Άσε το παρελθόν πίσω σου

# PART 36

Έφυγε και αυτός. Δίστασε λίγο όταν είδε το πρώτο μου δάκρυ να κυλάει από τα μάτια μου.

Μυρτώ - Και εμένα μου λείπει. Μπορεί να μην το δείχνω αλλά τον σκέφτομαι κάθε μέρα.

Δεν μίλησα. Είχε καταλάβει αμέσως πως σκεφτόμουν τον Άγγελο αλλά πώς ;;

Εγώ - Πως το κατάλαβες ;;

Μυρτώ - Άκουσα μερικά από αυτά που σου είπε ο Ανδρέας. Τα τελευταία. Ακόμη τα μόνα πράγματα για τα οποία σε έχω δει να κλαίς είναι ο Άγγελος και το θέμα της συμμορίας.

Εγώ - Όχι μόνο αυτά.

Μυρτώ - Ο Ανδρέας όμως μόνο αυτά ξέρει για να σε πληγώσει.

Δεν μίλησα. Έσκυψα το κεφάλι για να μην βλέπει τα δακρυα μου.

Μυρτώ - Αναπολώ κι εγώ στιγμές μαζί του, ότι ζήσαμε. Βέβαια με εσένα ήταν αλλιώς. Ούτε αδέλφια δεν έχουν τέτοιο δέσιμο.

Εγώ - Μπορούμε να σταματήσουμε να μιλάμε για αυτό ;;

Μυρτώ - Όχι. Σταμάτα να κλαίς που δεν έχει έρθει ούτε μια φορά να μας δεί αλλά μας έχει ξεχάσει. Να τον θυμάσαι ως ανάμνηση ναι. Αλλά μην κλαίς. Κοίτα εκεί.

Μου έδειξε τον Δημήτρη που μας κοιταγε από απόσταση να μιλάμε.

Μυρτώ - Σε αγαπάει. Και εγώ σε αγαπώ. Και ο Σταύρος και οι άλλοι. Σε αυτά να σταθείς.

Εγώ - Έχεις δίκιο αλλά απλά θέλω χρόνο. Ο Άγγελος πάντα με έναν μαγικό τρόπο οπότε τον χρειαζόμουν εμφανιζόταν. Όποτε ειχα μπελάδες με γλυτωνε αυτός.

Έκανα μια παύση και σκούπισα ότι υπολείμματα δακρύων είχαν μείνει.

Εγώ - Όταν έφυγε ένιωθα τόσο απροστάτευτη. Καταλαβαινεις ;;

Μυρτώ - Ναι τώρα είσαι μια χαρά. Άντε πάμε στον Δημήτρη. Θα ανησυχεί ο καημένος.

Πήγαμε προς τον Δημήτρη ο οποίος τόση ώρα μας κοίταγε σαν να προσπαθούσε να διαβάσει τα χείλη μας.

Δημ - Όλα καλά ;; Λίζα έχει γίνει κάτι ;;

Εγώ - Όχι...τίποτα σπουδαίο.

Μυρτώ - Θα μείνεις να τρέξεις και στους άλλους αγώνες ;;

Εγώ - Δεν θέλω. Πες στον Σταυρό να το κάνει. Εγώ λέω να γυρίσω σπίτι.

Δημ - Έρχομαι μαζί σου.

Έβαλα μπρος την μηχανή και ξεκίνησα. Φτάσαμε γρήγορα σπίτι μου.

Εγώ - Δημήτρη εσύ πως θα το δικαιολογήσεις αυτό στους γονείς σου ;;

Είπα δείχνοντας το χέρι του.