Your my one and only

Chapter 23

Gelle POV

Where here in Manila na pala

Maraming nangyare na di ko inaasahan. Nagiba na si jack. 2nd year college pa nga lang pala kami. Nagstop kami ng 1year kasi may nangyareng aksidente. Pero patapos na din naman kami ng 2nd year March na ngayon :) magkakaiba kami ng Course nila jack at trace

*FlashBack* Last last year. Andun pa din sila sa province.

Andito kami sa bahay nila jack. Kami lang dalawa ni trace. Uminom daw kasi si jack at iyak ng iyak. Hanggang ngayon mahal niya pa din si carry! May pasok na kami sa next week.

Me : Jack! Tama na. Wag mong sirain ang buhay ng dahil lang sa isang maling tao!

Jack : Gelle *hik* bat ba hindi niya *hik* ako kayang *hik* mahalin? Bat ba niya ako *hik* niloko? Mahal na *hik* mahal ko siya bestfriend!

Tapos bigla siyang tumayo pero pagewang-gewang naman siya. Di ko alam ang gagawin niya kaya pinabayaan namin siya ni trace na tumayo. Makakatulog din yan mamaya. Sumarado na yung pinto ng kwarto niya. Nagusap kami ng konti ni Trace kung pano ang gagawin namin kay jack.

Pero nagulat na lang kami ng tumunog yung kotse niya paalis. Nung pagbaba namin di na namin siya inabutan ni Trace!

Antanga ko! Bat ko kasi pinabayaan eh!

Nagkotse na din kami ni trace. Pero di na namin siya maabutan. Nawala siya sa paningin namin. Nagdiretso na lang kami. Asan na ba siya!

Nagdri-drive lang si trace habang ako ite-text ang barkada para mahanap nila.

Pero nagulat ako ng may biglang may malakas na tunog na nangyare. Pinuntahan namin kung saan yun. Alam kong malapit lang.

Pagpunta namin sa aksidente. Isang truck at kotse. Wasak ang harapan ng kotse. At alam ko kung kaninong kotse yun!!

"Jack!!!!" Tumakbo ako papunta sakanya. Buti bukas yung ulo ng kotse niya. Nilabas kaagad namin siya ni trace at nilagay sa kotse ni trace.

"Trace! Bilisan mo pa please!" Sabi ko na naiiyak na.

Binilisan nga niya at nagpunta na kami sa pinakamalapit na hospital.

Pinunta siya sa ER. Di na kami nakapasok. Iyak ako ng iyak. Antanga-tanga ko. Kung di ko siguro siya pinabayaan baka di nangyare to. Pinapatahan naman ako ni trace. Dumating na din ang barkada. Kasama ang pamilya ni jack. Umiiyak din si alison.

"Gagaling din si jack, gelle. Wag mong sisihin sarili mo. Malakas yun. Tiwala lang." Sabi ni kuya brent. Alam kong nalulungkot siya pero ayaw niyang ipakita.

"Kasalanan ko kuya kung bakit nangyare to! Pinabayaan ko po siya. Antanga-tanga ko" Sabi ko na umiiyak pa din. Dumating din sila mama.

"Anak. Uwi na tayo. Magpalit ka muna tapos balik na lang tayo"

Umuwi nga kami at nagpalit lang ako. Kasi gusto kung puntahan ulit si jack.

Pagbalik ko sa hospital wala ng tao sa hallway kaya nagpunta ako sa receptionist.

"Ms. Asan na yung mga tao dito? At tyaka yung tao sa ER?"

"Nasa room na po yung nasa ER kanina maam" Sabi niya.

"Anung number ng room?"

"Room 326 po maam sa 4th floor" Nagmadali na ako ng punta dun. Pagdating ko. Naabutan ko sila kuya brent. Kung kaninang paeasy siya. Ngayon umiiyak na din.

Niyakap niya ako, niyakap ko na din.

"Anung nangyare kuya?" Tanung ko.

"Comatose si jack gelle. At di pa namin alam kung kailan siya magigising."