Μάριος - Χρωστάς εξηγήσεις.
Πήγαμε στο δωμάτιο του να ξεκουραστούμε και να ηρεμήσουμε λίγο. Μετά θα βγαίναμε πάλι στον κήπο μέχρι να τελειώσει αυτό το πράγμα που ονομάζεται δεξίωση.
Εγώ - Τι εννοείς ;;
Αλέξης - Κάνεις και την ανηξερη τώρα.
Εγώ - Μπορείς απλά να πάψεις ;; Άντε γιατί τόση ώρα με έχεις πριξει.
Αλέξης - Για να σου πω θα κάνω ότι γουστάρω και αν δεν θες να με βλέπεις κλείσε τα μάτια σου.
Μάριος - Εϊ ηρεμισε. Λοιπόν ξανά ρωτάω ποιοί ήταν όλοι αυτοί για τους οποίους μιλούσατε ;; Και βασικά ποιος είναι αυτός ;;
Εγώ - Πολυ περίεργος έγινες. Όλοι φίλοι από την Χαλκίδα είναι. Έχω να τους δω 5 με 6 μήνες.
Μάριος - Και γιατί δεν πας να τους δεις ;;
Εγώ - Δεν με αφήνει ο μπαμπάς μου. Επίσης δεν είναι και τόσο εύκολο να πηγαινοερχομαι Χαλκίδα όσο έχουμε ακόμα σχολείο και χωρίς την μηχανή. Τώρα που το σκέφτομαι....
Είπα και ένα σατανικό χαμόγελο εμφανίστηκε στο πρόσωπο μου.
Αλέξης - Σκέφτεσαι κι όλας ;;
Εγώ - Θα σου απαντήσω αργότερα. Είσαι τυχερός που είμαι χαρούμενη.
Μάριος - Τι έπαθες ξαφνικά ;;
Εγώ - Θυμηστε μου τι μέρα είναι μεθαύριο.
Αλέξης - Ηλίθια είσαι κοπέλα μου ;; Είναι 28 Οκτωβρίου.
Εγώ - Ακριβώς εθνική εορτή. Άρα δεν έχουμε σχολείο ,άρα δεν είναι ανάγκη να είμαι Αθήνα.
Μάριος - Δεν καταλαβαίνω.
Εγώ - Θα πάω Χαλκίδα αύριο το απόγευμα. Θα κοιμηθώ εκεί και θα γυρίσω αύριο μεσημέρι.
Αλέξης - Γιατί ;;
Εγώ - Γιατί δεν ξεκίνησε η ζωή μου όταν γνώρισα εσένα βλάκα.
Αλέξης - Μάθε να μιλάς ρε παλιό τσουλα. Γιατί πολύ θάρρος έχεις πάρει μαζί μου.
Σήκωσα το χέρι μου και τον χαστουκισα με όλη μου την δύναμη. Μέχρι και το χέρι μου έγινε κατακόκκινο και με ποναγε. Με κοίταξε με μίσος και τα χέρια του είχαν κλείσει σε γροθιές. Είχαμε πλησιάσει πολύ ο ένας τον άλλο και μπορούσα να νιώσω την ανάσα του που έπεφτε επάνω μου. Οι φλέβες στον λαιμό του είχαν εμφανιστεί. Πόσο θέλω να ξανά φιλήσω αυτόν τον λαιμό.
• Κορίτσι μου είσαι χαζή ;; Εδώ χαστουκισες τον τύπο που ονειρεύεσαι κάθε βράδυ και εσύ σκέφτεσαι τον λαιμό του ;;
°Σωστά με είπε τσουλα. Αυτά δεν τα σηκώνω.
Το ήθελε ο οργανισμός του το χαστούκι. Αλλά τώρα δεν κάνει τίποτα. Απλά κοιταγομαστε. Άντε πες κάτι γιατί εγώ έχω κοκκαλωσει στην θέση μου και δεν μπορώ να κουνηθώ.
YOU ARE READING
Άσε το παρελθόν πίσω σου
Teen FictionΗ Λίζα είναι ένα κορίτσι 17 χρόνων και ζει με την μητέρα της.Οταν αυτήν πεθαίνει μετακομίζει στην Αθήνα.Εκει θα ζήσει με τον πατέρα της ,την νέα του σύζυγο και τον γιο της.Αλλο σχολείο , αλλα άτομα. Άλλοι φίλοι ,άλλοι εχθροί.Εχει ένα περίεργο παρελθ...