Nerdy Delinquency

Chapter 18:The Mystery Sender

Paulit ulit kong binasa ang text.

Akala ko huminto na siya at tuluyan ng ibinaon sa limot.

Bigla na namang kumabog ng mabilis ang dibdib ko.

Kailangang malaman ko kung sino siya at kung ano ang gusto naya bago pa mabulgar ang pagpapapanggap ko.

Lumabas ako sa silid at tinawagan ang numero pero gaya ng nangyari noon ay hindi ito matawagan dahil nakapatay.

"Tang'na!" hindi ko mapigilang mapabulalas dahil sa inis.

"I don't know nerds could cuss like that. Sigurado ka bang nerd ka?"

"Mind your own fucking business."

"Chill! Dahil ba sa nangyari sa aso mo dahilan kung bakit ka nagkakaganyan?"

"Wala akong panahon makipagtalastasan sayo kaya wag ka munang epal ngayon. Next time nalang muna kita sisipain sa lugar na di nasisikatan ng araw pag wala akong ginagawa."

"Pasalamat ka nga pinapansin kita."

"Bakit naman ako magpapasalamat? Hindi ako mabubusog o yayaman kung papansinin mo ako. Pwede ba wag kang KSP. Makiramdam ka kung ayaw makipag-usap ng tao saiyo."

Napaikot nanaman ako ng mata pero biglang may nahagip ang mata ko sa bandang sulok.

May nakasilip doon na lalaking naka eyeglass at talo pa si Jose Rizal sa hati ng buhok.

Pansin kong nakatitig siya sa akin at nung nagkatitigan kami ay umiwas siya ng tingin at nagkunwaring may ginagawa.

Maigi ko siyang tinitigan dahil parang nakita ko na siya kung saan, di ko lang matandaan.

Pamilyar yata siya sa paningin ko.

Napahiwalay naman ako ng tingin sa kanya ng biglamg humarang si Cole.

"Sino bang tinitignan mo ha?" tanong nito sabay talikod kung nasaan iyong lalaki.

"Yan ba ang type mo? Damn, hindi ko alam ganyan pala kababa ang standards mo. Sabagay, bagay kayo dahil pareho--"

Di ko siya pinansin at nilampasan nalang. Nagsimula akong maglakad papunta doon sa lalaking nerd pero nakatunog yata siyang lalapitan ko siya kaya agad itong umalis. Agad ko naman siyang sinundan.

Nagsimula siyang tumakbo kaya tumakbo naman ako.

"Sandali!" sigaw ko pero di nito pinansin.

Hinahabol ko na siya ng biglang may humila sa braso ko dahilan para mapahinto ako.

Sinamaan ko naman siya ng tingin.

"Gusto mo bang maputol iyong kamay mong bwisit ka ha?"

"I didn't know you were that desperate with that boy."

"Ano bang pinagsasabi mo? Wag mong sabihin nagseselos ka?"

Agad siyang bumitaw sa kamay ko at napahalakhak ng malakas.

"Nananaginip ka ba ng gising or is this one of the rare cases of sleep walking and talking."

Nilingon ko kung saan na pumunta iyong nerd pero nawalan na ako ng pag-asa at walang nagawa kundi samaan na naman ng tingin si Cole.

"Alam mo ang epal mo eh, ano ba talaga gusto mo?"

"You."

"Ano?!"

"You and your bad taste on boys. Bakit ba doon ka bumubuntot sa pangit. Taasan mo naman ang standards mo."

"Ano ba talagang paki mo? Hindi ka naman maapektuhan sa anuman ang gagawin ko."