Ωχ όχι. Βλέπω τον Ανδρέα να πηγαίνει στην γραμμή αφετηρίας. Έχω πέντε λεπτά μέχρι να ξεκινήσουν.
Εγώ - Δείτε θα τρέξει και ο Ανδρέας.
Όλγα - Δεν το περίμενα μετά την απόπειρα αυτοκτονίας του.
Μυρτώ - Η Λίζα μάλλον ανησυχεί για τον Δημήτρη επειδή ξέρει την τακτική του Ανδρέα.
Εγώ - Πρέπει να του μιλήσω.
Όλγα - Δεν γίνεται.
Εγώ - Αν προλάβω τον τύπο με την κόρνα να του πω να το καθυστερήσει λίγο.
Ξεκινάω τα τρέχω ανάμεσα στο πλήθος για να φτάσω αυτόν με την κόρνα. Πρέπει ή να προειδοποιήσω τον Δημήτρη ή να μιλήσω στον Ανδρέα. Απέχω ένα μέτρο από αυτόν με την κόρνα αλλά εκείνη την στιγμή την πατάει και ξεκίνησαν να τρέχουν. Γαμωτο δεν πρόλαβα.
Ανεβαίνω πάλι επάνω στις "κερκίδες " ,λέμε τώρα είναι τελείως αυτοσχέδιες πιο πολύ για να μην είμαστε όλο όρθιοι και να μπορούμε να βλέπουμε τις μηχανές και όταν θα απομακρύνονται.
Εγώ - Δεν τον πρόλαβα.
Όλγα - Λογικό. Έλα καλά θα τα πάει.
Δεν παίρνω τα μάτια μου από την μηχανή του Δημήτρη. Μπορώ να ακούω την καρδιά μου να χτυπάει. Τόσο έντονα πάει.
Αυτό που έγινε όμως ήταν αρκετό για να την κάνει να σταματήσει. Η μηχανή του Δημήτρη έπεσε κάτω μέσα στην μέση του αγώνα. Σιωπή επικράτησε στο " ακροατήριο ". Όλοι μείναμε άφωνοι. Πόσο πολύ μου θυμίζει αυτό την δικιά μου πτώση παλιότερα. Έτσι ακριβώς ήταν και τότε.
Ταρακουναω το κεφάλι μου και αρχίζω να τρέχω προς το μέρος του. Ο Δημήτρης δεν έχει σηκωθεί ακόμα. Μακάρι να είναι καλά ,να την γλυτώσει με γρατσουνιές όπως εγώ. Αλλά εγώ είχα σηκωθεί αμέσως αυτός φαίνεται αναίσθητος.
Αυξάνω ταχύτητα ,γιατί μην ξεχνιόμαστε έκανα και ένα στίβο και τον φτάνω σε χρόνο ρεκόρ.
Σκύβω και βάζω το κεφάλι του στα πόδια μου.Εγώ - Δημήτρη είσαι καλά με ακούς ;;
Δημ - Δεν νιώθω το χέρι μου.
Λέει ενώ σφίγγει τα μάτια του από τον πόνο.
Εγώ - Ευτυχώς ζεις.
Ξεκίνησαν τα δάκρυα να κυλάνε στα μάγουλα μου από ανακούφιση που ήταν καλά και είχε χτυπήσει μόνο το χέρι του.
Δημ - Ρε Λίζα θα πάψεις να κλαίς και να κάνεις κάτι ;;
Σωστά τι κάθομαι και τον κοιτάω. Τον σηκώνω και αφού βλέπω πως μπορεί να σταθεί στα πόδια του ,σηκώνω την μηχανή.
Φοράω το κράνος του και ανεβαίνω στην μηχανή του.
YOU ARE READING
Άσε το παρελθόν πίσω σου
Teen FictionΗ Λίζα είναι ένα κορίτσι 17 χρόνων και ζει με την μητέρα της.Οταν αυτήν πεθαίνει μετακομίζει στην Αθήνα.Εκει θα ζήσει με τον πατέρα της ,την νέα του σύζυγο και τον γιο της.Αλλο σχολείο , αλλα άτομα. Άλλοι φίλοι ,άλλοι εχθροί.Εχει ένα περίεργο παρελθ...