Άσε το παρελθόν πίσω σου

# PART 47

Εγώ - Ναι ;;

Αχιλ - Εγώ είμαι.

Εγώ - Δώσε μου να μιλήσω στην Λίζα. Θέλω να την ακούσω.

Αχιλ - Ξεχνά το.

Εγώ - Είπα δωστην μου !!

Τον άκουσα να ξεφυσαει και μετά τίποτα. Μέχρι που άκουσα μια γνώριμη, ταλαιπωρημένη φωνή.

Λίζα - Ναι ;;

Ένιωσα ένα δάκρυ να τσούζει το μάτι μου και μετά να κυλάει στο πρόσωπο μου.

Εγώ - Λίζα ;; Εσύ είσαι ;;

Είπα ενώ και αλλά δάκρυα απειλούσαν να κάνουν την εμφάνιση τους.

Την άκουσα από την άλλη γραμμή να κλαίει.

Λίζα - Ναι....εγώ είμαι....Αλέξη.

Είπε με μεγάλα κενά ανάμεσα στις λέξεις.

Εγώ - Θα σε πάρουμε από εκεί. Είσαι καλά ;;

Δεν μπόρεσε να απαντήσει. Συνέχισε να κλαίει με λυγμούς.

Ο Μάριος που ήταν δίπλα μου μου άρπαξε το κινητό από το αυτί.

Μάριος - Λίζα ο Μάριος είμαι. Πως είσαι;;

Εγώ - Βάλε την ανοιχτή ακρόαση.

Την έβαλε. Την ακούγαμε όλοι να κλαίει και να προσπαθεί να ηρεμήσει αλλά δεν μπορούσε.

Μάριος - Σε έχει σε ανοιχτή ακρόαση ;;

Λίζα - Όχι.

Άγγ - Σταμάτα να κλαίς. Δεν μπορώ να σε ακούω έτσι.

Σταμάτησε. Αυτός ο Άγγελος μπορεί και την ελέγχει παρά πολύ καλά.

Λίζα - Είσαι και εσύ εκεί ;;

Άγγ - Ναι και η Μυρτώ και ο Παύλος.

Εγώ - Ποιος Παύλος ;;

Παύλος - Αυτός που κατάλαβες. Δεν το περίμενες έτσι ;;

Σιωπή από την μεριά της.

Μυρτώ - Λίζα τα παιδιά τα ξέρουν όλα. Τους τα είπε ο Αχιλλέας.

Λίζα - Ποια όλα ;;

Μυρτώ - Για την συμμορία και αυτά.

Δεν μίλησε. Το μόνο που ακούγαμε ποια ήταν κάτι ήχοι περίεργοι.

Μάλλον κάνει την βλακεία να επιτεθεί στον Αχιλλέα. Την έβαψε.

Εγώ - Λίζα ;; Λίζα !!!

Αχιλ - Η Λίζα δεν μπορεί να μιλήσει τώρα.

Εγώ - Τι της έκανες ;;