Nerdy Delinquency

Chapter 60: The Truth

Habang nakatingin ako sa kay Cole na matiim na nakatitig sa kakambal ko, parang unti-unting nadudurog iyong puso ko.

May namumuo sa dibdib kong kahit pilit kong binabaon ay paulit-ulit na kumakawala.

Inaamin ko sa sarili ko. I was jealous. With Lizzy. Hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko. I don't even know how to react. Tama ba tong nararamdaman ko? May karapatan ba ako? My fears resurfaced. I was bombarded with doubts. Did Cole really have feelings for me or does he just see me as Eliza?

Napalunok ako habang hindi maiwasang sisihin ang sarili ko.

You saw this coming Helena, alam mong mangyayari to pero nagpadala ka sa nararamdaman mo. Alam mo namang ikaw pa rin ang talo.

I bit the insides of my cheek. Ang lakas pa rin ng tibok ng puso ko at mas kumabog pa ng bumaling ang mga malalamig na tingin ni Cole sa akin.

"I....I...uh...C...cole " nabubulol kong banggit. Pangalan niya lang ang kaya kong masabi sa kabila ng mga salitang gumugulo sa isipan ko.
Nakita kong nagtiim ang kanyang bagang.

Tinapunan niya muli ng isang tingin si Lizzy at parang gusto ko nang tumakbo. Wala sa sarili akong napahakbang paatras. Napaigtad naman ako ng bigla niyang hinawakan iyong braso ko.

Napatingin ako muli sa kanya. His face was void of all expressions.

Hindi ko namalayang hinihila niya na pala ako palayo nang marinig kong tawagin nina Grace ang pangalan ko.

Hindi ko alam kung saan niya ako dinala pero napadpad kami sa isang bakanteng silid na kami lang dalawa.

"I thought I figured you out. I thought everything was fine. Was it fun making me look like a fool?" bawat salita ay parang kutsilyong sumasaksak sa puso ko. Hindi ko magawang magsalita. Many types of feelings are overwhelming me, naguguluhan na ako.

"Masayang bang nagmumukha akong asong ulol sa iyo?" muli niyang giit.

"King...C..Cole let me explain please." sa wakas ay nakapagsalita rin ako.

His expression hardened. "Then tell me, fuck! I'm fucking confused, stupid nerd. Eliz--fuck I don't even know what to call you."

I bit my lower lip habang pilit pinapakalma ang sarili ko. "I...I'm not Eliza, I'm her twin." sambit ko habang nag-iwas sa kanya ng tingin.

Umasa akong magsasalita siya agad, wala akong inaasahang  itutugon niya basta magsalita lang siya nang sa gayon ay malaman ko kung ano iyong nasa isip niya pero nanatili siyang tahimik.

Every second of his silence is a needle piercing through my heart.

Muli ay nilamon ako ng pagdududa. Was he just confusing me with Lizzy? Talaga bang ako iyong gusto niya o ang kambal ko? Fuck! Bakit wala siyang masabi?

Nagsisimula nang manubig iyong mga mata ko. The silence was choking me, halos di ako makahinga sa mga tanong at damdaming lumulunod sa isipan ko.

I willed myself to take a step back hanggang sa nakita ko nalang ang sarili kong tumatakbo papalayo sa kanya.

I thought if I ran away from him, I might save that little bit of hope that remained pero mali ako. It shattered what's left of that hope.

Tuluyang kumawala iyong luha ko.

What broke me was that he didn't even chase after me. Hindi niya man lang ako pinigilan.

Alam kong ang tanga ko para umasa, tanga na kung tanga pero taena ang sakit.

...

Napadpad ako sa likod ng isang gusali. I sat on the ground habang pinagdikit iyong noo sa tuhod ko.