Το επόμενο πρωί ξύπνησα με βαριά καρδιά.Ενιωθα το κεφάλι μου βαρύ με έναν πονοκέφαλο να με βασανίζει. Κοιταχθηκα στον ολόσωμο καθρέφτη. Τα μάτια μου ήταν πρησμένα και κοκκινα.Φορεσα βιαστικά ένα μπλε σορτσάκι και μια μαύρη μπλούζα από μέσα , τίποτα το ιδιαίτερο,και κατέβηκα στην κουζίνα.
Μπ.- Καλημέρα.Ελα φάε και ξεκίνησε να πακετάρεις.
Εγω - Καλημέρα δεν πεινάω.Παω αμέσως να πακετάρωΔεν πειναγα καθολου.Το στομάχι μου είχε δεθεί κόμπος.Ανοιξα την βαλίτσα και ξεκίνησα να βάζω μέσα όλα μου τα ρούχα.Μετα μάζεψα και ότι άλλα πράγματα ειχα. Το δωμάτιο είχε σχεδόν αδειάσει είχαν μείνει μόνο τα έπιπλα.Εβαλα στο αμαξι όλες τις βαλίτσες μου και μπήκα πάλι στο σπίτι.
Μπ.- Λίζα!! ,μου είπε και πηγα στην κουζίνα όπου ήταν.
Μπ.- Σίγουρα δεν πείνας?Χθες έφαγες τιποτα?
Εγώ - Έφαγα χθες το μεσημέρι.Δεν πεινάω σου είπα! ,του φώναξαΜπ.- Μην μου φωνάζεις εμένα!!Για το καλό σου το λέω.Ενταξει αν δεν πείνας μην φας!!Σε πέντε λεπτά φεύγουμε.
Σε όλη την διαδρομή κοίταγα έξω από το παράθυρο.Ημουν χαμένη στις σκέψεις μου και ταυτόχρονα πολύ αγχωμενη για την νέα αρχή που πήγαινα να κάνω.Αλλα άτομα,άλλη πόλη,άλλο σπίτι,άλλο σχολείο.Δεν ήθελα να φυγω και να αλλάξουν όλα αυτά!!!
Μια ώρα μετά σταματήσαμε έξω από ένα μεγάλο σπιτι.Το αναγνώρισα αμεσως.Ηταν του μπαμπά μου. Ερχομουν συχνά τα Σαββατοκύριακα ή τις γιορτές και εμένα.Οποτε δεν μου ήταν κάτι άγνωστο.Ο πατέρας μου είπε σε έναν τύπο έξω από την αυλή να ξεφορτώσει το αμάξι. Προχωρησαμε στην αυλή,η οποία να πω πως είναι τεράστια, με πολύ πράσινο και πισίνα. Έβγαλε τα κλειδιά και άνοιξε την πορτα.Η καρδιά μου χτύπαγε σαν τρελη.Μολις άνοιξε την πόρτα εκείνος πέρασε μεσα και την αφησε ανοιχτη.Ειδα την Άννα και τον Μάριο να κατεβαίνουν την σκάλα ενώ εγώ ημουνα ακόμη στην εξώπορτα.
Έτρεξαν και με αγκάλιασαν αμέσως.Ναι ίσως ακουστεί περίεργο αλλά δεν με είχε πειράξει καθόλου όταν ο πατέρας μου ξανά παντρεύτηκε.Με την Άννα δεν είχαμε πολλές σχέσεις αλλά την συμπαθουσα.Με τον γιο της όμως τον Μάριο είχαμε γίνει φιλαράκια αυτά τα 2 χρόνια που ήταν παντρεμένοι οι γονείς μας.Το ότι θα μένω μαζί του είναι και το μόνο καλό από αυτήν την ιστορία.
Ο Μάριος είναι ψηλός,κοντά στο 1.80,με κάστανα μαλλιά και πράσινα μάτια.Η Άννα είναι λεπτή,όχι πολύ ψηλή,τα μαλλιά της είναι καρέ και κάστανα,όπως και τα μάτια της.
ESTÁS LEYENDO
Άσε το παρελθόν πίσω σου
Novela JuvenilΗ Λίζα είναι ένα κορίτσι 17 χρόνων και ζει με την μητέρα της.Οταν αυτήν πεθαίνει μετακομίζει στην Αθήνα.Εκει θα ζήσει με τον πατέρα της ,την νέα του σύζυγο και τον γιο της.Αλλο σχολείο , αλλα άτομα. Άλλοι φίλοι ,άλλοι εχθροί.Εχει ένα περίεργο παρελθ...