Κοίτα να δεις.Με τον τύπο μαλώναμε και κατάντησα να του ζητάω χάρη.
Εγώ - Αλέξη σε ευχαριστώ.Θα σου χρωστάω χάρη.
Αλέξης - Καμιά χάρη δεν χρωστάς.Αν δεν ήθελα να σε φιλοξενήσω πίστεψέ με θα στο έλεγα κατάμουτρα.
Εγώ - Δεν περίμενα κάτι καλύτερο από εσένα.Ξερεις εγώ κοιμάμαι και στον καναπέ.Μην σε βγάλω από το κρεβάτι σου.
Αλέξης - Δεν σηκώνω κουβέντα. Αλλωστε και εγώ σε κρεβάτι θα κοιμηθώ.
Εγώ - Είναι το σπίτι που ζούσες με τους γονείς σου ;;
Αλέξης - Ναι., ειπε με σφιγμένο σαγόνι
Εγώ - Δεν ξέρω αν γίνομαι αδιάκριτη αλλά με τι λεφτά ζεις ;;
Αλέξης - Μου στέλνει χρήματα ένας θείος μου ο οποίος δεν ξέρει που να τα βάλει τόσα που έχει.
Πήγαμε και μου έδειξε το δωμάτιο στο οποίο θα κοιμόμουν.Φωναζε Αλέξης από μακριά.
Αλέξης - Φυσικά δεν είναι τόσο μεγάλο σαν το δικό σου αλλά θα βολευτεις.
Εγώ - Πλάκα κάνεις τώρα ;; Εγώ και στον καναπέ κοιμάμαι.
Αλέξης - Πρώτη φορά σπίτι μου να κοιμηθείς στον καναπέ ;; Δεν είναι σωστό.Λοιπον καληνύχτα.
Ξάπλωσα στο κρεβάτι του. Ενιωθα υπερβολικά άβολα.Πως είχαν γίνει έτσι τα πράγματα ;;
ΜΕΡΙΑ ΑΛΕΞΗ
Έχει περάσει πολλή ώρα αλλά εγώ ακόμη να κοιμηθώ.Δεν αντέχω να είμαι ξαπλωμένος στο κρεβάτι των γονιών μου.Μου φέρνει τόσες αναμνήσεις. Καλυτερα να πάω στον καναπέ.
Περνώ έξω από το δωμάτιο μου.Την βλέπω να κοιμάται.Ειναι τόσο γλυκιά και ήρεμη όταν κοιμάται.Την έχω πλησιάσει τόσο ώστε μπορώ και ακούω την ανάσα της.Δακρυζει στον ύπνο της.Μαλλον θα βλέπει εφιάλτη.
Πάω στον καναπέ.Αυτην η τηλεόραση δεν έχει τίποτα.Θελω κάτι να σπάσω έχω πολλά νεύρα.Την κλείνω και μένω στο σκοτάδι να σκεφτώ πως θα ξεμπλέξω από αυτό που έχω μπλέξει. Δεν έχω ύπνο αλλά πώς να έχω με τόσα νεύρα και άγχος.
ΜΕΡΙΑ ΛΙΖΑΣ
Ξυπνάω απότομα μέσα στον ύπνο μου. Τα μάγουλα μου είναι βρεγμένα. Λογικά έκλαιγα στον ύπνο μου. Καθόλου δεν με εκπλήσσει. Ακόμα τρέχουν δάκρυα από τα μάτια μου και ξεσπάσω σε κανονικό κλάμα .
Πηγαίνω προς την κουζίνα. Αυτήν μαζί με το καθιστικό είναι ένα δωμάτιο μαζί χωρίς τοίχο. Θέλω ένα ποτήρι νερό επειγόντως όπως και κάτι για να σκουπίσω τα δάκρυα μου. Ακούω ένα αναφωνητο. Ταράζομαι παρά πολύ ,νιώθω το σώμα μου να μουδιάζει.Αλλο ένα αναφωνητο πιο μεγάλο.
YOU ARE READING
Άσε το παρελθόν πίσω σου
Teen FictionΗ Λίζα είναι ένα κορίτσι 17 χρόνων και ζει με την μητέρα της.Οταν αυτήν πεθαίνει μετακομίζει στην Αθήνα.Εκει θα ζήσει με τον πατέρα της ,την νέα του σύζυγο και τον γιο της.Αλλο σχολείο , αλλα άτομα. Άλλοι φίλοι ,άλλοι εχθροί.Εχει ένα περίεργο παρελθ...