Good Meets Bad

67: A Part

(A/N: I'm sorry if you encounter typos or grammatical errors. Hindi ako nag-proof read ng maayos dahil minadali ko itong update na ito. Salamat.)

Nicole's Point of View (Cassandraline Whitefox)

Tumakbo ako papunta sa pinakamataas na bundok dito sa gubat sa Heavenly Academy kung nasaan si Revena. She's hopelessly looking at all her allies because she knows I'm gonna win. Everyone knows I'm gonna win. Wala akong pake kung sunugin siya ni Satanas ng buhay habang binabalatan ang katawan niya. Wala akong pake kung mag-iba ang tingin sa akin ng mga peculiars na ang dating akala nila ay mabait, ay parang 'yung nag-iisang sinasamba na ni Satanas ngayon.

Walang sawa akong sinasalubong ng mga walang kwentang alagad ni Revena kahit na alam nilang mamamatay lang sila kapag kinalaban nila ako. Nang makarating ako sa tuktok ng bundok kung nasaan si Revena, tiningnan ko siya ng diretso sa mga mata niya. Ang nangangambang mga mata niya ay para bang bumalik sa dati na kalmado pero palaban. Sa 'di malamang dahilan ay bigla na lamang siyang tumawa na para bang demonyo. Agad kong ginamit ang ability kong magpagalaw ng mga gamit. Agad kong pinalutang ang mga kahoy na matutulis at may mga tinik atsaka mabilis na pinapunta sa kaniya kaso nagamit niya kaagad ang invisible shield niya, dahilan para bumalik sa akin ang mga kahoy.

"Alam mo, manang mana ka sa nanay mo," sabi ni Revena "parehas kayong pabida't sagabal sa mga pinaplano ko." Agad kong itinaas ang espada ko kaya nahati ang mga kahoy na papunta sa akin at hindi ako tinamaan.

Nagulat na lang ako nang magrelease ng kung anong power si Revena. It looks like a ball na may halo-halong kulay ng biglang mag-appear sa harap ko si Daddy holding a huge shield in his left arm. 

"Oh look, the king is protecting his little princess. How cute. How 'bout I kill you both? Isn't a great idea?" Sabi ni Revena. Damang dama ko 'yung sarcasm at halos matikman ko pa.

"I won't let her hurt you." Bulong sa akin ni Daddy. "Me too." I said. I stepped forward so that I could be close to Revena.

"No matter what you do, and no matter what happens, I will never ever let you kill my father." Sabi ko. She stepped forward kaya ang close na namin sa isa't isa. Nanlaki ang mga mata niya, hindi dahil sa takot pero nananakot siya. Her red lips curved.

"Kung napapatay ko na ang nanay mo, paano pa kaya ang tatay mo?" She said and smirked. I half smiled to her and smirked. Umiling-iling ako.

"Watch me," I said and held her hand and let her whole body feel the burning electricity inside me. She moaned in pain kaya I took the opportunity to summon my gadgets. Pinindot ko yung button sa parang earphones sa tenga ko. "Guys, kung konti na lang 'yung allies ni Revena diyan, please teleport to the top of Mount Vilo." Sabi ko.

Nag-summon agad sa kamay ko 'yung spear ko at akman iaamba kay Revena ng marinig ko sa utak ko ang boses ni Mommy.

"Anak, mag-iingat ka."

"Anak, huwag kang magpadalus-dalos."

"Pag-isipan mo ang mga ginagawa mo, Nicole."

"Mahal kita, hayaan mong pagmamahal ang mangibabaw sa puso mo."

Pagmamahal? I'm damn mad right now because of love. I will goddamn kill her, Mother. I'm not letting it slide. I'm sorry if you feel offended right now but I really love you and I'm going to avenge you.

Napalingon kaming tatlo sa likod ng sunod-sunod na magteleport ang Legion of Gods, nagulat na lang kami ni Daddy ng may mga dumating na mga taong naka itim na cloak. Habang si Revena ay tuwang tuwa. Hindi ko namalayang nabitawan ko ang mga kamay niya. Naglakad si Revena papunta sa mga taong naka cloak. Isa-isa nilang tinanggal ang pagkakahood ng cloak nila. Lahat sila ay may sungay. Nanlaki ang mga mata ko. Are these demons?