Άσε το παρελθόν πίσω σου

# PART 28

ΑΛΕΞΗ POV 

Η ώρα είναι 01:20. Ειμαι μαζί με τον Μάριο στο σπίτι του. Όλα πήγαιναν μια χαρά όταν ειμασταν έξω αλλά φεύγοντας από το μαγαζί όπου ήμασταν μας πέτυχαν κάτι παιδιά από την συμμορία και με έκαναν μαύρο στο ξύλο. Ο Μάριος και ο Ορέστης την γλύτωσαν με μια κλοτσιά στην κοιλιά. Τίποτα που να φαίνεται. Τώρα ο Μάριος έχει φερεί το φαρμακείο και κάτι καλιντικα τις Λίζας μπας και σώσουμε λίγο την εμφάνιση μου.

Η Λίζα εν τω μεταξύ δεν είναι σπίτι. Δεν κοιμάται στο κρεβάτι της. Είναι άθικτο. Έτσι και κάνει καμία τρέλα θα αυτοκτονήσω. Δεν θα το αντέξω. Δεν το αντέχω αυτό, να την βλέπω αλλά να μην μπορώ να της τα πω όλα και να είμαστε μαζί.

ΛΙΖΑΣ POV

Γύρισα σιγά το κλειδί στην πόρτα και μπήκα μέσα. Πήγα στην κουζίνα να πιω λίγο νερό και να καθαρίσω το χέρι μου. Εκεί βρήκα τον Αλέξη με τον Μάριο. Ο Αλέξης είναι χτυπημένος παντού.

Εγώ - Τι πάθατε ;; Αλέξη είσαι καλά ;;

Αλέξης - Απλά έπεσα με την μηχανή.

Εγώ - Τα καλιντικα μου. Ρωτάμε πρώτα.

Μάριος - Έλειπες. Είχες βγει έξω ;;

Εγώ - Ναι....

Μάριος - Βρομας τσιγάρο , αλκοόλ και τι είναι αυτήν η μπογιά στο χέρι σου ;; Με την Ελπίδα ήσουν ;;

Εγώ - Πω ρε Μάριε ανάκριση μου κάνεις ;; Δεν μου είσαι τίποτα για να σου δίνω αναφορά !!

Του φώναξα και έφυγα. Πρέπει να τον πείραξαν τα λόγια μου γιατί είδα να κάνει μια θλιμμένη φάτσα.

[...]
Το επόμενο πρωί έφυγα από το σπίτι χωρίς να φάω πρωινό και χωρίς να χαιρετήσω κανέναν.

Περπατάμε με την Ελπίδα για το σχολείο. Ακούμε από πίσω μηχανές ,είναι τα αγόρια. Μας προσπερνάνε. Μόνο τον Ορέστη είδα να μας χαιρετάει. Σκασιλα μου. Αν δεν θέλουν να με βλέπουν μια εγώ δεν θέλω εκατόν μια.

Μπαίνουμε στο προαύλιο και αμέσως με πλησιάζει ο Αλέξης. Με πιάνει από τον αγκώνα και με τραβάει στην πίσω αυλή. Η Ελπίδα μας ακολουθεί.

Αλέξης - Ελπίδα φύγε !! Τώρα !!

Ελπίδα - Η Λίζα είναι φίλη μου και θα φύγω μόνο αν με διώξει εκείνη.

Ο Αλέξης με αγριοκοιταει και μου κάνει νόημα με τα μάτια.

Εγώ - Περίμενε με στην τάξη.

Είπα εντελώς ξεψυχισμενα και η Ελπίδα έφυγε. Γύρισα να κοιτάξω τον Αλέξη.

Αλέξης - Δεν νομίζεις ότι έχεις κάνει ήδη πολλά ;;