. Alangan naman panoorin ko si Mama sa ginagawa niya hanggang sa matapos s'ya.

Nagtungo akong kwarto at walang gana na nahiga sa kama. Magse-cellphone na lang ako. Wala na rin naman magawa.

I opened my Facebook account and scrolled down on my news feed. A message from Seline popped up after a few seconds.

I opened her message.

Seline
active now

Merry Christmas! Baka naman mabigyan mo pa ako ng regalo. HAHAHA

Ako:
Lang pera.
Merry Christmas!

I replied.

Seline:
Ikaw mawalan ng pera? 'Wag ako!

Me:
Kahit wala nga akong pera. Wala naman nagbibigay sa'kin. Ako ang papaskuhin mo.

She reply immediately.

Seline:
Kung ikaw walang pera. Ano pa ako?

Ako:
Pwede ka pa naman mamasko ah.

I chuckled.

Seline:
'Ba, 'yoko nga!

Mas lalo akong natawa. Na-iimagine ang reaksyon niya.

Ako:
Hindi ka naman halatang grade 11 na. Ahahaha

Seline:
Grabe ka sa akin.

I smiled. Mabuti na lang at online si Seline. At least kahit papaano, nawala pagkaboring ko.

Sana Ako Nalang (Barkada Series #1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon