Άσε το παρελθόν πίσω σου

# PART 20

Κατεβήκαμε από το κτήριο που ήμασταν. Ξεκινήσαμε να περνάμε ανάμεσα από τις διάφορες παρέες που ήταν μαζεμένες για να φτάσουμε στις μηχανές μας. Περάσαμε μπροστά και από την παρέα εκείνου του αγοριού,ο οποίος μου έβαλε τρικλοποδιά και έπεσα κάτω φαρδιά πλατιά. Ακούω τους φίλους του να γελάνε. Η Μυρτώ έρχεται να με βοηθήσει να σηκωθώ αλλά μπορώ και μόνη μου.

Αυτός - Αυτό για να μην τα βάζεις μαζί μου και να μάθεις πως εδώ είναι τα δικά μου μέρη και κάνω εγώ κουμάντο. Όχι εσύ.

Σηκώνομαι , τινάζω την σκόνη από πάνω μου και τον κοιτάω με το πιο δολοφονικό μου βλέμμα. Του ρίχνω μια μπουνιά στο πρόσωπο με αποτέλεσμα να βγάλει ένα αναφωνητο πόνου. Πρώτη φορά δίνω μπουνιά σε κάποιον. Με πέτυχε σε πολύ άσχημη φάση ,αλλά ήθελε και τα έπαθε.

Εγώ - Και αυτό για να μην τα βάζεις ποτέ με κάποιον που δεν ξέρεις. Γιατί μπορεί να αποδειχθεί ανώτερος. Όπως τώρα.

Όλη η παρέα του είχε παγώσει στην θέση της όπως και αυτός και απλά με κοιταγαν. Εμείς συνεχίσαμε τον δρόμο μας μέχρι τις μηχανές. Τις βάλαμε μπροστά και φύγαμε.

Φτάσαμε έξω από το σπίτι. Δεν είχαμε αργήσει πολύ ώρα οπότε δεν θα ρωταγαν και πολλά.

Μυρτώ - Πολύ δυνατή η μπουνιά ρε Λίζα. Θα του χάλασες όλη την μόστρα.

Εγώ - Να μην με προκαλούσε. Με έριξε κάτω σιγά μην το άφηνα έτσι.

Μυρτώ - Έχεις μείνει η ίδια. Αλλά το παιδάκι τι φταίει δεν σε ξέρει.

Εγώ - Να που με έμαθε και τώρα δεν θα το ξανά κάνει.

Μπήκαμε μέσα. Εγώ πήγα να βρω τον πατέρα μου να τον ενημερώσω σχετικά με την Μυρτώ.

Εγώ - Θα μείνει εδώ το βράδυ και αύριο δεν θα πάω σχολείο για να βγω μαζί της. Έχω να την δω τόσο καιρό.

Μπ. - Έχεις μεγάλο περιθώριο απουσιών ;;

Εγώ - Ναι.

Μπ. - Καλά...

Δεν το είπε και πολύ ζεστά. Ανεβαίνω την σκάλα και βλέπω την Μυρτώ να μιλάει με τον Μάριο ,τον Αλέξη και μέσα στο δωμάτιο του Μάριου τον Ορέστη.

Εγώ - Τι γίνεται εδώ ;;

Μάριος - Απλά γνωριζόμαστε με την φίλη σου.

Έριξα ένα ανήσυχο βλέμμα στην Μυρτώ και εκείνη μου χαμογέλασε καθησυχαστικα.

Αλέξης - Βγήκατε έξω μάθαμε, που πήγατε ;;