Άσε το παρελθόν πίσω σου

# PART 44

Είμαι πάλι σε αυτήν την κόλαση που λέγεται σχολείο.

Ναι ξέρω ίσως με θεωρείτε υπερβολική αλλά δεν φταίω εγώ. Αν το έβαζαν δύο ωρουλες αργότερα δεν θα είχα τόσο μεγάλο θέμα.

Παρουσιάσαμε τις εργασίες μας και βγήκαμε διάλειμμα.

Ελπίδα - Για πες τι έγινε χθες.

Εγώ - Απολύτως τίποτα. Ούτε μαλώσαμε ,ούτε τα βρήκαμε. Ειμασταν πολύ ψυχροί ο ένας στον άλλον. Μιλάγαμε μόνο για την εργασία.

Ελπίδα - Εμένα οι άλλοι δύο μου έσπασαν τα νεύρα. Μάριος - Ορέστης αχτύπητο δίδυμο. Σε ψυχιατρείο σε στέλνουν άνετα.

Εγω - Αλλά εσένα σου αρέσει.

Ελπίδα - Ναι μου αρέσει ακόμα ο Μάριος. Και εσένα σου αρέσει ο Αλέξης.

Εγώ - Δεν μου αρέσει. Είμαι με τον Δημήτρη.

Ελπίδα - Λίζα αφού το βλέπω. Ακόμα τον γουστάρεις. Με τον Δημήτρη νομίζεις πως είσαι ερωτευμένη αλλά δεν είσαι.

Εγώ - Άσε να το κρίνω εγώ αυτό.

Ελπίδα - Στρώσε καλύτερα το φουλαρι γιατί φαίνεται η πιπιλια.

Έκανα ότι μου είπε. Κι άλλες έγνοιες μου έβαλε στο μυαλό ο Αλέξης. Να έχω το άγχος μην τυχόν και φανεί η μελάνια.

Χτύπησε κουδούνι και μπήκαμε μέσα.

[...]
Μπ. - Λίζα , Μάριε κατεβείτε λίγο κάτω.

Κατεβαίνουμε και τον βλέπουμε μαζί με την Άννα και πολλές βαλίτσες.

Άννα - Φεύγουμε για επαγγελματικό ταξίδι και μετά θα κάνουμε και λίγες μέρες διακοπές. Τις χρειαζόμαστε.

Μπ. - Φεύγουμε τώρα για το αεροδρόμιο. Να προσέχετε.

Εγώ - Γιατί δεν το είπατε νωρίτερα ;;

Άννα - Σήμερα προέκυψε. Λοιπόν αντίο.

Έφυγαν από το σπίτι και τώρα μόνοι με τον Μάριο. Εγώ πάω να ντυθώ γιατί έχω ραντεβού με τον Δημήτρη.

Έχει έρθει Αθήνα με τους γονείς του για κάτι δουλειές και μου ζήτησε να βρεθούμε.

Με βασανίζουν τα λόγια της Ελπίδας συνεχώς. Δεν γίνεται να είμαι ερωτευμένη με τον Αλέξη. Θα το είχα καταλάβει. Ή όχι ;;

Ακούω κόρνα και βλέπω από το παράθυρο την μηχανή του Δημήτρη.

Πήγαμε σε μια καφετέρια στο κέντρο. Καθίσαμε και πήραμε τους καφέδες μας.

Δημ - Λίζα σήμερα δεν σου είπα να βγούμε απλά για να βρεθούμε.

Εγώ - Αλλά ;;