"Stable na po ang lagay niya." The doctor smiled at Jeno habang nakatingin lang ako sa kanila.
"Salamat, doc. Basta sabihan niyo lang ako pag gising na siya." he said at seryosong nakatingin lang kay Autumn ito.
Ako naman, feeling ko napakawalang kuwenta ko. Wala akong nagawa para sa anak ko. At ngayon, hindi na ako makakatakas pa sa katotohanang alam na ni Jeno ang lahat.
Bigla niya akong nilingon, at damang dama ko ang galit sa mata niya.
He was about to pass by me but i stopped him. "Jeno please-"
"Please what?" he blurted.
Hindi ako makatingin sa kanya nung una pero huminga ako ng malalim.
"Magpapaliwanag ako." i told him.
Silence.
"Sumama ka sa akin sa kotse." he said at saka siya umalis agad.
"Go. Tell him everything." Nanay said saka na ako tumango at sumunod sa kanya sa parking lot.
Pagkasakay ko sa kotse niya ay pinaharurot niya yun nang hindi man lang ako sinasabihan.
It was too fast na parang hihiwalay ang puso ko sa katawan ko at natatakot ako sa tahimik niyang awra ngayon.
Dinala niya ako sa isang bahay at kinaladkad niya ako papasok sa isang kuwarto. Saka sinarado ang pinto.
"J-jeno .."
"Akala ko mapagkakatiwalaan kita. Pero manloloko ka lang din pala." he said.
"Jeno, please. Di mo naiintindihan."
"Anong hindi ko naiintindihan ha? Na itinago niyo lahat lahat ang tungkol sa pinakaimportanteng bagay ng buhay ko?" nagagalit niyang wika.
Sa sobrang takot ko ay naiyak nalang ako.
"May plano naman akong sabihin sayo lahat eh. Pero naghihintay lang ako ng tamang panahon." i reasoned out
"Panahon? Diba paalis na nga kayo sana?" he went in front of me as he was addressing me his lines.
Humihikbi lang ako pero hindi niya pansin lahat ng pag iyak ko.
"Bakit pa ba ako nagkagusto sayo? Bakit pa ba ako nagmahal ng taong hindi naman pala alam magmalasakit sa mararamdaman k-"
"Jeno, walang araw na hindi kita inisip! Alam ng lahat kung gaano kita kamahal, at kahit na malayo ako sayo ay ikaw pa din yung hinahanap ko!" i cut him off.
"Kung mahal mo ako, hindi mo ako iniwan! Higit sa lahat, hindi mo ilalayo ang anak ko sakin!" nagagalit niyang sagot.
"Kinailangan kong gawin yun para sa kanya! Hindi mo alam kung gaano kahirap ko ginawa ang desisyon na to para sayo at para sa kanya. Jeno, ayokong mawala kayong dalawa sakin! Ayoko. Ayokong may masaktan pa ulit sating lahat dahil lang sa pamilya natin noon. Hindi mo alam kung gaano kadelikado ang buhay natin noon. Jeno, you almost died because of me and us!" i shouted.
"H-hindi kita maintindihan." kinunutan niya ako ng noo.
"Hindi ka maniniwala sa mga nakaraan mo." i cried.
Then, he hold me in my arms. "Tell me. Ill listen."
Humihikbi pa ako nun bago ako magsalita ulit. "Si Emily. Ex girlfriend mo siya. At kahit di ka maniwala, imortal siya gaya ni Nana. Si Nana, isa siyang kaibigan, na nagbigay sakin ng ganitong katauhan. Lalaki ako dati, Jeno. And we abnormally fell inlove. Pero si Emily, ilang beses niya tayong pinagtangkahan. Ilang beses niya tayong sinaktan. At natakot ako nung nalaman kong buntis ako na baka bumalik siya at saktan niya si Autumn. Jeno, pinili kong protektahan ang anak mo. Kaya ko siya nilayo sayo."
Hindi siya makapaniwalang umiling iling at nagsimula nang tumulo ang mga luha niya.
I cried even more.
"Mahal na mahal kita, Jeno. Araw gabi kong pinapangarap na mahagkan ka at sabihin kong gaano kita kakailangan pero diko magawa dahil natatakot akong masira ang lahat. Masisira ka sa trabaho mo at ayokong mangyari yun." i told him.
"But you are the most important things for me. Mas mahal ko kayo sa ibang bagay." he said as he cupped my cheeks.
"Pero di na to puwede, Jeno. Di ka na puwede pa sa akin dahil magkakababy ka na kay Arielle." i touched his face, and wipes his tears away.
He hugged me tight while kissing my head.
"Kailangan ko din kayo." he cried.
I hugged him back until he break it off at hinalikan niya ako sa noo ko.
Then, he lift my chin with his fingers and leaned towards me. Hanggang sa magdikit ang aming mga labi at nagsimulang tumibok ng mabilis na naman ang puso ko para sa kanya.
I kissed him back and our lips and tongue work together. It gone deeper and deeper until our breaths became shallow.
"Jeno .."
"I hate you for keeping those secrets away from me. Pero diko kayang magalit sayo." he whispered.Then, he took my hand in his as he kissed it.
"But i love you because you are my wife." he smiled at me as he kissed me in my forehead again.
"I love you more, Jeno." i told him back.
Sa mga panahong iyon, na kahit alam kong di kami puwede ay nabawasan ang kinikimkim kong bigat sa puso ko.
Alam kong ang puso niya ang para sakin pa din.
"Anong plano mo kay Arielle?" i asked in a sudden.
"Ill marry her." he said. Nakatingin lang ako sa kanya.
"Pero tayo ang magsasama. Sinisigurado ko yan sayo." he said na lalong nagpagulo sa isip ko.
Pero kahit na ganun, ay ngumiti nalang ako sa kanya bago ako yumakap ulit sa kanya.
He hugged me back. "Babawi ka sakin ha?"
I looked at him and nodded.
YOU ARE READING
Overplay: The Last Season
Fanfiction"Prove to me that i was wrong, Jae." "And then what?" "Then, I'll let this game end."