Bir gün babamla balkonda otururken bana, "Karanlık günler gelecek," diye mırıldanmıştı. 13 yaşımdaydım ve ona öylece bakmak ile düşünmek arasındaki o araftaydım. Babam bazen öyle şeyler söylerdi ki düşünmek zor gelirdi.
"Bir gün gidebilirim," demişti bir sabah ansızın. Kahvaltıdayken.
Ve ben o gün, o an, o saniyede onun gitmek fiilini bir yerden bir yere ulaşmak anlamında değil de artık var olmamak anlamında kullandığını anlamıştım.
Dünyadan sonra anlamamayı tercih edebileceğim ikinci şey bu oldu.
Üçüncüsü kendimdim ve bir dördüncü yoktu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ölü Papatyalar Bahçesi
Roman pour Adolescents(Tamamlandı.) "Seni soldurduklarını sananlar aslında senin, yapraklarının arasına sakladığın güzelliğini göremiyorlar." Derin bir nefes aldığını göğsünün şişip alçalmasından anladım. Koyu kırmızı tonlarında iri dudaklarını araladı. Alt dudağının köş...