Lessons from the Badboy

25. Real love

Ik knijp mijn ogen stijf dicht wanneer ik het zure goetje in mijn keel voel branden en probeer mijn kotsneigingen te onderdrukken. Gosh, hoe kunnen mensen dit in gods naam drinken? Ik zie Wyatt grijnzen en voor ik het weet grijpt hij mijn hand vast, wat voor een warm gevoel vanbinnen zorgt. Het zal vast die whiskey zijn die ik net op heb. We banen ons weer een weg naar de dans vloer. Hij wil me juist mee de dansvloer op trekken, wanneer ik door heb wat hij van plan is. Hevig schud ik mijn hoofd.
"Wyatt nee, ik kan niet dansen.", hij negeert mijn protesten en trekt me gewoon verder. De biet van de muziek die door de bassen klinkt beukt hard tegen mijn trommelvliezen aan en ik voel het in mijn hart. Voor ik werkelijk door heb wat er gebeurt, voel ik zijn handen op mijn heupen en trekt hij me naar zich toe. Ik bots tegen zijn borstkas aan en de geur van zijn zweet vermengt met zijn deodorant bereikt mijn neus. Beschaamd wil ik weer een stapje achteruit zetten maar hij houd me tegen door mij nog steviger tegen zich aan te drukken. Ik kijk verrast op en schrik me rot wanneer ik zie dat zijn gezicht maar enkele centimeters van de mijne is verwijdert. Hij lacht naar me en een blij gevoel borrelt op in mijn buik. zo een gevoel dat je krijgt wanneer je in een achtbaan zit en het karretje met volle vaart naar beneden gaat.
"Ontspan je.", fluistert hij hees in mijn oor en meer heb ik niet nodig. Ik voel mijn benen bijna week worden van het horen van zijn stem. Hij begint te dansen en te springen op de biet en zonder er bij na te denken doe ik mee. Hoe langer ik spring en dans, hoe troebelere de wereld om me heen begint te worden, behalve één ding. Ik zie Wyatt voor mij haarscherp. Zijn warrige haar, dat bezweet aan zijn voorhoofd plakt. Zijn shirt die vochtig is van al het dansen, zijn strakke kaaklijn waar enkele stoppeltjes op te zien is en als laatste zijn gif groene ogen. Oh god, die ogen. Het is alsof hij persoonlijk door god naar de aarde gestuurd is. Een giechel borrelt in me op en ik heb opeens de neiging om met mijn vinger zijn scherpe kaaklijn te volgen. Voor ik het weet voel ik zijn zachte huid onder mijn vinger en kijk geobsedeerd naar zijn kaak. Ook hij stopt met dansen en lacht.
"Wat is er?", hij kijkt me geïnteresseerd aan.
"Niks, mag ik al niet meer je goddelijke kaaklijn bekijken? Weet je vanaf hier gezien lijk je echt op een Koala, wist je dat?", weer moet ik lachen. Ik kan het gewoon niet tegenhouden. Wyatt grinnikt kort en zegt dan: "Je bent dronken."
"Pfff, nietes wat denk je wel niet. Jij bent dronken!", werp ik tegen. Ik wil me juist omdraaien, wanneer ik bijna over mijn voeten val. Wow ik had niet verwacht dat de grond zo dicht bij ging zijn. Ik voel twee sterke armen mijn middel omsluiten en me opvangen. Ik kijk giechelend naar Wyatt.
"Je bent mijn prins op het witte paard! Nee eigenlijk meer mijn Koala op het witte paard.", en bij die gedachten moet ik nog harder lachen.
"Vogeltje, ik kan duidelijk beter tegen drank dan jij, dus laten wij jou een glaasje water geven om je wat op te helderen. Voor je nog gekke dingen gaat doen.", hij legt zijn andere arm in mijn knie holte en pakt me in bruidsteil op. Als een klein kind zwier ik mijn armen in de lucht en roep luid: "Wiiiieee! Ik kan vliegen!".
Wyatt zet me neer op het keukeneiland en schenkt een glas water in. Ik ga op mijn rug liggen en voel me plots ontsettent moe.
"Vogeltje je gaat je wel recht moeten zetten, anders kun je niet drinken", ik schud hevig mijn hoofd. Ik hoor een zucht en vervolgens zet Wyatt het glas voorzichtig tegen mijn lippen. Ik open mijn mond en drink gulzig het water op. Na dit nog een paar keer herhaald te hebben, voel ik me wat nuchterder. Allesinds, ik kan wel weer helder denken. Ik schaam me dood wanneer ik terug denk aan mijn gedrag van een paar minuten geleden.
"Gaat het al weer wat beter?", grinnikt Wyatt. Ik knik en voel dan het drukkend gevoel op mijn blaas.
"Ik moet naar het toilette.", ik sta op van het keukeneiland en ga naar de benden badkamer. Ik wil juist de gang op lopen, wanneer ik daar twee mensen hevig met elkaar zie zoenen. Stomverbaasd blijf ik staan in het midden van de gang.
Ik wil juist kwaad op het stel aflopen, wanneer iets mij opvalt. Het meisje in de rode jurk, mijn beste vriendin daar. Ze lijkt gelukkig. Ze heeft een glimlach van hier tot in Tokio op haar gezicht, wanneer ze mijn broer even los laat. En dan nog Kai. Hij kijkt naar Sky als of zij de enige in heel de wereld is. Het is niet zo als bij al die andere meisjes. De reden dat ik hun niet samen wou was, omdat ik bang was dat Kai haar hard ging breken of juist andersom. Alle sinds er zou één van de twee dierbaarste mensen voor mij gebroken zijn, maar nu zie ik het. Ze zouden juist gebroken zijn om niet bij elkaar te zijn. Ik zucht en glimlach. Sky en Kai zijn ondertussen al weer verbonden via hun lippen en ongezien sluip ik langs hun naar de badkamer. Ik bekijk mezelf in de spiegel en schrik me rot. Ik kan mezelf nauwelijks nog herkennen. Mijn haar staat alle kanten op, mijn make-up is voor een deel uitgeveegd en mijn kleedje is gekreukt. Ik veeg de make-up weg en fatsoeneer mijn haar met mijn haarborstel die in één van de kastjes ligt. Mijn kleedje probeer ik zo goed en zo kwaad mogelijk glad te strijken. ik ga nog rap naar het toilette en keer dan terug naar de keuken, waar Wyatt al weer aan de drank zit. Ik zucht: "Wyatt, je zou echt moeten stoppen met drinken. Hij lacht scheef naar me en komt dichter bij.
"Ik herinner me net dat we les 4 nog moeten doen.", een zenuwachtige steek gaat door me heen. Het leek al weken geleden dat we les 3 deze namiddag hadden gedaan. Plots krijg ik een idee: "Oké, maar niet als jij zo verzopen als iets bent.", ik trek hem mee naar buiten, waar niet zo veel mensen zijn en grijns wanneer ik ons gigantisch zwembad zie.
"eerst moet je wat afkoelen", en met die woorden duw ik hem in het zwembad